Γράφει η Ζωή Παρασίδη
Όπως έχει γράψει στο μπλογκ της Lady Papaya η Νίκη Χάγια, όταν ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη της, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τη ρώτησαν αν θα συνεχίσει να είναι vegan.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Διατροφής και Διαιτολογίας, τη βρετανική και πολλές ακόμα αντίστοιχες διεθνείς ενώσεις, μια σωστά σχεδιασμένη vegan διατροφή είναι υγιεινή, καλύπτει τις διατροφικές ανάγκες και μπορεί να προσφέρει μεγάλα οφέλη στην υγεία όσον αφορά την πρόληψη και θεραπεία ορισμένων ασθενειών. Είναι κατάλληλη για όλα τα στάδια του κύκλου ζωής, συμπεριλαμβανομένων της εγκυμοσύνης, της γαλουχίας, της νηπιακής ηλικίας, της παιδικής ηλικίας και της εφηβείας ‒ ενδείκνυται ακόμα και για άτομα που αθλούνται.
Η δημοσιογράφος και μπλόγκερ υπήρξε χορτοφάγος για περίπου οκτώ χρόνια προτού γίνει vegan. Μέσα από την ενασχόλησή της με το μπλογκ, διαβάζοντας όλο και περισσότερα σχετικά άρθρα και έρευνες, συνειδητοποίησε πως η γαλακτοβιομηχανία, τα προϊόντα της οποίας δεν είχε αφαιρέσει από τη διατροφή της μέχρι το 2018, εφοδιάζει την κρεατοβιομηχανία με τα νεογέννητα αρσενικά μοσχάρια που δεν της είναι χρήσιμα.
Προσπαθούμε να μη χρησιμοποιούμε ορολογίες, δεν θέλουμε να βάλουμε στο μυαλό της ταμπέλες. Μέχρι στιγμής, της μιλάμε για τα όμορφα πράγματα και δεν θέλουμε να εστιάσουμε στα αρνητικά αυτού του κόσμου, της εξηγούμε ότι τα ζώα τα αγαπάμε γιατί είναι φίλοι μας.
«Έγινα χορτοφάγος γιατί αγαπούσα πολύ τα ζώα, ο λόγος ήταν ηθικός. Χάρη στην ενημέρωση σκέφτηκα ότι το επόμενο βήμα μου στην προσωπική μου ζωή θα έπρεπε να έχει θετικό αντίκτυπο στο περιβάλλον». Η κόρη της Χλόη είναι μόλις δυόμισι ετών και προς το παρόν μπορεί να ακούει κατά διαστήματα ότι το τυρί που έχουν στο ψυγείο vegan. Με τον σύντροφό της και καλλιτέχνη Δημήτρη Βασιλείου έχουν συναποφασίσει ότι θα της μιλάνε έτσι ώστε να της μάθουν ότι ο τρόπος ζωής τους δεν είναι κάτι το ξεχωριστό.
«Όταν ήταν μικρότερη, της διαβάζαμε βιβλία που εξηγούν τι σημαίνει vegan, αλλά η εικονογράφηση ήταν κάπως σκοτεινή και τα σταματήσαμε. Προσπαθούμε να μη χρησιμοποιούμε ορολογίες, δεν θέλουμε να βάλουμε στο μυαλό της ταμπέλες. Μέχρι στιγμής, της μιλάμε για τα όμορφα πράγματα και δεν θέλουμε να εστιάσουμε στα αρνητικά αυτού του κόσμου, της εξηγούμε ότι τα ζώα τα αγαπάμε γιατί είναι φίλοι μας». Αν ρωτήσει κανείς το μικρότερο μέλος της οικογένειας ποιο είναι το αγαπημένο του φαγητό μάλλον θα πει πως είναι το φακόρυζο. Σίγουρα είναι και το σπιτικό banana bread που ανακάλυψε πρόσφατα.
Η Χλόη θα βρεθεί για πρώτη φορά σε σχολικό περιβάλλον τον Σεπτέμβριο. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι vegan γονείς είναι ότι το υπουργείο Υγείας δεν έχει προβλέψει ότι ορισμένοι μπορεί να έχουν επιλέξει για το παιδί τους μια διατροφή χωρίς κρέας και ζωικά προϊόντα, χωρίς να συντρέχουν λόγοι υγείας ή θρησκείας.
