Πόσο καλό είναι το επίπεδο χορού στην Κύπρο;
Είτε μιλάμε για το επίπεδο των χορευτών σε τεχνικό επίπεδο, είτε για τη σύνθεση των έργων των χορογράφων, από την άποψη της ευρηματικότητας και της δημιουργικότητας αλλά και της επικοινωνίας ιδεών και μηνυμάτων με το κοινό, νομίζω πως δεν έχουμε τίποτα να ζηλέψουμε από άλλες χώρες. Αυτό στο οποίο υστερεί η Κύπρος δεν είναι οι καλλιτέχνες της, αλλά τα μέσα στήριξής τους.
Θα μπορούσαν Κύπριοι χορευτές να ξεχωρίσουν στο εξωτερικό;
Πολλοί Κύπριοι χορευτές ζουν και εργάζονται στο εξωτερικό. Άρα υποθέτω πως κάποιες ομάδες ή χορογράφοι τους έχουν ξεχωρίσει. Και γιατί όχι, άλλωστε δεν υστερούμε ούτε σε ποιότητα, ούτε σε δημιουργικότητα. Όμως και πολλοί Κύπριοι χορευτές που επιλέγουν να δραστηριοποιούνται στην Κύπρο θα είχαν τη δυνατότητα να ξεχωρίσουν, εάν επέλεγαν το εξωτερικό.
Τι έχει να προσφέρει το showcase χορογραφίας σε ένα/μία Κύπριο/α χορογράφο/χορευτή/τρια;
Για εμένα προσωπικά είναι πολύ σημαντικό και ευχάριστο το γεγονός ότι μου δίνεται η ευκαιρία να ξαναπαρουσιάσω το έργο μου, σε καινούριο κοινό, σε άλλη πόλη και σε ένα θέατρο όπως το Ριάλτο. Το Showcase δίνει στο κοινό την ευκαιρία να παρακολουθήσει σε δύο μέρες πολλά έργα, από διάφορους καλλιτέχνες, με διαφορετική αισθητική και με διαφορετική οπτική για το τι είναι χορός. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για εμάς τους ίδιους τους δημιουργούς και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι…
Γιατί τα τελευταία χρόνια βλέπουμε σόλο χορογραφίες και performances κι όχι ομαδικές;
Πιστεύω οι λόγοι είναι κυρίως οικονομικοί. Οι ώρες των προβών είναι πολλές και κρατάνε αρκετούς μήνες και ένας χορογράφος/δημιουργός δεν μπορεί να απασχολεί τους χορευτές του χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα αξιοπρεπούς μισθού. Συνήθως τα ποσά των επιχορηγήσεων δεν είναι τέτοια που να επιτρέπουν τη δημιουργία έργων με μεγάλο αριθμό χορευτών. Ας μη ξεχνάμε ότι συντελεστές ενός έργου δεν είναι μόνο ο χορογράφος και οι χορευτές, είναι και πολλοί άλλοι άνθρωποι, συνθέτες, εικαστικοί, ενδυματολόγοι, φωτιστές και όποιοι άλλοι χρειάζονται για το εκάστοτε έργο. Μία μεγάλη ομάδα συντελεστών είναι συνήθως δυσανάλογη με τα ποσά που διατίθενται για την καλλιτεχνική δημιουργία. Εξού και οι σόλο χορογραφίες και performances.
Πόσο πολύ ανταποκρίνεται το Κυπριακό κοινό σε παραστάσεις χορού;
Εξαρτάται για ποιες παραστάσεις μιλάμε. Αν κάποιος καταξιωμένος χορογράφος έρθει στην Κύπρο να παρουσιάσει δουλειά του, τα θέατρα είναι sold out. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν είναι Κύπριος. Στο νησί μας η καλλιτεχνική δημιουργία βρίσκεται πιστεύω σε πολύ ψηλό επίπεδο, θα μπορούσα να αναφέρω πολλά ονόματα ταλαντούχων και καταξιωμένων δημιουργών και χορογράφων οι οποίοι πολλές φορές παρουσιάζουν τη δουλειά τους σε μισογεμάτα θέατρα.
