Προβληματισμός από φορείς της πόλης για την Ακταία οδό και την βιώσιμη κινητικότητα
Γράφει ο Δημήτρης Στρατής
Αβεβαιότητα στην τοπική αγορά μετά την έκδοση του διατάγματος της Λευκής Ζώνης που βάζει στον «πάγο» αναπτύξεις
Έντονη ανησυχία επικρατεί σε γραφεία που δραστηριοποιούνται στον τομέα του σχεδιασμού και ανέγερσης έργων στη Λεμεσό, σε σχέση με την υπό εξέλιξη διαδικασία για ολοκλήρωση του Σχεδίου Περιοχής Κέντρου της πόλης.
Ιδιαίτερα μετά την έκδοση του διατάγματος από πλευράς του Υπουργείου Εσωτερικών για καθορισμό Λευκής Ζώνης, κύκλοι που ασχολούνται με την αποπεράτωση μικρών και μεγάλων οικοδομών (κατασκευαστικές εταιρείες, αρχιτεκτονικά γραφεία), εκφράζουν αβεβαιότητα.
Με το διάταγμα της Λευκής Ζώνης (ημ. 30 Αυγούστου 2021), στην ουσία παγοποιήθηκαν οι όποιες πιθανές αναπτύξεις στην περιοχή του κέντρου της Λεμεσού, εν αναμονή της περιβαλλοντικής μελέτης η οποία θα εκδοθεί και θα θέτει όρους σε σχέση με αιτήσεις για αδειοδότηση έργων.
Ακταία οδός με λωρίδες κυκλοφορίας
Ίσως το σημαντικότερο έργο μεταξύ των δύο λιμανιών της Λεμεσού είναι η Ακταία Οδός, η οποία δικαίως αναμένεται ότι θα αποτελέσει τη σπονδυλική στήλη της ανάπτυξης στην περιοχή του Κέντρου. Σύμφωνα με το Σχέδιο Περιοχής Κέντρου Λεμεσού, το οποίο βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση, η διάνοιξη της Ακταίας Οδού αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα στην επιτυχή αναζωογόνηση της περιοχής.
Στο πλαίσιο του Σχεδίου Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας-ΣΒΑΚ, το τμήμα της Οδού από τη Μαρίνα Λεμεσού μέχρι την οδό Αλεξανδρείας, θα διαμορφωθεί ως δρόμος κυκλοφοριακής ύφεσης, με βάση την υπάρχουσα ρυμοτομία, που θα περιλαμβάνει πεζόδρομο, ποδηλατόδρομο, λωρίδα πρασίνου με πλατειακούς χώρους και δύο λωρίδες κυκλοφορίας για αποκλειστική χρήση λεωφορείων.
Το υπόλοιπο τμήμα της Ακταίας Οδού, από την οδό Αλεξανδρείας μέχρι το Νέο Λιμάνι Λεμεσού, θα παραμένει ως δρόμος πρωταρχικής σημασίας, με δύο λωρίδες κυκλοφορίας, δύο λεωφορειολωρίδες, πεζόδρομο και ποδηλατόδρομο.
Η μελέτη δεν αποκλείει και το ενδεχόμενο διενέργειας αρχιτεκτονικού διαγωνισμού για διαμόρφωση της Ακταίας Οδού, συμπεριλαμβανομένης και της διαμόρφωσης δημόσιων χώρων στο ανατολικό τμήμα της.
Δεν θα επιτρέπεται, όπως αναφέρεται, η οχηματική πρόσβαση από την Ακταία Οδό για το τμήμα της από τη Μαρίνα Λεμεσού μέχρι την οδό Αλεξανδρείας ή/και η δημιουργία χώρων στάθμευσης στο μέτωπο της ανάπτυξης.
Εισηγήσεις στο τραπέζι
Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς έγιναν δέκτες αρκετών παρατηρήσεων και εισηγήσεων σε σχέση με το προτεινόμενο σχέδιο για την Ακταία οδό. Πιο συγκεκριμένα, φορείς της Λεμεσού εξέφρασαν την άποψη ότι ολόκληρη η Ακταία Οδός θα πρέπει να διαμορφωθεί ως προμενάδα, δηλαδή ως ένας ανοικτός δημόσιος χώρος που θα δίδει προτεραιότητα στην διέλευση των πεζών.
Προτείνεται ταυτόχρονα όπως υπάρχει χαμηλή κυκλοφοριακή συσσώρευση και προώθηση εναλλακτικών τρόπων μαζικής μεταφοράς, όπως π.χ. γραμμής τραμ που θα συνενώνει τόσο το Νέο με το Παλιό Λιμάνι όσο και ολόκληρη την περιοχή του Σχεδίου με την υπόλοιπη πόλη μέσω του παραλιακού άξονα.
