Το πιο κυριλέ parking της Μεσογείου φαίνεται να είναι η πλατεία του ΤΕΠΑΚ, μπροστά από την ανώτατη αρχή διοίκησης της πόλης. Μπροστά από το δημαρχιακό μπαλκόνι.
Οι χθεσινές αναρτήσεις δεν είναι κάτι νέο, δεν «έτυχαν», είναι το καθημερινό στάτους της πλατείας πίσω από το μέγαρο της πρυτανείας και μπροστά από το δημαρχείο. Μας θύμισαν όμως πως όσες φορές και να το θίξει κανείς, δεν γίνεται γραφικός, το πρόβλημα συνοψίζεται σε εκείνον που δεν μπορεί να του επιληφθεί.
Το ακόμα πιο προβληματικό είναι το γεγονός ότι αφαιρέθηκε μέχρι και δέντρο, για να… βολεύει τα αυτοκίνητα να μπαίνουν και να σταθμεύουν. Η εντολή πρέπει να είναι σαφής. Κανένας δημόσιος χώρος δεν μπορεί να εκχωρείται στους οδηγούς και καμία πλατεία δεν πρέπει να ανοίγει για να βολεύει το αυτοκίνητο.
Ακόμα και αν δεχτούμε ότι τα μαγαζιά και οι καφετέριες που βρίσκονται περιμετρικά και μέσα στην πλατεία χρειάζονται να εφοδιάζονται από τους προμηθευτές τους και ότι για αυτό τον λόγο μπορεί να γίνει μια μικρή παραχώρηση και να ανοίγει η πλατεία για μια δεκάλεπτη στάθμευση των αυτοκινήτων προμήθειας, το να γίνει χώρος στάθμευσης σε εκείνους που έχουν το «μέσο» και το «κλειδάκι» να τους ανοίγουν την πλατεία για να βολευτούν, το καθιστά -τουλάχιστον- προκλητικό εκτός από παράνομο. Ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη, ότι υπάρχει ο ιδιωτικός χώρος στάθμευσης της παλιάς ΕΣΕΛ στα τριακόσια βήματα, το πολυόροφο στα πεντακόσια, οι χώροι στάθμευσης της επίχωσης στα χίλια και άλλα μικρά ιδιωτικά parking περιμετρικά της περιοχής.
Δεν είναι μόνο η κατάχρηση του δημόσιου χώρου είναι κι οι κίνδυνοι που γεννιούνται. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει ότι τα παιδιά που συνηθίζουν να παίζουν στην πλατεία, τρομοκρατημένα από τις συνεχείς διελεύσεις ντελιβεράδων και άλλων αυτοκινήτων, είχαν συντάξει μια επιστολή στον δήμαρχο ζητώντας του να δώσει την πλατεία «πίσω στα παιδιά».
Ο κύριος Νικολαϊδης δράττοντας της ευκαιρίας, καλεί τα παιδιά σε συνάντηση και δημοσιογράφους να καλύψουν αυτή την κίνηση ευαισθησίας του. Τα παιδιά παρέδωσαν ένα μικρό δώρο στο δήμαρχο μας με ένα κουτί που απεικόνιζε μια πλατεία με ένα μεγάλο Χ σημειωμένο κάτω από ένα κολλημένο αυτοκίνητο. Υποσχέθηκε σε αυτά ότι από την επόμενη θα κάνει ξανά την πλατεία ένα ασφαλές για αυτά μέρος. Σημειώνει μάλιστα με δημόσια δέσμευση την επόμενη μέρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του το εξής:
«Η φωτογραφία είναι από την συνάντηση των “παιδιών της πλατειας” με τον δήμαρχο Λεμεσού. Τα παιδιά που συχνάζουν στην πλατεία του τεπακ τα απογεύματα και παίζουν ξέφρενα σαν σε αλάνα, κάλεσαν με δική τους πρωτοβουλία τον δήμαρχο σε συνάντηση. Του παρουσιάσαν την επικινδυνότητα της πλατειας από την συνεχή διέλευση μοτοσυκλετών και αυτοκινήτων και το παράλογο της όλης κατάστασης. Αφορμή εγιναν τα παρολίγον ατυχήματα όπου κινδυνευσαν μερικά από αυτά. Δεν μπορούν κύριε δήμαρχε τα τροχοφόρα να ανταγωνιζονται τα παιδιά σε μια πλατεία και όλα αυτά απέναντι από το γραφείο σας! Ο Δήμαρχος υποσχέθηκε ότι θα λαβει αυστηρά μέτρα για να προστατεύσει τα παιδιά της πλατειας. Δεν ξέρω αν έχει ξαναγίνει αυθόρμητη διαμαρτυρία παιδιών αλλά ξέρω ότι πολύ λίγες διαμαρτυρίες γινονται για το δικαίωμα στον δημόσιο χώρο. Είναι σπουδαία τα παιδιά αυτά, θα γίνουμε κι εμείς σπουδαίοι αν καταφέρουμε να φτιαξουμε πόλεις χαρούμενες και ασφαλείς για όλους».