«Όταν η παιδαγωγός στην οποία θα πάμε τη Χλόη ρώτησε το υπουργείο τι γίνεται με τα παιδιά που δεν τρώνε κρέας λόγω πεποιθήσεων, η απάντηση ήταν “τι άλλο θα ακούσουμε”. Οι περισσότεροι από τους παιδικούς σταθμούς με τους οποίους μιλήσαμε μας είπαν ότι μπορεί να τρώει τα συνοδευτικά του κυρίως γεύματος, δηλαδή πατάτες, ρύζι και σαλάτα μόνο».
Στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς δεν επιτρέπεται να δώσεις φαγητό από το σπίτι, όπως και στους περισσότερους ιδιωτικούς, για να μην προκληθεί κατά λάθος κάποια αλλεργική αντίδραση σε άλλο παιδί. «Ευτυχώς, βρήκαμε ιδιωτικό παιδικό σταθμό που θα της ετοιμάζει ξεχωριστό φαγητό, ελπίζουμε να πάνε όλα καλά».
Τον περασμένο Φεβρουάριο ανακοινώθηκε ότι στα σχολικά κυλικεία της Νέας Υόρκης, που ήδη απέχουν από το κρέας δύο φορές την εβδομάδα, θα προσφέρουν τις Παρασκευές ένα εξ ολοκλήρου vegan μενού στο πλαίσιο μιας προσπάθειας που κάνουν οι δημοτικές αρχές σε συνεργασία με την κυβέρνηση Μπάιντεν και το υπουργείο Γεωργίας ώστε οι δημόσιοι χώροι εκπαίδευσης και παιδικής φροντίδας να προσφέρουν πιο υγιεινά και θρεπτικά γεύματα το σχολικό έτος 2023-2024, έχοντας ως στόχο τη μείωση των λιπαρών και την αύξηση των φυτικών ινών σε αυτά.
Στην Αυστραλία δημιουργήθηκε πέρσι το πρώτο vegan νηπιαγωγείο, ενώ το πρώτο τέτοιου είδους σχολείου λειτουργεί στη Σουηδία από το 2019, πράγμα που σημαίνει ότι όχι μόνο προσφέρουν αυστηρά χορτοφαγικά γεύματα αλλά έχουν και τα ανάλογα εκπαιδευτικά προγράμματα.
Αν μπορούσαν να επιλέξουν ανάμεσα σε ένα σχολείο που συμβαδίζει με τη φιλοσοφία τους και σε ένα που φιλοξενεί οικογένειες με διάφορους τρόπους ζωής, τι θα προτιμούσαν οι γονείς της Χλόης;
«Θέλουμε για εκείνη ένα περιβάλλον στο οποίο δεν θα υπάρχει διαχωρισμός σε vegans και μη. Ειδικά τα παιδιά δεν θέλουν να ξεχωρίζουν. Κι εγώ ονειρεύομαι να ζω σε έναν κόσμο στον οποίο δεν θα χρειάζεται να λέω και να διευκρινίζω ότι είμαι vegan. Το ιδανικό για εμάς θα ήταν να υπάρχει ένα σχολείο το οποίο θα σέβεται τις επιλογές όλων των ανθρώπων», απαντά η Νίκη Χάγια. «Δεν θα την πηγαίναμε στο vegan σχολείο, όπως δεν θα την πηγαίναμε στο κατηχητικό», θα πει ο Δημήτρης Βασιλείου, ο οποίος προτιμά να αυτοπροσδιορίζεται ως plant-based.
Μου περιγράφουν τη μέρα που βρέθηκαν όλοι μαζί σε ένα εμπορικό κέντρο, στο οποίο υπάρχει και ένα ενυδρείο. Εκείνη δεν ήθελε να κόψει εισιτήριο για ένα θέαμα που είναι ενάντια στα πιστεύω της, εκείνος ένιωσε ότι θα ήταν ωραίο η μικρή Χλόη να δει πολλά όμορφα ψάρια συγκεντρωμένα, «αν δεν πηγαίναμε έστω μία φορά σκεφτόμουν ότι θα έπρεπε να της προσφέρω κάποια στιγμή ένα καταδυτικό ταξίδι στο εξωτερικό. Τελικά μπήκαμε, αλλά δεν ήταν κάτι φοβερό. Σε ζωολογικό κήπο δεν θα την πάμε, την έχουμε πάει όμως στη γαϊδουροχώρα (σ.σ. ένα πρότυπο κέντρο εκτροφής για τα γαϊδούρια που λειτουργεί και ως χώρος ψυχαγωγίας και εκπαίδευσης) και της άρεσε πάρα πολύ».
