Του Χρήστου Χαραλάμπους
Είναι η αφόρητη όσο και επικίνδυνη καθημερινότητα που βιώνουν οι κάτοικοι αλλά και όσοι διακινούνται στην περιοχή που περικλείεται από τις οδούς Φιλολάου – Λυκούργου Λογοθετίδη – Άριστου Καμπάνη και Τσακάλωφ, στα δυτικά της κεντρικής οδού Βασιλέως Παύλου που αποτελεί κατά κάποιον τρόπο τα σύνορα των συνοικιών Αγίου Ιωάννη και Ομονοίας. Μια κατοικημένη περιοχή στην οποία όμως κυριαρχούν τα γκαράζ αυτοκινήτων, τα συνεργεία επιδιόρθωσης και αλλαγής ελαστικών και διάφορα άλλα οχληρά επαγγελματικά υποστατικά.
Τα όσα απαράδεκτα συμβαίνουν σε αυτή την περιοχή (και δεν είναι η μόνη), αναιρούν τις εξαγγελίες περί αναβάθμισης των δυτικών συνοικιών της πόλης αλλά αποδεικνύουν και την ανεπάρκεια και αναποτελεσματικότητα της 24ωρης Υπηρεσίας Παρέμβασης που δημιούργησε πριν από ένα περίπου χρόνο ο Δήμος Λεμεσού με σκοπό την επίλυση καθημερινών προβλημάτων που απασχολούν τους δημότες. «Μπαίνουμε σε μια νέα εποχή και στόχος μας είναι, τα συνεργεία του Δήμου να επιλαμβάνονται με άμεση παρέμβαση θέματα της πόλης μας και να προλαβαίνουν τον δημότη…», όπως είχε δηλώσει ο ίδιος ο Δήμαρχος, ανακοινώνοντας την έναρξη λειτουργίας της Υπηρεσίας.
Αυτό όμως που γίνεται στην ευρύτερη περιοχή γύρω από την οδό Φιλολάου, κάθε άλλο παρά ταυτίζεται με την πολιτική που επικαλείται ο Δήμος για «εξυπηρέτηση των δημοτών και αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής στις συνοικίες». Κι αυτό αποδεικνύεται μέσα από την απαξιωτική αντιμετώπιση που τυγχάνουν οι δημότες από τον Δήμο, όταν καλείται να επιληφθεί σοβαρών προβλημάτων της καθημερινότητας.
«Νιώθουμε σαν να ζούμε σε μια παραγκούπολη»
Αγανακτισμένοι οι κάτοικοι της συγκεκριμένης περιοχής, αποτάθηκαν και στην Αστυνομία, επισημαίνοντας τους κίνδυνους που υπάρχουν από τα καθημερινά ανεξέλεγκτα παρκαρίσματα οχημάτων στα πεζοδρόμια που δεν επιτρέπουν την ασφαλή διέλευση από διασταυρώσεις αλλά και την διακίνηση των πεζών. «Στις διασταυρώσεις θα πρέπει να βγεις στην μέση του δρόμου για να δες να δεις αν έρχεται αυτοκίνητο από την άλλη κατεύθυνση», όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν στο Limassol today οι κάτοικοι, επισημαίνοντας ότι σχεδόν καθημερινά σημειώνονται ατυχήματα.
Από την Τροχαία, όπως μας λένε, τους διαβεβαιώσαν ότι υποδείχθηκε στον Δήμο το σοβαρό πρόβλημα ασφάλειας που δημιουργείται και ζητήθηκε να ληφθούν μέτρα. Φαίνεται όμως ότι ο Δήμος ούτε τους κατοίκους ούτε την Τροχαία λαμβάνει υπόψη αφού το πρόβλημα συνεχίζει να υφίσταται.
«Ούτε φωνή ούτε ακρόαση από τον Δήμαρχο»
Επανειλημμένα οι κάτοικοι επιχείρησαν να επικοινωνήσουν με τον Δήμαρχο και τις αρμόδιες δημοτικές υπηρεσίες σε μια προσπάθεια να πείσουν για την σοβαρότητα των προβλημάτων που ταλανίζουν την περιοχή, χωρίς όμως αποτέλεσμα αφού «είτε δεν βγαίνει κανένας στα τηλέφωνα είτε μας παραπέμπουν από την μια υπηρεσία στην άλλη χωρίς να βρίσκουμε άκρη», όπως αναφέρουν. «Νιώθουμε σαν να ζούμε σε μια παραγκούπολη», λένε και βλέπεις στην έκφραση τους τον θυμό να ξεχειλίζει καθώς αναζητούν το δίκιο τους χωρίς όμως να το βρίσκουν.
Τον περασμένο Δεκέμβριο αποτάθηκαν με μια εκτενή επιστολή προς στον ίδιο τον Δήμαρχο, κάνοντας λεπτομερή περιγραφή των προβλημάτων που πνίγουν την περιοχή καθιστώντας την τριτοκοσμική και επικίνδυνη, εκφράζοντας την έντονη αγανάκτηση τους για την αδιαφορία που επιδεικνύεται.
«Στις προεκλογικές και τις μετεκλογικές εξαγγελίες σας είχατε υποσχεθεί ότι θα δείτε κα τις υποβαθμισμένες περιοχές αλλά δυστυχώς μείνατε μόνο στις εξαγγελίες»
Αυτό αναφέρουν στην επιτολή τους προ του κ. Νικολαΐδη, την οποία κατέθεσαν μέσω Δημοτικού Συμβούλου αλλά και πάλι, «ούτε φωνή ούτε ακρόαση», αν και έχουν περάσει τέσσερις μήνες.
