Λιγνάδειες αντινομίες
1. Πώς γίνεται ο Λιγνάδης να προφυλακίζεται ως επικίνδυνος να τελέσει νέα αδικήματα πριν τη δίκη του σε πρώτο βαθμό, όταν είναι απλώς ύποπτος, αλλά να αποφυλακίζεται με αναστολή μέχρι το εφετείο, όταν έχει ήδη καταδικαστεί για δύο βιασμούς ανηλίκων; Είτε η πρώτη προφυλάκιση ήταν αστήρικτη είτε η σημερινή αποφυλάκιση είναι λάθος. Δεν γίνεται να είναι σωστές και οι δύο.
2. Έστω ότι ήταν λάθος η αρχική προφυλάκιση και ο Λιγνάδης δεν είναι επικίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων. Πώς όμως αποδεικνύεται αυτό όταν:
3. Κατά τη διάρκεια της δίκης, από τις μαρτυρίες των θυμάτων, των μαρτύρων κατηγορίας και την πρόταση του εισαγγελέα σκιαγραφείται το προφίλ ενός ανθρώπου – σεξουαλικού αρπακτικού, καθ’ έξη εγκληματία με χρόνια και συστηματική παραβατική δράση.
4. Συγκεκριμένα, ο Λιγνάδης επέλεγε ευάλωτα ανήλικα θύματα, μεταναστευτικής καταγωγής και προβληματικής οικογενειακής κατάστασής, χρησιμοποιώντας μάλιστα αλκοόλ και ναρκωτικά. Η πρώτη καταγγελία σε βάρος του ήταν το 1984, όταν ήταν 20 ετών και το (φερόμενο ως) θύμα του, 14. Ακολούθησαν σειρά καταγγελιών από τα σχολεία που δίδαξε.
5. Το δικαστήριο δέχτηκε σε μεγάλο βαθμό ως αληθή την παραπάνω περιγραφή και τον καταδίκασε κατά πλειοψηφία για δύο βιασμούς, χωρίς μάλιστα να του αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό.
6. Ο δε εισαγγελέας πρότεινε να οδηγηθεί εκ νέου στη φυλακή αφού, με βάση το ιστορικό του, το οποίο επικύρωσε το δικαστήριο, εάν μείνει ελεύθερος, υπάρχει ο κίνδυνος να διαπράξει παρόμοιες πράξεις.
7. Ο Λιγνάδης δεν αποδέχτηκε καμία από τις κατηγορίες που τον βαραίνουν, ούτε έδειξε την παραμικρή υποψία μεταμέλειας. Τουναντίον, μαζί με τον δικηγόρο του Κούγια, προέβησαν σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία δολοφονίας του χαρακτήρα των καταγγελλόντων και των μαρτύρων κατηγορίας.
8. Ωστόσο, το δικαστήριο, έκρινε ότι δεν είναι επικίνδυνος να τελέσει νέα αδικήματα και τον άφησε ελεύθερο.
9. Αν όμως κάποιος καταδικάζεται για δύο βιασμούς ανηλίκων, στη βάση ενός σκεπτικού που τον θέλει καθ’ έξη εγκληματία με χρόνια παραβατική δράση πώς γίνεται να μην είναι επικίνδυνος να τελέσει παρόμοια εγκλήματα αν αφεθεί ελεύθερος;
10. Αν η καταδίκη του με αυτό το σκεπτικό είναι σωστή, τότε δεν μπορεί να αφεθεί ελεύθερος. Αν η απόφαση να αφεθεί ελεύθερος μέχρι την έφεση είναι σωστή, τότε η καταδίκη του είναι λάθος. Δεν γίνεται να ισχύουν και τα δύο. Δεύτερη αντίφαση.
11. Μα ο Λιγνάδης είναι πλέον πασίγνωστος, δεν θα έχει την ευκαιρία να διαπράξει νέα εγκλήματα, ακόμα και αν το θέλει, χωρίς να διακινδυνεύσει να συλληφθεί αμέσως. Αφελής θέση:
12. Υπάρχουν πολλοί που ούτε το όνομα, ούτε τη φάτσα του γνωρίζουν ακόμα και τώρα. Ιδίως ανήλικοι, μετανάστες, τοξικοεξαρτημένοι κ.α., άνθρωποι δηλαδή ευάλωτοι σαν αυτούς που ο Λιγνάδης έβαζε στο στόχαστρό του για τρεις και πλέον δεκαετίες. Πόσο μάλλον όταν είχε και εξακολουθεί να έχει ισχυρούς φίλους που τον καλύπτουν.
Του Δημήτρη Τσίρκα, αρθρογράφου
Αυτό που πρωτίστως εισέφερε το #metoo στη δημόσια συζήτηση ήταν η αντεπίθεση ανθρώπων φαινομενικά αδύναμων απέναντι σε βιαστές που έμοιαζαν παντοδύναμοι.