Νιώθουν τυχεροί που στο οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον κανείς δεν έχει κρίνει ποτέ αρνητικά την επιλογή τους να μεγαλώσουν τη Χλόη με vegan τρόπο. «Τρώει πράγματα που δεν τα ήξεραν καν οι γονείς μας και άλλα που μας παρακαλούσαν να τα φάμε. Όλοι σέβονται αυτό που κάνουμε. Στα παιδικά πάρτι που μας έχουν καλέσει μέχρι στιγμής φροντίζουν να έχουν κομμάτι vegan τούρτας και ανάλογο κέρασμα για τη Χλόη».
Ωστόσο τι θα γίνει όταν το παιδί τους ξεφύγει από τον δικό τους κύκλο και επισκεφθεί το πάρτι ενός άλλου, μη vegan παιδιού; «Ελπίζω ότι όπως προνοούν οι φίλοι μας, έτσι θα προνοήσουν και οι άλλοι γονείς. Εννοείται ότι θα πρέπει να τους έχουμε ενημερώσει και καλό είναι κι εμείς να φροντίζουμε ώστε η Χλόη να πηγαίνει με κάτι vegan στο πάρτι. Θα είναι ωραίο να έχει cupcakes ή λουκανικοπιτάκια που θα τα δοκιμάσουν και θα αναρωτηθούν “είναι αυτό vegan;».
Έχουν σκεφτεί πως θα αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο να δοκιμάσει κρέας ή κάτι ζωικό σε κάποιο από τα πάρτι ή τις εξόδους της μελλοντικά, όταν οι ίδιοι δεν θα είναι παρόντες; «Δεν θα τη μαλώσω, θέλω μέχρι τότε να έχει καταλάβει γιατί εμείς έχουμε κάνει αυτή την επιλογή, παρά να της πω ότι δεν ήταν σωστό αυτό που έκανε.
Έχει τύχει να βρεθούμε σε τραπέζι και να ζητήσει να δοκιμάσει φέτα. Δεν μπορώ εκείνη την ώρα να είμαι αυστηρή και να μην επιτρέψω να της δώσουν. Όταν θα είναι πλέον έφηβη και θα έχουμε μοιραστεί μαζί της όλη την πληροφορία, ποντάρουμε στο ότι θα το συζητήσουμε. Όπως επίσης πιστεύουμε πως όταν πια θα έχει μεγαλώσει, θα έχει αλλάξει η διατροφή όλων. Έχουμε να κάνουμε με μια κλιματική κρίση».
Λόγω της προσφοράς και της ζήτησης, η διατροφή ενός vegan παιδιού κοστίζει παραπάνω αυτήν τη στιγμή απ’ ό,τι ενός παμφάγου, «στο σπίτι μιας vegan οικογένειας θα δεις μεν καλά πράγματα στα ντουλάπια, αλλά σίγουρα δεν θα δεις ποσότητες», υποθέτει η Νίκη Χάγια.
Ο Δημήτρης υπενθυμίζει ότι από τη στιγμή που τα φρούτα και τα λαχανικά είναι κύρια πηγή τροφής για εκείνους, θέλουν να είναι προσεγμένα. Θα επιλέξουν βιολογικά, ενώ θα αποφύγουν τα επεξεργασμένα vegan προϊόντα.
Πάντως δεν χρειάζεται να μαγειρέψουν στη Χλόη ξεχωριστά, τρώει ό,τι και οι γονείς της. Όσο για τα ρούχα της, τα περισσότερα είναι από δεύτερο χέρι ‒ μια δημοφιλής διαδικτυακή πλατφόρμα ανταλλαγής και ανακύκλωσης παιδικών ενδυμάτων είναι η swaplanet. Αν η Χλόη χρειαστεί καινούργιο μπουφάν, σίγουρα δεν θα της αγοράσουν ένα που θα κρύβει στην επένδυσή του πούπουλο, όσο ζεστό και αν είναι αυτό.