Πως βοηθά ο χορός τον άνθρωπο;
Ο χορός θεωρείται δικαίως η μητέρα των τεχνών. Είναι η πρώτη μορφή τέχνης, αφού δεν απαιτούσε για την εκτέλεσή της την τη χρήσης του λόγου ή μουσικών οργάνων. Η μόνη προϋπόθεση ήταν το ανθρώπινο σώμα ως μέσο έκφρασης, επικοινωνίας και δημιουργίας. Σύμφωνα με τον Maurice Bejart, ο χορός είναι μια από τις σπάνιες ανθρώπινες δραστηριότητες όπου ο άνθρωπος δίνεται ολοκληρωτικά: σώμα, καρδιά και πνεύμα. Γι’ αυτό και είναι μέσο εξωτερίκευσης συναισθημάτων και είναι στενά δεμένος με τη θρησκεία, με τη γιορτή, με τη δουλειά, με τον έρωτα και με τον θάνατο. Πολλοί άνθρωποι σήμερα λένε ότι ο χορός άλλαξε τη ζωή τους κι ένιωσαν να αναζωογονούνται ψυχικά και σωματικά κάνοντας στροφή και αγκαλιάζοντας την καθημερινότητά τους με νέο βλέμμα, είτε χορεύοντας οι ίδιοι είτε παρακολουθώντας χορο.
Πες μας λίγα λόγια για τον εαυτό σου, τι σε οδήγησε στον χορό και πως σε βρήκε η συνέχεια της πορείας σου;
Όπως τα περισσότερα κορίτσια στην Κύπρο, ξεκίνησα κι εγώ μπαλέτο σε πολύ μικρή ηλικία, τα πράγματα όμως εξελίχθηκαν με τέτοιο τρόπο που τελικά κατέληξα στη ρυθμική γυμναστική. Ασχολήθηκα με το άθλημα αυτό για πολλά χρόνια και σε επίπεδο πρωταθλητισμού, ήμουν μέλος της εθνικής μας ομάδας και συμμετείχα σε πολλές διεθνείς και παγκόσμιες διοργανώσεις. Το αγαπημένο μου κομμάτι της προπόνησης ήταν η ώρα που κάναμε μπαλέτο και όταν πια σταμάτησε η καριέρα μου στον αθλητισμό, κράτησα αυτό το κομμάτι, ως φοιτήτρια πια στη Θεσσαλονίκη, σαν χόμπι γιατί μου έδινε μεγάλη ευχαρίστηση. Εκεί λοιπόν άρχισα να ανακαλύπτω κι άλλα ήδη χορού και η αγάπη μου για αυτόν άρχισε να μεγαλώνει, ώσπου βρέθηκα να σπουδάζω σύγχρονο χορό και χοροθέατρο στην Ολλανδία. Εκεί οι ορίζοντές μου άνοιξαν και έμαθα και ανακάλυψα πράματα και θάματα! Ανέκαθεν το ενδιαφέρον μου στρεφόταν προς την πειραματική και αυθεντική κίνηση και μέχρι σήμερα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πρακτικής μου. Τα τελευταία χρόνια βρίσκω τον εαυτό μου να στρέφεται προς την multidisciplinary τέχνη, προσεγγίζοντας έτσι το χορό ως μορφή ολιστικής τέχνης.
She loves me…Not (25’) Σάββατο 12/3, 20:30
Ιδέα/ Έρευνα/ Δημιουργία/ Περφόρμανς: Άνθη Κέττηρου
Μουσική: Bolero, Ravel (Orchestre Philharmonique de Radio France)
Κείμενο/ Φωτογραφία/ Βίντεο/ Κουστούμι: Άνθη Κέττηρου
Σχεδιασμός Φωτισμού: Παναγιώτης Μανούσης
“Μ’ αγαπά… Δεν μ’ αγαπά. Είναι σκληρή γιατί θέλει το καλύτερο για μένα. Την εμπιστεύομαι. Έχω πίστη στους καταχρηστικούς της τρόπους. Θα κάνω ό,τι μου ζητήσει. Σκληρό, επίπονο, εξαντλητικό.
Σωματικά και πνευματικά. Μ’ αγαπά…”