*Για την αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν αξιολογούμε το τατουάζ ως τατουάζ, αλλά το concept πίσω από αυτό της Νικολούλη.
Τα τατουάζ είναι μια προσωπική υπόθεση και ο καθένας έχει τους λόγους του όταν αποφασίζει να «ντύσει» το κορμί του με μελάνι. Κάποιες φορές, όμως, η ιδέα που έχουμε στο μυαλό μας δεν έχει καμία σχέση με το τελικό αποτέλεσμα. Εκεί ίσως δεν φταίμε εμείς, αλλά οι περιορισμένες δυνατότητες του ανθρώπου που κάνει τατουάζ για να ζήσει.
Τι γίνεται όμως όταν η δική μας αισθητική είναι το ίδιο χάλια με τις ικανότητες των tattoo artists; Φεύγουμε με σκυμμένο το κεφάλι από το στούντιό τους, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Το επόμενο στάδιο είναι αυτό της ντροπής, όταν δεν έχεις όρεξη να πας ούτε για μπάνιο στην παραλία, μην τυχόν και σε κοροϊδέψουν. Ξεχνάτε όμως κάτι σημαντικό: εδώ και κάποια χρόνια μπορείτε να κάνετε αφαίρεση, οπότε μην το παίρνετε τόσο βαριά.
Αυτή η λέξη, η «αφαίρεση» δηλαδή, σίγουρα δεν υπάρχει στο λεξικό του ατόμου που «βάρεσε» την Αγγελική Νικολούλη στο πόδι του. Μαγκιά του και χαρά του, μπορεί να βλέπει Φως στο Τούνελ από τα 2 του ο άνθρωπος, ποιοι είμαστε εμείς που θα το κρίνουμε; Άλλωστε, ακόμα και να μπούμε στην διαδικασία να σχολιάσουμε το τατουάζ του, δεν τον ενδιαφέρει και πολύ και μάλλον θα μας στείλει «διπλά φιλάκια».
Με αφορμή το τατουάζ της Αγγελικής Νικολούλη, λοιπόν και την φαεινή ιδέα του τύπου που αποφάσισε να την κουβαλά για πάντα(;) μαζί του, κάναμε μια μίνι έρευνα με τα χειρότερα τατουάζ όλων των εποχών. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι η δουλειά που έγινε από το Acanomuta Tattoo είναι κακή, το αντίθετο. Όχι, στο concept εστιάσαμε. Στις παρακάτω εικόνες όμως, εστιάζουμε και στο οπτικό κομμάτι ή το μήνυμα του τατουάζ. Καλό κουράγιο, κάποια είναι αηδιαστικά.