Το να ετοιμάζει κανείς διακοπές με ένα παιδί, σημαίνει συνήθως και κάποιες παραπάνω αποσκευές. Στις τελευταίες καλοκαιρινές του εξορμήσεις η Νίκη Χάγια είχε γεμίσει μια βαλίτσα με τρόφιμα και υλικά για να φτιάχνει το πρωινό της Χλόης, που είναι συνήθως το πόριτζ.
«Είχα στο μυαλό μου ότι δεν θα βρίσκαμε όσα χρειαζόμαστε στα νησιά που θα επισκεπτόμασταν, αλλά τελικά, ακόμα και σε ένα πολύ μικρό νησί, όπως η Δονούσα, βρήκα το πιο βασικό, που είναι το φυτικό γάλα. Δεν είναι δύσκολο για μια vegan οικογένεια να ταξιδέψει στην Ελλάδα, γιατί σε μια ταβέρνα θα βρει πολλά πράγματα να φάει: φάβα, κολοκυθάκια, πατάτες, σαλάτες και όσπρια. Κι εμείς δεν είναι ότι φεύγουμε για διακοπές και ψάχνουμε πού θα φάμε jackfruit».
Η Ηλέκτρα Δημητριάδου και ο Κirk Beattie τρέχουν το δικό τους e-shop με παιδικά ρούχα, κάνουν consulting σε διάφορα fashion brands και έχουν μια κόρη, την Ολύμπια, που σήμερα είναι τεσσεράμισι ετών. Λένε πως ακόμα και όταν ήταν παμφάγοι, δεν είχαν ιδιαίτερα καλή σχέση με το κρέας. Εκείνη δεν μπορούσε να περνάει από κρεοπωλεία, «με κυρίευαν τύψεις και θλίψη», όπως λέει χαρακτηριστικά. Αν και τα προσπερνούσε γιατί την έκαναν να νιώθει άβολα, μου περιγράφει εκείνο το βίντεο που είδε στο Facebook και λειτούργησε καταλυτικά.
«Βλέπουμε μια αγελάδα που μόλις έχει γεννήσει το μοσχαράκι της. Και ενώ θαυμάζουμε το μεγαλείο της φύσης, την επόμενη στιγμή ένας εργάτης της φάρμας έρχεται και της τo παίρνει. Η αγελάδα κλαίει και τρέχει ανήμπορη πίσω από το φορτηγό που είναι μέσα το μωρό της. Έκλαιγα για ώρες μετά από αυτό το βίντεο, αλλά για ακόμα μια φορά o εθισμός μου στο τυρί με αποθάρρυνε να ακολουθήσω την καρδιά μου. Όταν έγινα κι εγώ μητέρα, έτυχε να δω ξανά ένα παρόμοιο βίντεο, τότε ήταν που πήρα εύκολα την απόφαση, και μόνο στη σκέψη ότι κάποιος μπορεί να έρθει και να μου κλέψει το δικό μου μωρό. Δεν ήθελα πλέον να είμαι η αιτία που ένα άλλο ον υποφέρει, θρηνεί και στο τέλος πεθαίνει. Ήταν η καλύτερη και πιο σημαντική απόφαση της ζωή μου».
Ο Κirk Beattie είχε υπάρξει vegetarian για πέντε χρόνια. Και μόλις είδε την αλλαγή που ένιωσε η σύντροφός του με την αλλαγή στη διατροφή της, τα «αποθέματα ενέργειας» που ξαφνικά είχε, την ακολούθησε. Πλέον οι δυο τους μοιράζονται έναν vegan τρόπο ζωής για ηθικούς λόγους Όσο ζούσαν στο Λονδίνο ο κόσμος ήταν πιο εξοικειωμένος με τον βιγκανισμό.
Ωστόσο, ήταν πολλοί εκείνοι που τους έκαναν την ίδια ερώτηση, «δεν θα είναι κρίμα όταν θα πάει σχολείο και θα βλέπει τα άλλα παιδάκια να τρώνε λιχουδιές;». Η δική μας απάντηση είναι και θα είναι ότι και η Ολύμπια τρώει λιχουδιές, αλλά χωρίς ζωικά».
Στην Ελλάδα είμαστε ακόμα λίγο πίσω σε αυτό το θέμα, μου φαίνεται παράλογο το ότι στα ψυγεία βρίσκουμε τα φυτικά μπιφτέκια δίπλα στα ζωικά.
