Γράφει Χρήστος Χαραλάμπους
Τον δρόμο για να αποκαλυφθεί η αλήθεια για τον θάνατο του 29χρονου αξιωματικού του Εμπορικού Ναυτικού Βαγγέλη Φραγκούλη ο οποίος βρέθηκε μαχαιρωμένος στις 3 Οκτωβρίου 2020 το απόγευμα, μέσα στο αυτοκίνητο του σε αποθήκη που νοίκιαζε στην Λεμεσό, ανοίγει με το πολυσέλιδο πόρισμα που εξέδωσε ο θανατικός ανακριτής Νικόδημος Φακοντής.
Μια υπόθεση η οποία περάστηκε στα αρχεία της Αστυνομίας σαν αυτοκτονία ενώ από την πρώτη στιγμή η μητέρα του 29χρονου, επικαλούμενη και μια σειρά γεγονότων που είχαν προηγηθεί του θανάτου αλλά και κάποιες οφθαλμοφανείς παραλείψεις που υπήρξαν εκ μέρους της Αστυνομίας στην διερεύνηση της υπόθεσης, υποστήριζε από την αρχή ότι το παιδί της είχε δολοφονηθεί.
Η χαροκαμένη μάνα, Νεκταρία Βλάχου, θέλοντας να λάμψει η αλήθεια για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρέθηκε νεκρό το παιδί της, κίνησε όλες τις διαδικασίες και πέτυχε την διενέργεια θανατικής ανάκρισης.
Στην βάση του συνόλου του μαρτυρικού υλικού που είχε κατατεθεί στο Δικαστήριο, ο θανατικός ανακριτής αποφάνθηκε στο πόρισμα του ότι δεν μπορεί να καταλήξει µε την βεβαιότητα που απαιτείται στο κατά πόσον στον θάνατο του 29χρονου έχουν ή δεν έχουν συμβάλει ενέργειες ή πράξεις τρίτων προσώπων, επισημαίνοντας τις έρευνες που είχαν γίνει αλλά και εκείνες που έπρεπε να γίνουν αλλά δεν έγιναν.
Ως εκ τούτου, ο θανατικός ανακριτήςεπισημαίνοντας ότι δεν του «μένει άλλη επιλογή», αφήνει το πόρισμα του ανοικτό (open verdict) κοινοποιώντας το στον Γενικό Εισαγγελέα για περαιτέρω χειρισμό και διερεύνηση της υπόθεσης, σημειώνοντας ότι του παρέχεται τέτοια εξουσία, παραπέμποντας και στην πολύκροτη υπόθεση του 26χρονου εθνοφρουρού Θανάση Νικολάου, ο οποίος 17 χρόνια μετά αποδείχθηκε ότι δεν αυτοκτόνησε, όπως υποστήριζε η Αστυνομία αλλά ο θάνατος του ήταν αποτέλεσμα εγκληματικής ενέργειας.
Τι έγινε και κυρίως τι δεν έγινε κατά την διερεύνηση της υπόθεση
Ειδικότερα, στο πόρισμα του ο θανατικός ανακριτής επισημαίνει, μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:
-Ο 29χρονος, το πρωί της 3ης Οκτωβρίου 2020 είχε πάει στο σπίτι της φίλης του όπου συζήτησαν για τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν στην σχέση τους και συνεννοήθηκαν να συναντηθούν ξανά το απόγευμα της ίδιας μέρας για καφέ, χωρίς να υπάρχει καμιά ένδειξη κατά την διάρκεια της συνάντησης τους ότι θα έθετε τέρμα στην ζωή του.
-Ο Ιατροδικαστής που κλήθηκε να εξετάσει τον αιφνίδιο και αφύσικο θάνατο, δεν διενέργησε αυτοψία στην σκηνή, θεωρώντας ότι αυτό δεν απαιτείτο, ενώ στην συνέχεια όταν κλήθηκε από την Αστυνομία να τοποθετηθεί στο κατά πόσον θεωρεί ότι πρόκειται για περίπτωση χρήσης του μαχαιριού από τον ίδιο τον θανόντα ή όχι, ανέφερε πώς κάτι τέτοιο δεν μπορούσε να το πει.
