Έμαθα να χρειάζομαι το σώμα
πέρασα χρόνια προσπαθώντας να το ελευθερώσω απ’ τον κόσμο
έμαθα να λατρεύω τον ωχρό επαναστατικό του ύμνο
παραμορφωμένο από ζέστη στοιχειών, κουβαλήθηκα, κουβαλήθηκα
από όλους τους πιστούς νεκρούς μου. Έμαθα
να σέρνομαι πίσω στην ερημιά
να ρωτάω, να τρώω, να εμβαθύνω στην τρυφερότητά σου.
Ας είναι εδώ που επιτρέπω συγχώρεση
να ξέρω τ’ όνομά σου, να αφήσω πίσω τα σκληρότερά μας χρόνια
εκεί & όπως τα χρειαζόμαστε περισσότερο—
πίσω & αφώτιστα.
―Rachel McKibbens
