Σε μια ομιλία του στο TED το 2012, ο δήμαρχος του Ρίο ντε Τζανέιρο, Eduardo Paes ανάπτυξε τις σκέψεις του για το πώς πρέπει να διαχειρίζεται μια πόλη. Ένας δήμαρχος που πλέον (2021-) υπηρετεί την πόλη του από τη θέση του δημάρχου για 3η θητεία ο οποίος εφάρμοσε στην πράξη την άποψη του πως για να επιτευχθεί κάτι δεν χρειάζεται απαραίτητα κάποιος να είναι πλούσιος ή ισχυρός. Ωστόσο, μια πόλη αποτελεί μια σπουδαία πρόκληση και η διαχείρισή της είναι μια δύσκολη αποστολή, και με καινοτόμους τρόπους διεκπεραίωσης των πραγμάτων, στη βάση κάποιων “βασικών εντολών” όπως τις χαρακτηρίζει, οι πόλεις μπορούν να γίνουν ένα πραγματικά υπέροχο μέρος να ζει κανείς.
Σύμφωνα με τον δήμαρχο του Ρίο, μιας μεγάλης πόλης με πολύ κόσμο, μόλυνση, πολλά αυτοκίνητα, πάρα πολύ τσιμέντο και πυκνότητα, η διαχείριση των πόλεων πρέπει να βασίζεται σε τέσσερις “εντολές”, οι οποίες είναι:
[1] Μια πόλη του μέλλοντος πρέπει να είναι φιλική προς το περιβάλλον. Κάθε φορά που σκεφτόμαστε μια πόλη, πρέπει να τη σκεφτόμαστε πράσινη. Ο κόσμος πρέπει να έχει ανοικτές εκτάσεις με πράσινο που να μπορεί να τις χρησιμοποιήσει. Χώρους δηλαδή που να προσφέρονται για κοινωνική συνάθροιση και συναναστροφή, αλλά ταυτόχρονα και για την επαφή του με την ίδια τη φύση.
[2] Κάθε φορά που σκεφτόμαστε τη διακίνηση των πολιτών, πρέπει να σκεφτόμαστε μαζικά και βιώσιμα. Τα αστικά κέντρα συγκεντρώνουν μεγάλη πυκνότητα πληθυσμών οι οποίοι πρέπει σε καθημερινή βάση να ικανοποιούν τις ανάγκες μετακίνησής τους, κάτι που προκαλεί στις πλείστες των περιπτώσεων κυκλοφοριακή συμφόρηση και ταλαιπωρία εντός της πόλης. Η επίτευξη μαζικών μετακινήσεων απαιτεί συστήματα μαζικών μεταφορών και υποδομές (όπως για παράδειγμα οι λεωφορειολωρίδες και ποιοτικούς σταθμούς), ούτως ώστε ο τρόπος που μετακινούνται οι πολίτες να αλλάξει.
[3] Η πόλη του μέλλοντος πρέπει να είναι κοινωνικά ενσωματωμένη, χωρίς αποκλεισμούς. Στο Ρίο είχε τεθεί ο στόχος μέχρι το 2020 όλες οι φαβέλες να είναι τελείως αστικοποιημένες. Μερικά παραδείγματα ένταξης αποκλεισμένων ομάδων είναι η κατασκευή υποδομών που να προωθούν τη γνώση και την τεχνολογία στις μη-ανεπτυγμένες γειτονιές αλλά και εγκαταστάσεων που να προσφέρονται για διασκέδαση και αναψυχή.
[4] Μια πόλη του μέλλοντος πρέπει να χρησιμοποιεί την τεχνολογία. Με την υιοθέτηση καινοτόμων πρακτικών και σύγχρονων τεχνολογιών μια πόλη μπορεί να λειτουργεί σε 24ωρη βάση, χωρίς γραφειοκρατία και χωρίς την οποιαδήποτε απόσταση μεταξύ κεντρικής αρχής και των υπόλοιπων υπηρεσιών. Το κυκλοφοριακό μπορεί να παρακολουθείται ζωντανά, η συγκομιδή σκυβάλων μπορεί να προγραμματίζεται κατάλληλα, οι δημόσιες συγκοινωνίες επίσης.
Ο Eduardo Paes κλείνει την ομιλία του προτρέποντας όσους κυβερνούν πόλεις να επενδύσουν σε υποδομές, στο πράσινο, σε δημόσιους χώρους, την κοινωνική ενσωμάτωση, και τη σύγχρονη τεχνολογία. Οι πόλεις του μέλλοντος πρέπει να είναι πόλεις που να νοιάζονται για τους πολίτες τους, να τους ενσωματώνουν κοινωνικά. Το κάθε μέλος της κάθε πόλης πρέπει να έχει ενεργό ρόλο στις όλες διαδικασίες της, της οποίες ο ίδιος χαρακτηρίζει ως ένα “υπέροχο πάρτυ”.
