Λεμεσός και καθαριότητα αποτελούν έννοιες ξένες μεταξύ τους κι αυτό αποτελεί γενική εκτίμηση των πολιτών που κατοικούν ή διακινούνται, όχι μόνο στο κέντρο της πόλης αλλά κυρίως στις συνοικίες και μάλιστα σε περιοχές με έντονη κοινωνική και επαγγελματική δραστηριότητα.
Σωροί από οικιακά σκουπίδια, μπάζα και άλλα αδρανή υλικά, κλαδέματα αλλά και άδειοι χώροι ανάμεσα σε κατοικίες που εν μέσω καλοκαιριού είναι γεμάτοι ξερά χόρτα, συνθέτουν την συνήθη εικόνα που αντικρίζει κάποιος σε όλη σχεδόν την επικράτεια του Δήμου Λεμεσού. Φαίνεται όμως ότι μόνο οι κατ’ εξοχήν αρμόδιοι και υπεύθυνοι για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου, δεν το αντιλαμβάνονται ή δεν έχουν την ικανότητα ή και την θέληση να το αντιμετωπίσουν. Αντίθετα αυτοδιαψεύδονται συνεχώς καθώς οι εξαγγελίες και τα ηχηρά συνθήματα που κάθε τόσο αφήνονται στον αέρα, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την καθημερινή πραγματικότητα.
Χόρτασε ο κόσμος της Λεμεσού να ακούει τον Δήμαρχο να ανακοινώνει κάθε τόσο «εκστρατείες για καθαρή Λεμεσό» και να κάνει λόγο για διαχρονικό «προσωπικό στοίχημα και στόχο». Η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι οι όποιοι στόχοι απέτυχαν και το όποιο στοίχημα έχει ήδη χαθεί. Ακόμα και τα παράπονα και οι διαμαρτυρίες πολιτών για την ασχήμια και την βρωμιά που παρουσιάζει η συνοικία τους και τους κινδύνους που δημιουργούνται για την δημόσια υγεία και ασφάλεια, πάνε στον βρόντο. Κι ας λέει με αναρτήσεις του ο κ. Νικολαΐδης ότι «πήραμε πρωτοβουλίες, ενισχύσαμε τις ομάδες και δουλεύουμε καθημερινά με τον κόσμο για την κοινή μας αγάπη, για την πόλη μας…».
Αν κάνει ο Δήμαρχος μια βόλτα στην περιοχή γύρω από το Τσίρειο Δημοτικό και ιδιαίτερα στην δυτική πλευρά της κεντρικής οδού Βασιλέως Κωσταντίνου, οι κάτοικοι και οι εργαζόμενοι σε παρακείμενες επιχειρήσεις εστίασης και άλλα εμπορικά υποστατικά, θα του υποδείξουν πόσο επιτυχημένες είναι οι εκστρατείες καθαριότητας.
Ένας τεράστιος ανοικτός χώρος που συνορεύει με το σχολείο και τις κατοικίες, είναι πνιγμένος σε σωρούς χωμάτων ανάμεικτων με ξερά χόρτα και κλαδιά αλλά και κάθε είδους άλλων σκουπιδιών. Ένα παλιό ρυάκι της περιοχής (που σίγουρα τον χειμώνα γεμίζει νερά) και εφάπτεται στις αυλές κατοικιών, γεμάτο χόρτα, ξύλινες παλέτες και άχρηστα αντικείμενα.
Διαμαρτύρονται και δικαιολογημένα οι περίοικοι αφού, όπως ανέφεραν μιλώντας στο Limassol Today, δεν βρίσκουν καμιά ανταπόκριση στα παράπονα που κάνουν προς τον Δήμο, ζητώντας να καθαριστεί η περιοχή.
«Καθόμαστε στην βεράντα και βλέπουμε τα φίδια και τους ποντικούς που βολτάρουν…» όπως χαρακτηριστικά μας ανέφερε η κ. Κατερίνα επισημαίνοντας τους κινδύνου που δημιουργούνται ιδιαίτερα για τα παιδιά της γειτονιάς που συχνά βγαίνουν στην αλάνα για να παίξουν. Αναφέρει επίσης ότι «τα βράδια ο χώρος μετατρέπεται από κάποιες παρέες νεαρών σε πίστα με μοτόρες και αυτοκίνητα που τρέχουν πάνω στις σωρούς με τα χώματα και δημιουργούν ένα πανδαιμόνιο…».
Διαμαρτύρονται όμως οι κάτοικοι και για το γεγονός ότι κάποια επαγγελματικά υποστατικά που γειτνιάζουν με τις κατοικίες, «στοιβάζουν για πολλές μέρες σκουπίδια στα δέκα πόδια με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εστίες τρωκτικών και κουνουπιών…». Και γι’ αυτό έγιναν παράπονα στον Δήμο, όπως αναφέρουν, αλλά κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να ελέγξει την κατάσταση και να βάλει μια τάξη.
Αναμφίβολα η καθαριότητα μιας πόλης εξαρτάται και από την συμπεριφορά των ίδιων των πολιτών, όμως την κύρια ευθύνη για να είναι η πόλη καθαρή και ανεχτή από τους κατοίκους της, την φέρει η Τοπική Αρχή και οι εκλεγμένοι άρχοντες της οι οποίοι οφείλουν να βγαίνουν από το γραφείο τους, να κινούνται στην πόλη τους, να έρχονται σε επαφή με τους πολίτες, να βλέπουν επί τόπου τα προβλήματα και να δίνουν ουσιαστικές λύσεις.
Κάτι που κατά γενική ομολογία δεν συμβαίνει στον Δήμο Λεμεσού.
Χρήστος Χαραλάμπους
