Μια αδέσποτη ιδέα για επανάσταση
Γεμίζει την πλατεία
Είναι η βροχή τη μέρα του καλοκαιριού
Λίγο πριν αναρτηθούν οι απορίες
Στα δάχτυλα αφοσιωμένων παραθεριστών
Κι η ακίνητη θερμότητα
Ακονίσει κατάποση και ομιλία
Τα στόματα παραδομένα στην έκταση
Ανοίγουν σε βράχους
Κι απλώνουν στην επιφάνεια
Την έκκριση του ιδρώτα
Όλοι στους δρόμους
Δεν προλαβαίνουν να αποποιηθούν
Ενοχές κι ελπίδες
Με όση αγάπη απέμεινε στις τσέπες
Ας καταλύσουμε την πόλη