Τα όσα διαδραματίστηκαν τις προηγούμενες ημέρες με αποκορύφωμα το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου από τις κατοχικές αρχές, προκάλεσαν ένα μεγάλο κύμα αντιδράσεων εντός της Κυπριακής κοινωνίας. Ο κάθε πολίτης βίωσε την 8η Οκτωβρίου με διαφορετικό τρόπο. Το Limassol Today προσπάθησε να αναδείξει το ζήτημα μέσα από μια διαφορετική οπτική γωνιά, με τη ματιά ενός Βαρωσιώτη που μετά τον εκτοπισμό του κατοικεί μέχρι και σήμερα στη Λεμεσό.
Ένα σημαντικό, ίσως και από τα σημαντικότερα κομμάτια που συνθέτουν τη Λεμεσιανή κοινωνία είναι οι πρόσφυγες τους οποίους η πόλη φιλοξένησε μετά το 1974. Ένας Αμμοχωστιανός που ζει στη Λεμεσό και τυγχάνει μεγάλης αναγνώρισης και εκτίμησης από την ευρύτερη Κυπριακή κοινωνία, ο Κίκης Καζαμίας μοιράστηκε μαζί μας τις σκέψεις και τις απόψεις του που προέκυψαν μετά τα τεκταινόμενα στο Βαρώσι.
«Όσο περνούν τα χρόνια, τόσο απομακρύνεται και η πιθανότητα επιστροφής»
Ο κ. Καζαμίας ανάφερε ότι το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου από τις κατοχικές αρχές του έχει προκαλέσει συναισθήματα λύπης και ανησυχίας. Θεωρεί πως πλέον δεν είναι σχήμα λόγου ότι αν δεν καταβληθούν άμεσα έντονες και ειλικρινείς προσπάθειες επανέναρξης ουσιαστικού διαλόγου για το Κυπριακό, η Αμμόχωστος θα ανοίξει υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση υπό την απειλή της πλήρους εκμετάλλευσής της από την Τουρκία. Η Ομοσπονδία όπως αυτή έχει καθοριστεί από τις αποφάσεις και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις συμφωνίες των ηγετών των δύο πλευρών, πρέπει να είναι η τελική λύση που θα διασφαλίσει την επίτευξη διαρκούς ειρήνης, σε πλαίσια ασφάλειας για όλους τους Κύπριους, κάτι που όπως είπε «όλοι μας το χρωστάμε στις μελλοντικές γενιές».
«Ταίριαξε η χημεία της συνύπαρξης μεταξύ Λεμεσιανών και Βαρωσιωτών»
Διαχρονική του προσέγγιση είναι ότι η συνύπαρξη μεταξύ Λεμεσιανών και Βαρωσιωτών ωφέλησε την πόλη και τον περίγυρό της. Από τη μια οι Λεμεσιανοί υποδέχθηκαν και ενέταξαν τους Βαρωσιώτες στην πόλη τους κατά τα πρώτα στάδια της προσφυγιάς, με τρόπο φιλόξενο και στοργικό και από την άλλη, οι Βαρωσιώτες με τη μαζική εγκατάστασή τους δεν επιβάρυναν με τον οποιοδήποτε τρόπο την καθημερινότητα των Λεμεσιανών.
Μάλιστα, όπως μας είπε, οι Λεμεσιανοί δείχνουν να συμμερίζονται τις ανησυχίες και την αγανάκτηση των Βαρωσιωτών για τα όσα διαδραματίζονται στο Βαρώσι. Ωστόσο, ο ίδιος εντοπίζει σημάδια κόπωσης και απογοήτευσης σχετικά με το Κυπριακό. Οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες που διαμόρφωσαν την καθημερινότητα των πολιτών τα τελευταία χρόνια και ο καταλυτικός ρόλος που διαδραματίζει ο χρόνος, ευνοούν την δημιουργία ενός κλίματος αδιαφορίας για το Κυπριακό.
Πώς η Λεμεσός θυμίζει το Βαρώσι;
Δεν θα μπορούσε να απουσιάσει από τη συζήτησή μας το κατά πόσο η Λεμεσός θυμίζει το Βαρώσι. Όπως ανάφερε, οι άνθρωποι, η ενεργητικότητά τους και η θέλησή τους για δημιουργία έχουν ως αποτέλεσμα η Λεμεσός να είναι με διαφορά η πιο ανεπτυγμένη περιοχή με ακόμα περισσότερες δυνατότητες, «η Λεμεσός για την Κύπρο είναι ό,τι ακριβώς ήταν η Αμμόχωστος μέχρι το 1974» δήλωσε χαρακτηριστικά. Φτάνει όμως, υποστήριξε, να διατηρηθεί μια λογική ισορροπία μεταξύ ανάπτυξης και σεβασμού προς το περιβάλλον και γενικότερα την ποιότητα ζωής στην πόλη. «Η οικοδομική αναρχία που παρουσιάζεται στη Λεμεσό, με τις ευλογίες των αρμόδιων αρχών, είναι ένα φαινόμενο που αντιμετώπισε και το παραλιακό μέτωπο της Αμμοχώστου πριν από το 1974» επισημαίνοντας, υποδεικνύοντας ότι «η κακή εμπειρία του τότε στο Βαρώσι, έπρεπε να αποτελέσει μάθημα σήμερα για τη Λεμεσό».
«Πολύ μικρή η Κύπρος για να είναι διαιρεμένη»
«Η ελπίδα για το μέλλον εξαρτάται από το πόσο νούσιμα θα συμπεριφερθεί η ηγεσία του τόπου στην προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού» αναφέρει ο Κίκης Καζαμίας εκφράζοντας την εκτίμηση ότι «εν απουσία μιας βιώσιμης λύσης που να διασφαλίζει την ειρήνη και την ασφαλή συμβίωση, οποιαδήποτε επιτεύγματα οικονομικά ή άλλα, καθίστανται κατασκευάσματα σε κινούμενη άμμο και προκαλούν τις ανασφάλειες των νεότερων γενιών για το μέλλον τους».
Καταληκτικά, τονίζει πως «η νέα γενιά είναι καλά να εμπεδώσει ότι η Κύπρος είναι πολύ μικρή για να παραμείνει διαιρεμένη». Απαιτείται, όπως υποδεικνύει, ενεργητικότητα για τη συνδιαμόρφωση του περιβάλλοντος για το μέλλον της, καθώς, θεωρεί πως «η κάθε νέα γενιά έχει συγκριτικά με τις προηγούμενες, περισσότερες ικανότητες και δυνατότητες για να δημιουργήσει ένα καλύτερο αύριο, τις οποίες πρέπει να αξιοποιήσει για να επωφεληθεί».
Κυριάκος Κωνσταντά