Γενικώς, παράγοντες της πόλης που εξέφρασαν άποψη, τονίζουν ότι ο σχεδιασμός οδικού δικτύου επί της Ακταίας Οδού, ως δρόμος πρωταρχικής σημασίας, δεν συνάδει με την πρακτική που εφαρμόζεται σε ιστορικά κέντρα πόλεων ανά τον κόσμο.
Πεζοκίνηση ή χώροι στάθμευσης;
Στο σχέδιο περιοχής Κέντρου Λεμεσού προτείνεται ως αντιστάθμισμα η αύξηση του συντελεστή δόμησης σε ενιαίες και οργανωμένες αναπτύξεις σε μεγάλα τεμάχια στην περιοχή μεταξύ Παλαιού και Νέου Λιμανιού, σε περίπτωση δημιουργίας πρόσθετων δημόσιων χώρων στάθμευσης (μέχρι και 70% επιπλέον από τους απαιτούμενους).
Δημότες και φορείς της πόλης εξέφρασαν την άποψη ότι αυτή η πρόταση έρχεται σε αντίθεση με τις γενικές πρόνοιες της κυκλοφοριακής πολιτικής του Σχεδίου. Σημειώνεται ότι στο Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ) θα πρέπει να αποφεύγονται πρόνοιες που θα αυξάνουν τους απαιτούμενους χώρους στάθμευσης και αντί αυτού να γίνονται έργα για ενθάρρυνση της πεζοκίνησης και ποδηλατοκίνησης, καθώς επίσης και της μετακίνησης με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Τι θα απογίνουν οι πολεοδομικές αιτήσεις;
Η σύγχυση που επικρατεί στην τοπική αγορά σχετίζεται και με τα έργα που ήδη κατετέθηκαν για αδειοδότηση. Το διάταγμα της Λευκής Ζώνης βάζει στον «πάγο» τις όποιες πιθανές αναπτύξεις στο κέντρο της Λεμεσού, κάτι που σημαίνει ότι για διάστημα τουλάχιστον έξι μηνών αρκετά αρχιτεκτονικά γραφεία δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν τι θα απογίνουν πολεοδομικές αιτήσεις που κατατέθηκαν ήδη.
Κατά πόσο δηλαδή, θα εξεταστούν αιτήσεις που κατατέθηκαν στο Δήμο Λεμεσού πριν την έκδοση του διατάγματος για τις οποίες δεν κατατέθηκαν ακόμα απόψεις από την Πολεοδομία.
Σύμφωνα με το Σχέδιο Περιοχής Κέντρου Λεμεσού, στο ιστορικό κέντρο της πόλης προτείνεται μεταξύ άλλων η δημιουργία Κέντρων Καινοτομίας, Έρευνας και Ανάπτυξης, καταστημάτων και εργαστηρίων παραγωγής, πώλησης και γευσιγνωσίας παραδοσιακών προϊόντων. Επίσης προβλέπεται να δημιουργηθούν εργαστήρια παραδοσιακής χειροτεχνίας, μουσεία, εκθεσιακοί χώροι, αναπτύξεις αναψυχής και ψυχαγωγίας ήπιας μορφής και χώροι πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Στο τελικό στάδιο
Το Πολεοδομικό Συμβούλιο έχει ολοκληρώσει το σχέδιο περιοχής κέντρου Λεμεσού και το υπέβαλε στο Τμήμα Περιβάλλοντος το οποίο ανέλαβε την έκδοση Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ). Εφόσον εξασφαλιστεί θετική γνωμοδότηση, τότε ανοίγει ο δρόμος για δημοσιοποίηση του σχεδίου η οποία εκτιμάται ότι θα εγκριθεί τους πρώτους μήνες του 2022.
Όπως πληροφορείται το Limassol-Today από πηγές που σχετίζονται με τις υπό εξέλιξη διαβουλεύσεις, την προηγούμενη Παρασκευή πραγματοποιήθηκε συνάντηση για το θέμα στην οποία παρέστησαν τεχνοκράτες του Τμήματος Πολεοδομίας, του Τμήματος Περιβάλλοντος και οι μελετητές περιβαλλοντολόγοι.
Στις 12 Νοεμβρίου θα γίνει παρουσίαση της μελέτης στην αρμόδια Περιβαλλοντική Επιτροπή του Τμήματος Περιβάλλοντος και σε διάστημα δύο με τριών μηνών αναμένεται ότι θα εκδοθεί η τελική περιβαλλοντική γνωμάτευση.
Δεν αναμένεται ωστόσο να υπάρξουν έντονες διαφοροποιήσεις σε σχέση με το προτεινόμενο σχέδιο στους πολεοδομικούς συντελεστές του κέντρου της Λεμεσού. Υπάρχει επίσης το ενδεχόμενο να ζητηθεί κυκλοφοριακή μελέτη, κάτι που θα επεκτείνει πέραν των έξι μηνών το διάστημα αναμονής.
