Ξεκινήσαμε μια χρονιά δύσκολη, όταν είχε ήδη ξεκινήσει η πανδημία. Πήραμε ρίσκα και μεγαλώσαμε όσο αυτή διαρκούσε. Η χρονιά δεν ήταν δύσκολη μόνο για εμάς. Το 2021 ήταν μια χρονιά που βρήκε ανθρώπους μέσα στο φόβο, την εργασιακή ανασφάλεια και τον κίνδυνο της υγείας. Δεν ήταν μόνο μια πανδημία ιολογική, ήταν πάνω από όλα κοινωνική. Για πολλούς προσωπική. Η μοναξιά που έζησαν ασθενείς στα νοσοκομεία, γιατροί, νοσηλευτές, άνθρωποι που περιόρισαν εαυτό, άνθρωποι σε γηροκομεία, θύματα βίας που βρέθηκαν κλεισμένα με τους εξουσιαστές τους, παιδιά με ειδικές ανάγκες κι αυτισμό που δεν μπορούσαν να χαρούν τις συνήθειες που τους κρατούσαν σε ηρεμία, φροντιστές και γονείς που ένιωσαν απελπισία πολλές φορές, επαγγελματίες που είδαν τις δουλειές τους να είναι στον αναπνευστήρα, ο δημόσιος χώρος που ερήμωνε νωρίς, όλα αυτά, δεν γίνεται να τα χώσουμε κάτω από το χαλί και να σας γράψουμε ένα editorial βγαλμένο από το ροζ συννεφάκι.
Ό,τι ζήσατε, ζήσαμε, Όσο μας στέλνατε όμως ότι σας κρατάμε συντροφιά, όσο μας στέλνατε ότι πιάνουμε τον παλμό των ανθρώπων, ότι δεν αφήσαμε την κοινωνία σε λήθαργο, εμείς ρουφούσαμε από αυτό. Έμπνευση, δύναμη και επιμονή.
Τελειώνει το 2021 αλλά δεν τελειώνουν μαγικά όλα αυτά Θα τελειώσουν όταν το κάθε κομμάτι της κοινωνία καταφέρει να συνομιλήσει μεταξύ του. Να αλληλοκατανοηθεί. Θα συνεχίσουμε κανονικά, συλλογικά, θα βρούμε τους βηματισμούς μας. Θα επανεφεύρουμε αν χρειαστεί ένα νέο λόγο μεταξύ μας και νέες φόρμουλες. Θα επαναπροσδιοριστούμε αν δεν το κάναμε ήδη, θα βρούμε τα κεφάλαια που πρέπει να ανοίξουν, θα αλλάξουμε τις λέξεις που δεν δούλεψαν, θα επιμένουμε σε εκείνες που πιστεύουμε. Θα γράψουμε, θα συναντηθούμε να μιλήσουμε, θα υπερασπιστούμε το συλλογικό και το προσωπικό του κάθε ενός, θα ρωτούμε για αυτό, θα παρατηρούμε, θα έχουμε απορίες και γνώμη, θα δίνουμε κι άλλες εκδοχές και θα εκφραζόμαστε.
Καμιά κοινωνία και κανένα ΜΜΕ ως κομμάτι της δεν είναι χρήσιμα αν δεν έχουν ραντάρ ανοικτά και προθέσεις καλές προς τον άνθρωπο, ούτε αφαιρώντας από την εξίσωση τον παράγοντα πως όλοι μετράμε.
Θα έρθουν οι καλές μέρες. Ας διαχειριστούμε τη ζωή με μάτι ξύπνιο, με χέρια απλωμένα, με μυαλά ανοικτά και με φόβους ξορκισμένους. Να συνδιαμορφωθούμε. Η ποικιλότητα ξανοίγει προσεγγίσεις. Μιλήστε σε όσους αγαπάτε, και στους ξένους, είμαστε όλοι το δίκτυο του κόσμου.
Ο κόσμος μπορεί να μην είναι ποτέ ξανά ο ίδιος. Μπορεί όμως να ανθίσει ως πολύ καλύτερος. Αυτή είναι η ευχή μας. Σας ευχόμαστε την τρυφερότερη version και μια βροχή νέων ευκαιριών για το 2022.
Συντακτική ομάδα
Limassol Today