Γράφει ο Χρήστος Χαραλάμπους
Συγκλονισμό και θλίψη έχει προκαλέσει στον δημοκρατικό κόσμο της Κύπρου και ιδιαίτερα σε όλους εκείνους που αντιστάθηκαν στην ΕΟΚΑ Β’ και τους πραξικοπηματίες και στους συγγενείς των πεσόντων, η είδηση ότι έφυγε από τη ζωή η Μαρούλα Στυλιανού .
Η αποβιώσασα, σύζυγος του δολοφονηθέντος από τους πραξικοπηματίες, Μιχαλάκη Χριστοδούλου από την Παναγιά της Πάφου, διετέλεσε για δεκαετίες Γραμματέας της Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Πεσόντων Αντιστασιακών και είχε μια έντονη παρουσία σε όλους τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις της ΠΟΣΠΑ.
Με καταγωγή από τα Κούκλια, η Μαρούλα ντύθηκε στα μαύρα από νεαρή ηλικία με ένα μωρό στην αγκαλιά, αφού οι πραξικοπηματίες σκότωσαν εν ψυχρώ τον σύζυγο της που ήταν αστυνομικός και υπηρετούσε τα καθήκοντα του απέναντι στο κράτος και τους πολίτες ως ένας συνειδητοποιημένος δημοκράτης.
Στις 15 Ιουλίου 1974, ημέρα που εκδηλώθηκε το πραξικόπημα, μέσα σε εκείνο το ανελέητο κυνήγι των πραξικοπηματιών για καταστολή κάθε αντίστασης από τους δημοκρατικούς πολίτες και ιδιαίτερα τους αστυνομικούς και άλλους δημόσιους λειτουργούς που υπερασπίζονταν τον Μακάριο και της Δημοκρατία, ο Μιχαλάκης Χριστοδούλου υπηρετούσε στο Αρχηγείο Αστυνομίας στην Λευκωσία.
Κατά την επιδρομή και την κατάληψη του Αρχηγείου, όπως μας αναφέρει η Χριστίνα Αρμεύτη (σύζυγος του Ανδρέα Αρμεύτη που επίσης δολοφονήθηκε από της ΕΟΚΑ Β’ ένα μήνα πριν την εκδήλωση του πραξικοπήματος), ο Μιχαλάκης Χριστοδούλου βρισκόταν στην πύλη του Αρχηγείου και προσπαθούσε να βοηθήσει κάποιον συνάδελφο του που είχε τραυματιστεί. Ο ίδιος ήταν άοπλος εκείνη την στιγμή και οι πραξικοπηματίες έστρεψαν τα όπλα εναντίον του και ενώ σήκωσε ψηλά τα χέρια, δεν δίστασαν να τον πυροβολήσουν και να σκοτώσουν, όπως έκαναν και με πολλούς άλλους.
Η Μαρούλα Στυλιανού όπως και η Χριστίνα Αρμεύτη, ήταν από τις γυναίκες που πρωτοστάτησαν στην ίδρυση της Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Πεσόντων Αντιστασιακών με στόχο την αποκάλυψη της αλήθειας για τους στυγερούς δολοφόνους και την δικαίωση της μνήμης και της θυσίας των πεσόντων για την Δημοκρατία.
Γραμματέας της Οργάνωσης από το 1974 μέχρι και το 2019, η Μαρούλα Στυλιανού βρισκόταν στην πρώτη γραμμή όλων των αγώνων και κινητοποιήσεων που δόθηκαν όλα αυτά τα χρόνια για να μη χαθεί η μνήμη για την άνανδρη δράση της ΕΟΚΑ Β’ και των πραξικοπηματιών και να υπάρξει δικαίωση των νεκρών της αντίστασης.
Οι παλαιότεροι θα θυμούνται που, σε μια από τις πολλές κινητοποιήσεις των γυναικών της Κύπρου το 1975 στην οποία μετείχε και η Μελίνα Μερκούρη, η Μαρούλα Χριστοδούλου, μαυροφορεμένη και με λυγμούς, πλησίασε τον Μακάριο και κοιτάζοντας τον στα μάτια άφησε τον πόνο και την οργή της να ξεχειλίσουν … «θέλουμε δικαίωση… δεν ανεχόμαστε άλλο να κυκλοφορούν ανάμεσα μας τα κατάλοιπα της Χούντα… ζητούμε να τιμωρηθούν οι ένοχοι…».
