Ενας καθηγητής πανεπιστημίου στις Ηνωμένες Πολιτείες έσπασε το ρεκόρ παραμονής και διαβίωσης κάτω από το νερό χωρίς αποσυμπίεση στη Φλόριντα.
Ο Τζόζεφ Ντιτούρι βυθίστηκε σε ένα ειδικό κουβούκλιο στον πυθμένα μιας λιμνοθάλασσας, σε βάθος 9 μετρών, την 1η Μαρτίου και παραμένει εκεί μέχρι σήμερα – επί 77 οκόκληρες ημέρες.
Ο άνθρωπος, ο οποίος ακούει και στο ψευδώνυμο «Dr. Deep Sea», έτρωγε ένα πλούσιο σε πρωτεΐνες γεύμα με αυγά και σολομό, που ετοίμαζε σε φούρνο μικροκυμάτων, έκανε γυμναστική με ζώνες αντίστασεις και push-ups ενώ έπαιρνε και έναν μεσημεριανό υπνάκο για μια ώρα σε καθημερινή βάση.
Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε ένα υποβρύχιο, στο κουβούκλιο δεν υπήρχε τεχνολογία για να ρυθμίζει την αυξημένη πίεση κάτω από το νερό.
Το προηγούμενο ρεκόρ των 73 ημερών, δύο ωρών και 34 λεπτών σημειώθηκε από δύο καθηγητές του Τενεσί -τον Μπρους Καντρέλ και την Τζέσικα Φέιν- στην ίδια τοποθεσία το 2014.
Ωστόσο, ο Ντιτούρι δεν συμβιβάζεται μόνο με το ρεκόρ και δεν σκοπεύει να ξαναβγει άμεσα στην επιφάνεια: Θέλει να μείνει κάτω από το νερό μέχρι τις 9 Ιουνίου, όταν θα συμπληρώσει 100 ημέρες, ώστε να ολοκληρώσει μια υποβρύχια αποστολή που ονομάζεται Project Neptune 100.
Η αποστολή συνδυάζει ιατρική και ωκεάνια έρευνα μαζί με μια εκπαιδευτική προσέγγιση και έχει οργανωθεί από το Marine Resources Development Foundation.
«Το ρεκόρ είναι ένα μικρό κατόρθωμα και το εκτιμώ πραγματικά», είπε ο Ντιτούρι -εκπαιδευτικός στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα, κάτοχος διδακτορικού στη βιοϊατρική μηχανική και συνταξιούχος αξιωματικός του Ναυτικού των ΗΠΑ. «Είναι τιμή μου που το κατέχω, αλλά έχουμε ακόμα περισσότερη έρευνα να κάνουμε», τόνισε.
Η έρευνά του περιλαμβάνει καθημερινά πειράματα στη φυσιολογία για να παρακολουθεί πώς αντιδρά το ανθρώπινο σώμα στη μακροχρόνια έκθεση σε ακραίες πιέσεις.
«Η ιδέα είναι να εποικίσουμε τους ωκεανούς του κόσμου, να τους φροντίσουμε ζώντας σε αυτούς και συμπεριφέροντάς τους πραγματικά καλά», υπογράμμισε.
Ενώ λέει ότι του αρέσει να ζει κάτω στον βυθό, υπάρχει ένα πράγμα που του λείπει πραγματικά. «Αυτό που μου λείπει περισσότερο από την επιφάνεια είναι κυριολεκτικά ο ήλιος», επισημαίνει. «Ο ήλιος ήταν ένας σημαντικός παράγοντας στη ζωή μου – συνήθως πηγαίνω στο γυμναστήριο στις πέντε το πρωί και μετά επιστρέφω και παρακολουθώ την ανατολή του ηλίου», καταλήγει.