Γράφει ο Χάρης Χεϊζάνογλου
Το νομοτεχνικό σκέλος της μη αποφυλάκισης Μιχαηλίδη το έχουν εξηγήσει άλλοι, πιο ειδικοί, και κάποιοι το έχουν κάνει πολύ καλά, πολύ κατανοητά και πολύ ανθρώπινα εξηγώντας ότι η δικαστική εξουσία δεν αποφασίζει σε κενό αέρος, αλλά μέσα σε ένα πλαίσιο.
Να δούμε το πλαίσιο. Ο Λιγνάδης είναι έξω από τη μέρα της καταδίκης του, οι περισσότεροι καταδικασθέντες Χρυσαυγίτες είναι έξω μόλις 2 χρόνια μετά την καταδίκη τους, ο καταδικασμένος για ανθρωποκτονία Κορκονέας είναι επίσης έξω και είμαι βέβαιος ότι αν κάτσουμε να σκεφτούμε λίγο ακόμα θα θυμηθούμε πάρα πολλές ακόμα περιπτώσεις “ενοχλητικών” αποφυλακίσεων που δεν πείθουν την κοινή γνώμη ότι έγιναν κατόπιν “σωφρονισμού” των αποφυλακισθέντων.
Θα πει κανείς φυσικά ότι δεν μπορεί να αποφασίζει η κοινή γνώμη για το ποιος κρατούμενος δικαιούται τί, αν έχει σωφρονιστεί κλπ, αλλά ας πάμε να θυμηθούμε μερικά πράγματα:
Να θυμηθούμε αρχικά ότι ο Μιχαηλίδης καταδικάστηκε σε 14 χρόνια (αν κάνω λάθος διορθώστε με) για την ΑΠΟΠΕΙΡΑ ληστείας της Αγροτικής τράπεζας στο Βελβεντό, χωρίς να έχει ανθρωποκτόνο δράση, όπως πχ ο Κορκονέας, ο οποίος σκότωσε τον Γρηγορόπουλο. Μάλιστα μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι ίσως ήταν αυτή η δολοφονία που ενδεχομένως έσπρωξε αυτά τα παιδιά στην παράνομη δράση, καθώς ήταν φίλοι του Γρηγορόπουλου. Ας μην τον βάλουμε όμως αυτό στην εξίσωση.
Ας κάνουμε κάτι άλλο, ας θυμηθούμε αντίστοιχα ότι ο Κορκονέας καταδικάστηκε μεν το 2010 σε ισόβια, αλλά το 2019 το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λαμίας του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου και μείωσε την ποινή στα 13 χρόνια και αποφυλακίζοντάς τον! Ο Άρειος Πάγος στις 18 Μαρτίου του 2022 αναίρεσε την απόφαση αποφυλάκισης που είχε ληφθεί, λόγω μη εμπεριστατωμένης αιτιολογίας περί πρότερου σύννομου βίου, αλλά τελικά ο Κορκονέας αποφυλακίστηκε εκ νέου στις 28 Ιουνίου 2022.
Ουσιαστικά δηλαδή ο Κορκονέας με καταδίκη για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο (όντας μάλιστα αστυνομικός σε υπηρεσία που δρούσε στο όνομα του κράτους) είναι έξω στα 9 χρόνια, ακριβώς δηλαδή όσα έχει εκτίσει μέχρι σήμερα ο Μιχαηλίδης για κάτι μικρότερο από ανθρωποκτονία, για απόπειρα ληστείας χωρίς ανθρωποκτόνο δράση, στον οποίο σήμερα αρνούνται την αποφυλάκιση ενώ τη δικαιούται. Πρόσεξε τη λεπτομέρεια ότι και στις δύο περιπτώσεις, και του Κορκονέα και του Μιχαηλίδη, μιλάμε για το ίδιο εφετείο, αυτό της Λαμίας! Δεν ξέρω αν έχει την ίδια σύνθεση αλλά το βάζω για να καταλάβουμε ότι δεν μιλάμε για ένα δικαστήριο στην Κρήτη και ένα στη Ξάνθη και άρα θα περίμενε κανείς να υπάρχει κάποιου είδους συνέχεια και αναλογικότητα στις αποφάσεις.