-Στο όχημα που εντοπίστηκε ο θανών δεν έγινε δακτυλοσκοπική εξέταση ή εξέταση για εντοπισμό γενετικού υλικού, ούτε επιστημονικός έλεγχος στις κηλίδες κόκκινου χρώματος που φαίνεται να υπήρχαν στο εσωτερικό και κυρίως στην πλευρά του συνοδηγού.
-Η ακριβής συγκέντρωση αλκοόλης που υπήρχε στο σώμα του νεκρού, δεν µπορεί να προσδιοριστεί και αυτό γιατί το δείγμα λήφθηκε 3 µέρες µετά τον θάνατο.
-Παρά το γεγονός ότι τα γραφόμενα επί των τετραδίων που εντοπίστηκαν στην αποθήκη αποτελεί κοινό έδαφος ότι έχουν γραφτεί από τον ίδιο τον θανόντα, δεν µπορεί να προσδιοριστεί ο χρόνος που αυτά είχαν ετοιμαστεί, δηλαδή κατά πόσον αυτά έγιναν λίγο πριν τον θάνατο του ή σε οποιοδήποτε άλλο προγενέστερο χρόνο.
-Στο μαχαίρι βρέθηκε µικτό γενετικό υλικό και συγκεκριμένα στην λεπίδα και µια τρίχα και αυτό αφήνει ανοικτό τo ενδεχόμενο να προέρχεται είτε από προηγούμενη χρήση του μαχαιριού από τον ίδιο τον θανόντα, χωρίς όμως να µπορεί να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο (έστω και απομακρυσμένο) αυτό να προέρχεται και από χρήση του μαχαιριού από τρίτο πρόσωπο.
-Η απόφαση για να τύχει πρώτα γενετικής εξέτασης το μαχαίρι (τόσο η λεπίδα όσο και η χειρολαβή του) αντί της δακτυλοσκοπικής εξέτασης, είχε ως αποτέλεσμα η δακτυλοσκοπική εξέταση που ακολούθησε της γενετικής, να µην δώσει κανένα αποτέλεσμα ως προς το κατά πόσον στην χειρολαβή του μαχαιριού υπήρχε οποιοδήποτε δακτυλικό αποτύπωμα είτε του θανόντα, είτε οποιουδήποτε άλλου προσώπου. Ως εκ τούτου ήταν αδύνατη η ταυτοποίηση του χειριστή του μαχαιριού, είτε αυτός μπορούσε να ήταν ο ίδιος ο θανών, είτε τρίτο πρόσωπο.
-Οι δύο ιατροδικαστές έδωσαν διαφορετική εκτίμηση σε σχέση µε το τραύμα στο κάτω χείλος του στόματος του θανόντα. Συγκριμένα ο ιατροδικαστής Ανδρέας Μαρνερίδης (εκ μέρους του κράτους) υποστήριξε ότι το τραύμα προήλθε συνέπεια επιθανάτιου αυτοτραυματισμού και όχι συνέπεια πάλης ή συμπλοκής ενώ η ιατροδικαστής της οικογένειας Σπανουδάκη υποστήριξε ότι πρόκειται για τραύμα που προκλήθηκε µε την εμπλοκή τρίτου προσώπου και την χρήση βίας.
-Ενώ υπήρχε εξωτερική κάμερα ισόγειου καταστήματος στο κτήριο η οποία καλύπτει και την είσοδο-έξοδο της αποθήκης όπου βρέθηκε μαχαιρωμένος ο Βαγγέλης Φραγκούλης, το υλικό της παραλήφθηκε από την Αστυνομία για εξέταση, εξίμισι μήνες μετά τον εντοπισμό του θανόντα, µε αποτέλεσμα να µην ήταν δυνατό να εντοπιστούν οποιαδήποτε διαθέσιμα αρχεία κατά τις 3 Οκτωβρίου.
