Λίγες θέσεις έμειναν διαθέσιμες για την τελευταία παράσταση-ντοκουμέντο, Άννα Πολιτκόφσκαγια σε σκηνοθεσία Διομήδη Κουφτερού.
Παρασκευή 25.11, στις 20:30 Ριάλτο
Εισιτήρια θα βρείτε εδώ
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Μετάφραση: Ράνια Ιακώβου
Σκηνοθεσία: Διομήδης Κουφτερός
Επί σκηνής: Έλενα Αγαθοκλέους
Σκηνογραφία: Ελένη Ιωάννου
Φωτισμοί: Καρολίνα Σπύρου
Μουσική: Αντώνης Αντωνίου
Προβολές: Χάρης Βαρέλιας
Σύμβουλος Κειμένου: Antonio Palumbo
Γραφιστικά: Πόπη Πισσούριου
Παραγωγή: Campos Culture and Arts
« Άννα Πολιτκόφσκαγια – Ένα θεατρικό υπόμνημα»: Το θεατρικό έργο του βραβευμένου με Τόνι, Στέφανο Μασίνι παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Κύπρο, σε Λευκωσία και Λεμεσό. Με αφετηρία, τα βιβλία, τα ρεπορτάζ και τις συνεντεύξεις της διάσημης Ρωσίδας δημοσιογράφου και ακτιβίστριας, που δολοφονήθηκε το 2006, στήνεται μια lecture performance- υπενθύμιση του μεγάλου αγώνα για την αλήθεια που έδωσε η δημοσιογράφος, αλλά και καμπανάκι κινδύνου για το συμβαίνει σήμερα, όσον αφορά στην ελευθερία της έκφρασης, την ελευθεροτυπία και τη δημοκρατία. Ο σκηνοθέτης Διομήδης Κουφτερός και η πρωταγωνίστρια της παράστασης Έλενα Αγαθοκλέους μιλούν στο Euronews για το έργο και πώς το προσέγγισαν:
«Σκεφτόμασταν μαζί με φίλους πώς μπορούμε να αντιδράσουμε σε αυτήν τη δημοκρατική κατρακύλα, στον εκφυλισμό, σε όλα αυτά που βλέπουμε και στην Κύπρο και στο εξωτερικό, σε πάρα πολλές χώρες. Σε όλα αυτά τα μέρη οι θεσμοί καταρρέουν, οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να γράψουν, υπάρχει λογοκρισία ή αυτολογοκρισία και σε πολλές περιπτώσεις απειλές κατά δημοσιογράφων, ακόμη και δολοφονίες δημοσιογράφων. Εμείς δεν είμαστε πολιτικοί για να κατέβουμε στις εκλογές. Δεν είμαστε θεωρητικοί για να γράψουμε κείμενα, άρθρα κι απόψεις. Αυτό που έχουμε στα χέρια μας είναι το θέατρο και με αυτόν τον τρόπο, αποφασίσαμε να μιλήσουμε γι’ αυτό το μεγάλο διακύβευμα. Αυτό το urgency, που υπάρχει στους πολίτες όλου του κόσμου. Αναφέρομαι δηλαδή στην ελευθερία της έκφρασης και στην ελευθερία του τύπου. Μπορώ να υπάρχω ελεύθερος; Ποιο είναι το κόστος για να λέω την αλήθεια ή μήπως πρέπει να σιωπώ και να προχωρώ για να επιβιώνω»;