Πάμε τώρα να δούμε τί λέει η προηγούμενη απόφαση για τη μη αποφυλάκιση Μιχαηλίδη, από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας. Λέει λοιπόν ότι δεν μπορεί να αποφυλακιστεί, παρόλο που έχει εκτίσει τα 3/5 της ποινής του και το δικαιούται, γιατί δεν έχει “σωφρονιστεί”, προφανώς εννοώντας ότι είναι αναρχικός και παραμένει σταθερός στις ιδέες του, γιατί η καλή διαγωγή που επέδειξε στη φυλακή ήταν κατ’ επίφαση και για λόγους προσχηματικούς και άρα παραμένει ύποπτος για τέλεση νέων αδικημάτων. (Υπάρχει και μια ανακοίνωση του ίδιου του Μιχαηλίδη στις 24/2 που σχολιάζει την απόφαση, αλλά δεν την αναδημοσιεύω, μπορείτε να τη βρείτε στο Indymedia)
Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας εδώ χωρίς να κρίνουμε την απόφαση της μη αποφυλάκισης του Μιχαηλίδη, ας πούμε ότι έχει δικαίωμα η δικαστική εξουσία να έχει όποιο σκεπτικό θέλει για το αν ένας κρατούμενος έχει σωφρονιστεί και τί σημαίνει ακριβώς σωφρονισμός. Στην περίπτωση του Κορκονέα ποιο ακριβώς ήταν το σκεπτικό του Εφετείου όταν τον αποφυλάκιζε το 2019; Ότι ο Κορκονέας σωφρονίστηκε; Μα ο Κορκονέας δεν έχει ζητήσει ποτέ συγγνώμη για την πράξη του. Κάθε άλλο, το 2016 στο Μικτό ορκωτό εφετείο Λαμίας είχε δηλώσει αμετανόητος, με αποτέλεσμα ο συνήγορός του Αλέξης Κούγιας να παραιτηθεί από την υπεράσπισή του.
Ποια ακριβώς είναι λοιπόν η ζυγαριά της δικαιοσύνης; Πώς λειτουργεί και με ποιο μηχανισμό ακριβώς γέρνει; Με ποια μέτρα και σταθμά; Είναι σταθερά αυτά; Είναι λάθος να πιστεύει κάποιος ότι ο μηχανισμός αυτός δεν είναι διαφανής αλλά λειτουργεί μέσα σε ένα μαύρο κουτί στο οποίο δεν βλέπεις τί συμβαίνει, αλλά βλέπεις τα αποτελέσματα που παράγει, και βλέπεις ότι αυτά δεν έχουν καμία συνέχεια, συνέπεια και καμία αναλογικότητα; Είναι παράλογο να ισχυριστεί κανείς ότι τα κίνητρα των αποφάσεων είναι ιδεολογικά και τα μέτρα και τα σταθμά αλλάζουν ανάλογα με το ποιος δικάζεται και τί πεποιθήσεις έχει;
Στην τελική, είναι δημοκρατικό όλο αυτό; Στις δημοκρατίες κρατάμε ανθρώπους στη φυλακή προληπτικά επειδή κρίνουμε ότι οι ιδεολογίες τους, και όχι οι πράξεις τους για τις οποίες εκτίουν ποινές, τους καθιστούν επικίνδυνους; Τί ακριβώς περιμένει η δικαστική εξουσία από τον Μιχαηλίδη για να τον αποφυλακίσει; Να ξεγίνει από αναρχικός; Κι αν περιμένει αυτό από τον Μιχαηλίδη γιατί δεν περιμένει από τους Χρυσαυγίτες να ξεγίνουν από φασίστες πριν τους αποφυλακίσει;
Προχθές η Πρόεδρος, στην επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, μας έκανε μάθημα για τον λαϊκισμό και τα τα θεσμικά αντίβαρα που είναι θεμέλια του Κράτους Δικαίου. Αυτό είναι κράτος δικαίου με θεσμικά αντίβαρα ή με θεσμικά βάρη και βαριοπούλες που κοπανάνε επιλεκτικά αυτούς που δεν είναι αρεστοί στο Κράτος ευνοώντας ταυτόχρονα κάποιους άλλους που λειτουργούν ως παρακράτος;
Ο Μιχαηλίδης έκανε απεργία πείνας πάνω από 60 μέρες ζητώντας αυτό που δικαιούται με βάση τον νόμο. Αν πέθαινε ο Μιχαηλίδης διεκδικώντας το νόμιμο κερδίζει κάτι η δημοκρατία; Θα πειστεί κανείς ότι τα θεσμικά της αντίβαρα λειτουργούν θεσμικά, λογικά, ηθικά, αποτελεσματικά ή θα πιστέψει το αντίθετο; Ότι δηλαδή ο Μιχαηλίδης έχει αυτή τη μεταχείριση επειδή είναι αναρχικός και όχι επειδή έκανε αυτό που έκανε. Εκτός αν δεν έχουμε πρόβλημα να έχουμε πολιτικούς κρατούμενους. Αλλά αν είναι έτσι να το πούμε ξεκάθαρα, ότι ο Μιχαηλίδης είναι πολιτικός κρατούμενος και όχι ποινικός. Δεν είναι πολύ καλό για τη Δημοκρατία αυτό, αλλά είναι πιο ειλικρινές από το να λέμε γενικότητες για θεσμικά αντίβαρα και κράτος δικαίου…