Ιδιαίτερη θλίψη έχει προκαλέσει η απώλεια τα Μαρούλας Χριστοδούλου και στις τάξεις της Αστυνομίας όπου και η ίδια υπηρέτησε για πολλά χρόνια μέσα από διάφορα πόστα στην Αστυνομική Διεύθυνση Λεμεσού.
Με ανακοίνωση της η Παγκύπρια Οργάνωση Συγγενών Πεσόντων Αντιστασιακών αποχαιρετά την Μαρούλα Στυλιανού:
“Έφυγε από τη ζωή η Μαρούλα Στυλιανού.
Μια μορφή ανάμεσα στις πολλές εμβληματικές μορφές των συγγενών πεσόντων αντιστασιακών της περιόδου της τρομοκρατικής δράσης της ΕΟΚΑ Β’ 1971-1974, η Μαρούλα Στυλιανού, δεν είναι πια μαζί μας. Έφυγε από τη ζωή μετά από προβλήματα υγείας, κρατώντας πάντα σαν φυλαχτό την διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης και την διάσωση της ιστορικής αλήθειας.
Η Μαρούλα Στυλιανού, η ατρόμητη σύζυγος του νεκρού της Αντίστασης, αστυνομικού Μιχαλάκη Χριστοδούλου, δεν δίστασε μέσα στον χαλασμό που επέφεραν στην πατρίδα μας η προδοσία της Χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β΄, να βγει στους δρόμους για να ψάξει τον σύζυγο της όταν περνούσαν οι ώρες και δεν είχε νέα του, από την εκδήλωση του προδοτικού πραξικοπήματος και για ώρες μετά. Όταν πλησίασε στην περιοχή του Αρχηγείου στη Λευκωσία, οι πραξικοπηματίες την διέταξαν να σταματήσει, στρέφοντας τα όπλα κατά πάνω της. Την πληροφόρησαν, όταν τους είπε ότι αναζητούσε το σύζυγό της, πως όλοι οι αστυνομικοί είχαν οδηγηθεί στις Κεντρικές Φυλακές.
Η αναζήτηση της Μαρούλας και της 3χρονης κόρης της Λουΐζας, τις έφεραν στο κοιμητήριο Κωνσταντίνου και Ελένης, όπου αντίκρυσαν το φρικιαστικό θέαμα της ομαδικής ταφής των νεκρών αντιστασιακών. Ανάμεσα τους και ο δικός τους άνθρωπος. Ο σύζυγος και πατέρας, Μιχαλάκης Χριστοδούλου. Οι πραξικοπηματίες αρνήθηκαν στη σύζυγο και κόρη να δώσουν τον νεκρό, επέτρεψαν όμως την ταφή του, ξεχωριστά και όχι στον ομαδικό τάφο.
Η Μαρούλα Στυλιανού, πάντα παρούσα στον αγώνα για αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας και απόδοσης της πρέπουσας τιμής στην Αντίσταση και τους ήρωες της τεθνεώτες και ζώντες, διετέλεσε δραστήριο μέλος της οργάνωσης των Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Πεσόντων Αντιστασιακών, και από τη θέση της γραμματέως έδωσε με τους συναγωνιστές της στο Διοικητικό Συμβούλιο αγώνες για διατήρηση της ιστορικής μνήμης.
Στη μονάκριβη θυγατέρα της, την αγαπημένη μας Λουΐζα Χριστοδούλου, αντιπρόεδρο της ΠΟΣΠΑ, και στα εγγόνια της, εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια, ευχόμενοι δύναμη και κουράγιο.
Η Μαρούλα Στυλιανού θα έχει πάντα μια θέση στην καρδιά μας, μια θέση στις σελίδες της ιστορίας του τόπου μας.
Αιώνια της η μνήμη”