Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Εγγραφή στο Newsletter

Limassol Today - Asset 10
ΑΡΧΙΚΗJOURNALΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ14 Ιανουαρίου, κατασκευάζεται το πρώτο κλαρινέτο

14 Ιανουαρίου, κατασκευάζεται το πρώτο κλαρινέτο

Το κλαρινέτο ανήκει στην κατηγορία των ξύλινων πνευστών οργάνων. Είναι το πιο ευέλικτο πνευστό, με έκταση τρεισήμισι οκτάβες και χρησιμοποιείται σε όλα τα είδη της μουσικής.

Η λέξη κλαρινέτο σημαίνει στα ιταλικά μικρό κλαρίνο (από το επίθετο clarus = φωτεινός, καθαρός). Κλαρίνο ήταν ένα είδος τρομπέτας, o ήχος της οποίας έμοιαζε με τον ήχο των πρώτων κλαρινέτων. Στη χώρα μας είναι πασίγνωστο ως κλαρίνο από τη δημοτική μουσική, ενώ η λόγια ονομασία του οργάνου είναι ευθύαυλος. Ίσως από τη λέξη αυτή να προέρχεται η έκφραση «στέκεται κλαρίνο», το οποίο λέγεται με σκωπτική διάθεση γι’ αυτόν που στέκεται ευθυτενής σε στάση προσοχής ή χαιρετισμού. Ο ερμηνευτής του οργάνου για μεν την κλασσική μουσική αποκαλείται κλαρινετίστας, για δε τη δημοτική μουσική κλαρινίστας ή κλαριντζής.

Το κλαρινέτο είναι κυλινδρικό όργανο με μονό γλωσσίδι (καλάμι), σε αντίθεση με το όμποε που έχει διπλό, και καταλήγει σε καμπάνα. Κατασκευάζεται συνήθως από ξύλο Δαλβεργίας, τριανταφυλλιά Ονδούρας ή έβενο. Στη σύγχρονη εποχή και από πλαστικό. Ο ερμηνευτής, μόνο με τα δάκτυλά του, αλλά και με ένα σύστημα κλειδιών, ανοιγοκλείνει τις οπές του οργάνου για να επιτύχει τον ήχο που θέλει. Ο ήχος του κλαρινέτου, μπορεί να είναι γλυκός, διαυγής με πλούσιο ηχόχρωμα, σκοτεινός και βαρύς, θλιμμένος, σκληρός και τσιριχτός. Οι δύο σχολές ερμηνείας του οργάνου που κυριάρχησαν είναι η Γερμανοβιεννέζικη και η Γαλλική.

Η ιστορία του κλαρινέτου χάνεται στα βάθη των αιώνων. Το συναντάμε εν είδει αυλού στην Αρχαία Αίγυπτο και στις γύρω περιοχές. Το σύγχρονο κλαρινέτο έλκει την καταγωγή του από το γαλλικό πνευστό σαλιμό (chalumeau, από την ελληνική λέξη κάλαμος), ένα μεσαιωνικό ευρωπαϊκό όργανο, και οφείλει την εξέλιξή του στον γερμανό οργανοποιό Γιόχαν Ντένερ (1655-1707) και στις βελτιώσεις που επέφεραν οι Τέομπαλντ Μπεμ, Λουί-Ογκίστ Μπιλτέ, Ιασίντ Κλοζέ, Ιβάν Μίλερ και Άντολφ Σαξ.

Η οικογένεια του κλαρινέτου περιλαμβάνει τα εξής μέλη: κλαρινέτο σε λα ύφεση, μι ύφεση (πίκολο), σε Ντο (το παραδοσιακό κλαρίνο της Ελλάδας), σε Σι ύφεση (το πλέον διαδεδομένο), Λα, Μι ύφεση (άλτο), μπάσο κλαρινέτο σε Μι ύφεση και κοντραμπάσο κλαρινέτο σε Σι ύφεση.

Ο Μότσαρτ υπήρξε από τους πρώτους συνθέτες που έδωσαν στο κλαρινέτο μια θέση στην ορχήστρα, αλλά και το ανέδειξε ως σολιστικό όργανο. Τον 20ο αιώνα πλήθυναν οι συνθέτες που έγραψαν έργα για κλαρινέτο. Ανάμεσά τους, οι Ντεμπισί, Στραβίνσκι, Κόπλαντ, Άρνολντ, Μπρίτεν, Φίνζι, Χίντεμιτ, Νίλσεν, Πουλένκ και Πεντερέτσκι. Το περίφημο γκλισάντο του κλαρινέτου στην αρχή της Γαλάζιας Ραψωδίας του Τζορτζ Γκέρσουιν, έμεινε στην ιστορία της μουσικής.


ΠηγήSanSimera.gr

Μην το χάσεις

Journal

Δείτε επίσης