Κάθε σταθμός της ιστορίας της ανθρώπινης εξέλιξης αντιμετωπίζετε με μια δόση φόβου όπως και με οτιδήποτε άγνωστο, είναι στη φύση του ανθρώπου. Έτσι κύλησε και η ιστορία με το ποδήλατο. Τα ποδήλατα αποτελούν δημόσιο κίνδυνο έγραψε τότε ο δημοσιογράφος Αντώνης Φαρμακιδης στην εφημερίδα «Χρόνος» της Λεμεσού.
Όταν το 1890 ο δικηγόρος, βουλευτής, και από τους πρώτους βιομηχάνους της πόλης, Ιωάννης Φ. Κυριακίδης (ο επιλεγόμενος και «λευκός πολιτευτής» λόγω του έντιμου πολιτικού του βίου), εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Λεμεσό ασκώντας το επάγγελμα του δικηγόρου, έφερε από το εξωτερικό στην πόλη, ίσως και στην Κύπρο, το πρώτο ποδήλατο, μεγάλη εντύπωση προκαλούσε το πρωτοφανές θέαμα στους συμπολίτες του, ενίοτε και πανικό αφού οι Τούρκοι της πόλης στη θέα του έτρεχαν να κρυφτούν αποκαλώντας το «σεϊττάν αραμπασί»!
Κάτω από τον τίτλο «ΠΟΔΗΛΑΤΑ!» (με θαυμαστικό) στην τακτική στήλη «Από όσα βλέπω» και υπογραμμένο από τον «ΦΑΡ», που ήταν το ακρώνυμο του δημοσιογράφου Αντώνη Φαρμακίδη, ο οποίος ζούσε τότε στη Λεμεσό, διαβάζουμε τα εξής: «Τα ποδήλατα κατάντησαν στην πόλιν μας δημόσιος κίνδυνος Νο 1. Οι πεζοί δεν μπορούν πια να ξεμυττίσουν στους δρόμους. Απαγορεύεται. Θα τους μπλοκκάρουν αμέσως οι κατά κανόνα βιαστικοί ποδηλατισταί, οι οποίοι μας υπενθυμίζουν έτσι ότι ευρισκόμεθα εις… τον αιώνα της ταχύτητος!»
αρχείο φωτογραφιών, Polignosi
Είναι χαρακτηριστική η αναφορά του Στρατή Μυριβήλη (επισκέφτηκε την Κύπρο το 1947, το 1952 και τον Μάρτιο του 1959), στο ταξιδιωτικό βιβλίο «Απ΄την Ελλάδα» όπου περιγράφει απολαυστικά την Κύπρο στα χρόνια του ΄40 και του ΄50 λίγα χρόνια πριν την έναρξη του αντιαποικιακού αγώνα. Περιγράφει την ποδηλατοκρατούμενη Κύπρο και τους βιρτουόζους ποδηλάτες των τεσσάρων και πέντε ετών. Κάποιοι από αυτούς θα χαρακτηρίζονταν σε λίγα χρόνια από τις αποικιακές μυστικές υπηρεσίες ως «ειδικά εκπαιδευμένοι καταδρομείς αφικόμενοι εις Κύπρο για καταδρομικές επιχειρήσεις και περιπετειώδεις διαφυγές με ποδήλατο». Σε μια από τις επισκέψεις του όπου έδωσε διαλέξεις στη Λευκωσία σημειώνει ότι, “έξω από τις αίθουσες ήταν περίπου 600 ποδήλατα”.
Το εμπόριο ποδηλάτων άρχισε αμέσως μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και εξελίχθηκε σε μια κερδοφόρα ενασχόληση εισαγωγής καινούργιων και επιδιόρθωσης μεταχειρισμένων ποδηλάτων.
Ένας από τους πρώτους εισαγωγείς ποδηλάτων στην Κύπρο ήταν ο Μανώλης Κυριακίδης, ο οποίος διατηρούσε κατάστημα στη Λεμεσό. Διαφήμιση στην εφημερίδα «Δημοκράτης» τον Απρίλιο του 1948 αναφέρει «Μόνο με μία λίραν προκαταβολή και το υπόλοιπο με δόσεις. Μπορείτε να αποκτήσετε το δικό σας καινουργιές ποδήλατο «κομπλήτ». Παρά του κ. Μανώλη Γεωργιάδη (Ποδηλατά) Οδός Γεωργίου του Στ’, Νο 82 Λεμεσός».
Το ποδήλατο αποτελούσε το κύριο μέσο μεταφοράς των Κυπρίων μέχρι και τη δεκαετία του 1970, οπότε και αντικατέστησε τα γαϊδούρια και τα κάρα, ως μεταβατικό μέσο πριν από τα αυτοκίνητα.