Λένε πως από τις συζητήσεις που έχουν κάνει μαζί της, η Ολυμπία βρίσκει παράξενο το ότι η πλειονότητα καταναλώνει αγελαδινό γάλα, «της δημιουργεί ερωτήματα για την ηθική επιλογή των φίλων και συγγενών της. Απ’ όταν ήταν μωρό της λέγαμε ότι τα ζώα τα αγαπάμε πολύ, γι’ αυτό δεν τα τρώμε. Ότι τα ζώα είναι δυστυχισμένα μέσα σε κλουβιά, γι’ αυτό δεν πάμε στον ζωολογικό κήπο. Όπως και ότι το γάλα της αγελάδας προορίζεται για τα μικρά της και όχι για εμάς».
Στο σχολείο τρώει μόνο δεκατιανό, το οποίο αποτελείται συνήθως από ρυζογκοφρέτες, μπάρες πρωτεΐνης και κάσιους. Τα αγαπημένα της φαγητά είναι οι πατάτες τηγανητές και οι φακές. Ωστόσο, η καθημερινή συναναστροφή της μικρής Ολύμπια είναι κυρίως με μη vegan παιδιά. «Δυστυχώς είμαστε λίγοι, ξέρω όμως ότι δεν θα επηρεαστεί», υποστηρίζει η Ηλέκτρα.
«Τις λίγες φορές που ίσως να ένιωσε ένα είδος αποκλεισμού είναι όταν της πρόσφεραν κέρασμα χωρίς να μας ρωτήσουν και αφού της είπαμε ότι δεν είναι vegan, έπρεπε να το δώσουμε πίσω ή σε άλλο παιδάκι. Ποτέ όμως αυτό δεν της προκάλεσε θυμό ή κλάμα, μόνο κάποια απογοήτευση ίσως. Όταν πηγαίνουμε σε παιδικά πάρτι, συνήθως οι γονείς έχουν προβλέψει να υπάρχει κάτι και για την Ολύμπια, αλλιώς συχνά της έχουμε κι ένα ταπεράκι στην τσάντα για παν ενδεχόμενο. Για να αντικαταστήσουμε μια τούρτα που έχει ζωικά, εμείς της δίνουμε κέικ σοκολάτας ή οποιαδήποτε άλλη λιχουδιά της αρέσει πολύ. Πάντα μας ρωτάει αν κάτι είναι vegan. Αν η απάντηση είναι όχι, τότε απλώς λήγει το θέμα εκεί. Δεν έχει επιμείνει ή αντιδράσει ποτέ».
Την περίοδο που πήγαινε παιδικό σταθμό στο Λονδίνο, κανόνιζα το γεύμα της Ολύμπιας να μοιάζει οπτικά με αυτό που θα έτρωγαν τα άλλα παιδιά, δηλαδή αν το γεύμα τους ήταν κοτομπουκιές, εκείνη θα έφερνε φυτικά nuggets, οπότε δεν ένιωθε ποτέ “διαφορετική”». Kατά την παραμονή τους στο εξωτερικό, όταν επισκέπτονταν το σούπερ-μάρκετ, έβρισκαν ολόκληρο τμήμα αφιερωμένο στη vegan διατροφή.
«Στην Ελλάδα είμαστε ακόμα λίγο πίσω σε αυτό το θέμα, μου φαίνεται παράλογο το ότι στα ψυγεία βρίσκουμε τα φυτικά μπιφτέκια δίπλα στα ζωικά». Παρ’ όλα αυτά, κυκλοφορούν συνέχεια καινούργια vegan προϊόντα, πολλά από αυτά μάλιστα είναι από ελληνικές εταιρείες, «με χαροποιεί ιδιαίτερα αυτό, γιατί σημαίνει ότι υπάρχει ζήτηση. Πλέον βρίσκουμε πολύ νόστιμα φυτικά υποκατάστατα για τα πάντα. Επίσης, νιώθουμε τυχεροί που ζούμε στην εδώ και υπάρχουν τόσο πολλά φανταστικά νηστίσιμα φαγητά».