Αυτό το κείμενο και αυτή τη φωτογραφία δημοσίευσε ο αρχιτέκτονας Αλέξης Παπαδόπουλος και πατέρας κάποιων από τα «παιδιά της πλατείας», στις 24 Οκτωβρίου 2020 (μια μέρα μετά τη συνάντηση) στην οποία υποσημείωσε το εξής: «Θέλω να τονίσω ότι η ιδέα και η εκτέλεση ηταν καθαρά πρωτοβουλία των παιδιών. Από αυτό μάλλον συνεπάγεται ότι πολίτης γεννιέσαι αλλά μετά φθείρεσαι;»
Μάλιστα, τα “παιδιά της πλατείας” άκρως αισιόδοξα πια, αφου κατάφεραν να απευθύνουν το πολύ σημαντικό αυτό πρόβλημα στον ανώτερο άρχοντα της πόλης και τον κατά τις προσδοκίες πιο αποτελεσματικό θεσμό, αποστέλνουν επιστολή-δελτίο τύπου την επόμενη ημέρα στον δήμαρχο.
Κι ενώ κανείς έλπιζε ότι μετά από τέτοια ιδιαίτερη πρωτοβουλία, την επέμβαση της Επιτρόπου των Δικαιωμάτων του παιδιού, και την ανταπόκριση του κύριου Νικολαϊδη, η πλατεία δεν θα ξανάνοιγε την πρόσβαση της σε κανένα αυτοκίνητο, η κατάσταση συνεχίστηκε κανονικά και με τις ευλογίες της τοπικής αρχής.
Στις 13 Νοεμβρίου επανέρχονται τα μηνύματα προς το δήμαρχο μας, τα οποία ανέφεραν: «24 Οκτωβρίου γράψαμε για τη συνάντηση των παιδιών της πλατειας με τον δήμαρχο Λεμεσού. Δυστυχώς πάρα τις δεσμεύσεις δεν έγινε τίποτα και η πλατεία παραμένει χώρος στάθμευσης και συντόμι για τα ντελίβερι. Όλα αυτά ακριβώς απέναντι από το δημαρχείο. Τι μήνυμα δίνει η αρχή της πόλης για τον σεβασμό στους δημόσιους χώρους; Τι άλλο πρέπει να κάνουμε;»
22 Ιουλίου 2021 (οκτώ μήνες μετά) φαίνεται πως η πλατεία παραχωρήθηκε κανονικά σαν χώρος στάθμευσης με τους δημότες και τους καταστηματάρχες του κέντρου να ρωτούν εάν άλλαξε επίσημα η χρήση από πλατεία σε parking. Και ότι, είτε τότε πρέπει σαν τέτοιο να χαρτογραφηθεί, είτε να σταματήσει αυτή η εξώφθαλμη παρανομία, κατάχρηση και υπέρβαση εξουσιών όσων έχουν τα controls και μπορούν να ανοίγουν τις προσβάσεις της πλατείας για να μπαίνουν και να σταθμεύουν οι φίλοι, γνωστοί και συνεργάτες τους με αυτοκίνητα…