Ο Κούγιας, περιφρονώντας αυτό το κίνημα, βάσισε όλη του την υπεράσπιση στην ίδια την ταξική απόσταση που χώριζε αυτά τα ταπεινά και περιφρονημένα πρόσωπα που βιάστηκαν, από τον λαμπερό και ένδοξο βίο του βιαστή τους.
Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μία αποκαθήλωση. Η σημερινή απόφαση μας έδωσε τη χαρά ότι μερικές φορές άνθρωποι που εγκληματούν επειδή νιώθουν παντοδύναμοι, μπορεί να κριθούν ένοχοι από το δικαστήριο.
Την ικανοποίηση για την καταδίκη τη διέλυσε πολύ γρήγορα η απόφαση για την αναστολή. Νομίζω ωστόσο ότι δεν είναι λίγο αυτό που έγινε. Τα θύματα μίλησαν και ο βιαστής κρίθηκε ένοχος. Κανείς δεν θα μπορεί να πει ούτε για σκευωρίες, ούτε για μάχη εναντίον του μεταμοντέρνου ή της επένδυσης στο Ελληνικό – ο Λιγνάδης είναι βιαστής ανηλίκων.
Είναι επίσης κάποιος που για αδιαφανείς λόγους υπάρχει ένα σύστημα που τον υπερασπίζεται με λύσσα και που μας περίμενε στη γωνία για να πει ότι γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος, και έτσι σήμερα δεν βρίσκεται στη φυλακή.
Έγινε όμως μια αρχή. Αυτός που ένιωθε ότι δεν τον αγγίζει τίποτα, έμαθε ότι οι ξεριζωμένοι άνθρωποι που τόλμησαν να μιλήσουν διδάσκουν ένα άλλο είδος αξιοπρέπειας: όχι την αυταρέσκεια του ισχυρού, αλλά το θάρρος εκείνου που έχει να πορευτεί με το δίκιο του και την αλληλεγγύη των τρίτων.
Χθες το βράδυ ήμουν στην εκπομπή της Νατάσας Γιάμαλη και άκουγα έναν βουλευτή της ΝΔ να λέει ότι έχει εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη, και του λέω γιατί να μην έχει; Η δικαιοσύνη θα χαϊδεύει τους φίλους του και θα τσακίζει όσους τους αντιστέκονται.
Εγώ δεν έχω εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη. Έχω όμως τη βαθιά πεποίθηση ότι μέσα στους μήνες που πέρασαν, αυτή η ακλόνητη αυτοπεποίθηση ότι τα εγκλήματα θα μείνουν ατιμώρητα, δέχτηκε ένα πρώτο πλήγμα. Όχι αυτό που θα θέλαμε, αλλά είναι μια αρχή. Και θα είμαστε εδώ για να επιμένουμε, μέχρι οι ισχυροί που εγκληματούν να πληρώσουν, μέχρι οι βιαστές ανηλίκων να βρεθούν εκεί που πρέπει, στη φυλακή.
Του Κωνσταντίνου Πουλή, δημοσιογράφου TPP
Ο Λιγναδης αφεθηκε ελευθερος μ αναστολή μέχρι την εκδίκαση της έφεσης. Αν εγώ πονάω σχεδόν σωματικά ας φανταστούμε τα θύματα του. Αλλά ας εστιάσουμε πέρα από την απογοήτευση του νομικού λοξυγγα της αναστολής στην μεγάλη εικόνα: τα θύματα του τεράτος μας δίδαξαν με την τόλμη τους πως μονάχα αν είσαι ψυχικά νεκρός σαν τον Λιγνάδη και τον Κουγια κανείς τη δίκη σου περιπαθες πορτρέτο της σαπίλας σου , το σκηνοθέτεις ως υψιπετες ντιλντο, λεκιάζεις ασύδοτα ενώ είσαι η ενσάρκωση του Λεκέ και στο τέλος νομίζεις πως την γλυτωσες από την Ύβρη επειδή γνωρίζεις την τιμή των πάντων , εξαγοράζεις λίγη παραισθητική ελευθερια αλλα δεν διαθέτεις πια καμία αξία. Γιατι όλη σου την ζωή δεν σεβάστηκες την αξία κανενός .
Του Πάνου Μιχαήλ, bloger LIFO
Λιγναδης έξω
Φιλιππιδης έξω
Δολοφόνοι τ@ Ζακ/Ζακυ έξω
Πετά η δικαιοσύνη όταν πρόκειται για Έλληνες λευκούς πλούσιους προνομιούχους εγκληματίες, ε;
Ήθελες και #metooGR τρομάρα σου…
Τώρα μπορείς δικαίως να πεις «να γιατί δε μίλησα!»