H κάνουλα ροής συναλλάγματος δεν έχει κλείσει για τη Ρωσία: τα έσοδα από τις εξαγωγές της, δηλαδή από την πώληση φυσικού αερίου και πετρελαίου, συνεχίζονται, ανέρχονται μάλιστα σε 300 δισ. δολάρια.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, με το εισρέον ξένο χρήμα, αντισταθμίζονται οι κυρώσεις που επέβαλαν οι Δυτικοί στα περιουσιακά στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας. Φυσικά, εκρέον συνάλλαγμα δεν είναι δυνατόν να υπάρξει από ένα σημείο και μετά, αφού ήδη η ρωσική κυβέρνηση εφαρμόζει μέτρα περιορισμού της εξαγωγής κεφαλαίων περιορίζοντας τις εισαγωγές. Ταυτόχρονα, το ρωσικό χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν κινδυνεύει: αν τυχόν παρατηρηθεί φαινόμενο bank run στα ρωσικά πιστωτικά ιδρύματα, αν δηλαδή οι Ρώσοι χάσουν την εμπιστοσύνη τους στο τραπεζικό σύστημα και σπεύσουν στα γκισέ πανικόβλητοι με σκοπό να σηκώσουν όλα τα ρούβλια τους, η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας, η οποία δεν λειτουργεί όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μπορεί να κόψει χρήμα.
Οι οικονομολόγοι Τίτο Μποέρι και Ρομπέρτο Περότι του Πανεπιστημίου του Μιλάνου έγραψαν στη Repubblica ότι «τόσο η ΕΚΤ όσο και η αμερικανική Fed χρειάζονται πολύ σοβαρούς λόγους για να διασώσουν μεμονωμένες τράπεζες», ωστόσο «σε μία δικτατορία όπως η ρωσική είναι δυνατόν με κυβερνητική εντολή να τυπωθούν όλα τα ρούβλια που είναι απαραίτητα ώστε να ικανοποιηθεί κάθε ζήτηση».
Κατόπιν αυτών των παρατηρήσεων ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τους δύο οικονομολόγους ότι δεν πιστεύουν στη δυτική «ελεύθερη αγορά» και στο επιστέγασμά της, στην παγκοσμιοποίηση, επειδή εξέφρασαν την άποψη ότι η Ρωσία έχει τα μέσα να επιβιώσει παρά τον καταιγισμό των κυρώσεων.
Αναφορικά με τον θόρυβο που είχε σηκωθεί γύρω από την υπόθεση της χρεοκοπίας της Ρωσίας με αφορμή την πληρωμή ή μη των 117 εκατ. δολαρίων των ομολόγων για το δημόσιο χρέος της, οι δύο οικονομολόγοι έγραψαν ότι «υπήρξε μεγάλη σύγχυση». Εδώ δεν είναι καν σαφές, παρατήρησαν, αν η Ρωσία θα καταβάλει τόκους στους ξένους που κατέχουν ρωσικό δημόσιο χρέος, ιδίως αν είναι «εχθρικές χώρες». Αλλά ό,τι και αν συμβεί, ακόμη και η πλήρης αθέτηση όλου του εξωτερικού χρέους της Ρωσίας (30 δισ. σε δολάρια και 40 δισ. σε ρούβλια), δεν θα υπάρξει σημαντική επίδραση παγκοσμίως, αφού το ρούβλι έχει χάσει ήδη το 80% της αξίας του.
Οι δύο Ιταλοί ανέλυσαν τον τρόπο που θα αντιδράσει η «ημικρατική οικονομία» της Ρωσίας στις κυρώσεις των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων: η ρωσική κυβέρνηση μπορεί να χρησιμοποιήσει εξαγωγικές εταιρείες (που πληρώνονται σε ξένο νόμισμα) σαν υποκατάστατο της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας και με σκοπό τη διανομή συναλλάγματος στο κράτος, στις τράπεζες και στις εισαγωγικές εταιρείες (των οποίων ο ρόλος και ο τζίρος περιορίζονται και θα περιοριστούν περισσότερο). Μάλιστα ήδη η ρωσική κυβέρνηση έχει επιβάλλει στους ιδιώτες αναγκαστική αναδρομική μετατροπή των δολαρίων σε ρούβλια σε ποσοστό 80%.
Η Ρωσία όχι μόνο μπορεί να αντεπεξέλθει στις κυρώσεις, αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα αυξήσει το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών της από 20 δισ. δολάρια σε 30 δισ. δολάρια τον μήνα λόγω του ράλι τιμών στην ενέργεια. «Χωρίς δραστική μείωση των εισαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από τη Ρωσία, οι κυρώσεις κινδυνεύουν να έχουν ισχνότερο αποτέλεσμα απ’ ό,τι πιστεύεται. Και τυχόν χρεοκοπία του ρωσικού κράτους θα έχει πολύ περιορισμένες επιπτώσεις στο δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, σε αντίθεση με τη χρεοκοπία του ιδιωτικού τομέα που θα ήταν πιο προβληματική, αλλά πιθανώς διαχειρίσιμη» κατέληξαν οι Μποέρι και Περότι.
