Το χωριό Άγιος Αμβρόσιος βρίσκεται στον κύριο δρόμο Λεμεσού-Ομόδους-Πλατρών σε απόσταση 27 περίπου χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης της Λεμεσού.
Είναι ένα από τα ωραιότερα κρασοχώρια της επαρχίας Λεμεσού και ήταν και θα παραμείνει πάντοτε γνωστό για την αμπελοκαλλιέργεια του. Απόδειξη όλων αυτών είναι τα εξαιρετικά κρασιά που παράγει το οικολογικό οινοποιείο του χωριού που έκανε γνωστό τον Άγιο Αμβρόσιο σε όλη την Ευρώπη.
Το χωριό γνώρισε πολλές αυξομειώσεις στον πληθυσμό του. Το 1881 οι κάτοικοι του ανέρχονταν στους 165 για να αυξηθούν στους 212 το 1911, στους 252 το 1931 και στους 365 το 1960. Στη συνέχεια η αστυφιλία κτύπησε το χωριό όπως και όλα τα άλλα αμπελοχώρια με αποτέλεσμα οι κάτοικοι του να μειωθούν στους 337 το 1973 και στους 304 το 1982. Στην απογραφή του 2001 οι κάτοικοι ανέρχονταν στους 310.
Ένα αξιόλογο γεωμορφολογικό φαινόμενο, που είναι συνδεδεμένο με την περιοχή του Αγίου Αμβροσίου, είναι και η «σύλληψη» των νερών του ποταμού του Παραμαλιού από τον ποταμό Κρυό που είναι παραπόταμος του Κούρη.
Ενώ ο Κρυός ποταμός κατεβαίνει από το Τροόδος και ακολουθεί σχεδόν ευθεία νοτιοδυτική κατεύθυνση και φαίνεται να είναι συνέχεια του ποταμού του Παραμαλιού, ακριβώς στα βόρεια του Αγίου Αμβροσίου κάνει μια στροφή 90 μοίρες στα ανατολικά για να ενωθεί με τον Κούρη.
Μεταξύ της στροφής και του άνω μέρους του ποταμού του Παραμαλιού υπάρχουν όλα τα τεκμήρια που αποδεικνύουν πως πράγματι σε αυτή την περιοχή έχει γίνει η «σύλληψη» των νερών του ποταμού του Παραμαλιού. Είναι ένα από τα πολύ λίγα κλασσικά παραδείγματα «σύλληψης ποταμού» που έχουμε στη Κύπρο.
Ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα που μπορεί να δει ο επισκέπτης στο χωριό είναι η εκκλησία του Αγίου Αμβροσίου που είναι κτίσμα τους 14ου αιώνα, καθώς και το εξωκλήσι της Αγίας Ελισάβετ με τις βυζαντινές τοιχογραφίες της καθώς και το εξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου που είναι κτίσμα του 11ου αιώνα.
Ο επισκέπτης που έρχεται στο χωριό μπορεί να βρει δροσιά και ξεκούραση στην μεγάλη συκαμινιά που βρίσκεται στην πλατεία του χωριού και να απολαύσει συγχρόνως τον καφέ ή την μπύρα του στα καφενεία που είναι εκεί γύρω.
Παραδοσιακά προϊόντα
Ο παλουζές και ο σιουσιούκκος είναι αποκλειστικά δύο γνωστά παραδοσιακά Κυπριακά εδέσματα. Στην Κύπρο συνήθως ο παλουζές γίνεται με άσπρα σταφύλια και φυσικά ο σιουσιούκκος γίνεται απο τον παλουζέ. Η επικρατέστερη ποικιλία σταφυλιών είναι το ξυνιστέρι ή Σουλτανίνα. Δεν έχει και πολύ διαφορά στην γεύση απο τις άλλες ποικιλίες απλά γίνεται ανοιχτόχρωμη, ξανθή όπως το λέμε στα κυπριακά. Το χαλλούμι είναι το περίφημο παραδοσιακό λευκό τυρί της Κύπρου. Είναι ημίσκληρο τυρί, έχει σχήμα ορθογώνιο ή ημικύκλιο και συνήθως είναι διπλωμένο. Με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (Π.Ο.Π) «ΧΑΛΛΟΥΜΙ» (HALLOUMI) και «HELLIM».
Σύμφωνα με δημοσιεύματα το χαλλούμι κυριαρχεί στη Κύπρο από τα παλιά χρόνια και συγκεκριμένα από το 1556. Ενώ στις αρχές του 19ου αιώνα το χαλλούμι ήταν το πλέον πιο γνωστό τυρί που παραγόταν στη Κύπρο. Σήμερα διατίθεται σε περισσότερες από 30 χώρες. Όπως υποδηλώνει και το όνομά τους, τα παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού στην ουσία είναι γλυκά φρούτα διατηρημένα σε ζάχαρη. Ο παραδοσιακός τρόπος σερβιρίσματος είναι μ΄ ένα μικρό κουτάλι και τη συνοδεία κρύου νερού, ως δείγμα φιλοξενίας προς τους καλεσμένους.
Κατά την επίσκεψή σας μπορεί να σας προσφερθούν γλυκά του κουταλιού στο τέλος ενός γεύματος. Λόγω της πολύ γλυκιάς τους γεύσης δύσκολα θα μπορέσετε να φάτε και δεύτερο κομμάτι και δύσκολα θα μπορέσετε να αναγνωρίσετε για ποιο γλυκό ή λαχανικό πρόκειται εφόσον η περιεκτικότητα σε ζάχαρη είναι εξαιρετικά ψηλή και αλλοιώνει την αρχική γεύση των φρούτων και λαχανικών!
Σχεδόν όλα τα φρούτα και λαχανικά καθώς και οι ξηροί καρποί και φλούδες φρούτων μπορούν να γίνουν γλυκά του κουταλιού και συχνά αρωματίζονται με βανίλια, κανέλα και με αρωματισμένα φύλλα γερανιού.Τα πιο δημοφιλή γλυκά του κουταλιού παρασκευάζονται από σύκα, κεράσια, φλούδα καρπουζιού, καρύδια, ροδάκινα, σταφύλια, περγαμόντο και μικρές μελιτζάνες γεμιστές με αμύγδαλα.