Αν είχαν τη δυνατότητα της επιλογής, θα προτιμούσαν να παρακολουθήσει τα μαθήματά της σε ένα vegan σχολείο. «Ο βιγκανισμός δεν είναι απλώς και μόνο διατροφή αλλά στάση ζωής και ηθικής και ένα σχολείο που ενστερνίζεται τον βιγκανισμό είναι το ιδανικό περιβάλλον που θέλουμε για την κόρη μας. Δυστυχώς, τέτοιο σχολείο δεν υπάρχει ακόμα στην Ελλάδα, ελπίζουμε και ευχόμαστε ότι στο μέλλον θα γίνει πραγματικότητα».
Όταν πρωτογνωρίστηκαν, η Ελισάβετ Σαρδέλη και ο Φώτης Πατίκας ήταν vegetarian. Λίγο αργότερα, και πριν κάνουν οικογένεια, γύρω στο 2010, αποφάσισαν να γίνουν vegan για ηθικούς λόγους και δύο χρόνια μετά δημιούργησαν το πρώτο ελληνικό vegan deli, το Bamboo Vegan των Εξαρχείων.
Αν και υπάρχουν vegan γιατροί, γυναικολόγοι και παιδίατροι, η Ελισάβετ δεν τους είχε αναζητήσει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. «Ο γυναικολόγος μου ήξερε ότι ήμουν vegan, αλλά δεν ήταν καθόλου πιεστικός και αφού οι εξετάσεις μου ήταν πάντα καλές σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, δεν δημιουργήθηκε ποτέ θέμα. Το ίδιο συνέβη και με την παιδίατρό μας, η οποία, αφού παρακολουθεί την ανάπτυξη των παιδιών και είναι φυσιολογική, από τη στιγμή που οι αιματολογικές τους εξετάσεις είναι καλές, δεν προβληματίζεται». Στο Vegan Guide Greece βρίσκει κανείς μια λίστα με γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων που είναι είτε vegan είτε vegan friendly.
Ο γυναικολόγος μου ήξερε ότι είμαι vegan, αλλά δεν ήταν καθόλου πιεστικός και αφού οι εξετάσεις μου ήταν πάντα καλές σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, δεν δημιουργήθηκε ποτέ θέμα.
Μέχρι στιγμής η εμπειρία που είχαν στα σχολεία ήταν θετική σε σχέση με τη διατροφή που ακολουθούν τα παιδιά τους, ο Άρης που είναι εξίμιση ετών και η Χλόη που είναι τρία. Δεν τους παρέχεται ξεχωριστό γεύμα, γύρω στις δύο φορές την εβδομάδα, που έχουν όσπριο ή λαδερό, τρώνε το φαγητό του σχολείου, ενώ τις υπόλοιπες μέρες παίρνουν φαγητό από το σπίτι. «Όταν πρωτοπήγε ο Άρης παιδικό σταθμό, μου είχε πει η δασκάλα του ότι αυτός ήταν χαλαρός και ότι τα άλλα παιδιά ρωτούσαν “γιατί τρώει διαφορετικό φαγητό;”, χωρίς όμως να τίθεται θέμα αποκλεισμού. Και με τη Χλόη, που ξεκίνησε τώρα, όλα λειτουργούν μια χαρά. Παρ’ όλα αυτά, θα προτιμούσαμε να παρέχεται vegan επιλογή στα δημόσια σχολεία από το να τα γράψουμε σε κάποιο vegan σχολείο, αν αυτό υπήρχε εδώ».
Άνθρωποι που τους γνωρίζουν έχουν πάντα vegan επιλογές στα πάρτι. «Έχει τύχει, βέβαια, να βρεθώ και σε πάρτι που δεν είχε τίποτα να φάνε, αλλά τους υποσχεθήκαμε πίτσα όταν θα γυρνούσαμε σπίτι. Πλέον είναι πιο εύκολο να βρεις και έξω κάτι να φας. Έστω κι αν είναι πατάτες τηγανητές και φάβα».
Έχουν σκεφτεί το γεγονός ότι μεγαλώνοντας τα παιδιά τους μπορεί να επιλέξουν να φάνε κρέας; «Τα παιδιά ξέρουν ότι είμαστε vegan, μεγαλώνουν μέσα σε αυτό, είναι η πραγματικότητά τους. Σίγουρα δεν θέλουμε να είμαστε καταπιεστικοί. Προς το παρόν, ο Άρης λέει ότι του αρέσουν πολύ τα vegan φαγητά. Το βλέπει αρκετά θετικά και ακόμα και στο σχολείο μόνος του ενημερώνει τις δασκάλες του ότι είναι vegan».