Γράφει ο Χρήστος Χαραλάμπους
Μπορεί να βρισκόμαστε στα μέσα του Αυγούστου, για κάποιους οι διακοπές ίσως να έχουν τελειώσει για άλλους μπορεί τώρα να αρχίζουν, σε κάθε περίπτωση όμως υπάρχουν περιθώρια για μικρές εξορμήσεις τις οποίες όλοι αναζητούμε…
Γι’ αυτούς λοιπόν που τώρα φεύγουν ή ήδη βρίσκονται σε διακοπές αλλά και για όλους τους άλλους που επέστρεψαν στη ρουτίνα τους κι ίσως περιμένουν πλέον Σαββατοκύριακα ή κάποιες αργίες για να καλύψουν τα κενά της ανάγκης για ξεκούραση και διασκέδαση, να θυμίσουμε ότι η φύση προίκισε τον μικρό μας τόπο με πολλές ομορφιές που μας περιμένουν να τις ανακαλύψουμε και να τις χαρούμε…
Σ’ αυτές τις φυσικές ομορφιές της Κύπρου περιλαμβάνονται και οι μικροί αλλά υπέροχοι καταρράχτες που βρίσκονται κατά κύριο λόγο στην επαρχία Λεμεσού, στην περιοχή του Τροόδους και μάλιστα σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων ο ένας από τον άλλο. Όλοι οι καταρράκτες περιβάλλονται από μια σπάνια φυσική ομορφιά. Και δεν είναι τυχαίο που εκατοντάδες ξένοι τουρίστες περιλαμβάνουν στις επισκέψεις και εξορμήσεις τους, τους καταρράκτες του Τροόδους.
Ο πιο γνωστός ίσως καταρράκτης είναι τα «Καληδόνια» που βρίσκεται σε απόσταση δύο περίπου χιλιομέτρων από τις Πλάτρες και δέχεται καθημερινά την επίσκεψη και τον θαυμασμό πολλών τουριστών. Σύμφωνα με την παράδοση, η ονομασία του καταρράκτη δόθηκε από Σκωτσέζους επισκέπτες που έμειναν καταγοητευμένοι από την ομορφιά του τοπίου, που τους θύμιζε την πατρίδα τους η οποία κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Καληδονία.
Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μονοπάτι της φύσης, για μια ευρύτερη περιοχή ιδιαίτερα αγαπημένη για τους φίλους της ορεινής πεζοπορίας. Ξεκινά από τον κύριο δρόμο Πλατρών-Τροόδους, εκεί στο «Ψηλό Δεντρό» και μέχρι ο επισκέπτη να φτάσει στο σημείο που πέφτουν από ύψος 12 περίπου μέτρων τα νερά (προέρχονται από τον Κρυό Ποταμό που πηγάζει από τον Όλυμπο), περνά μέσα από ένα μονοπάτι πλαισιωμένο από ρυάκια και πυκνή βλάστηση.
Μια μαγευτική διαδρομή για την οποία έχει βάλει το χέρι του και το Τμήμα Δασών. Ξύλινα σκαλοπάτια αρμονικά δεμένα με την τοπική μαύρη πέτρα, μικρές γέφυρες και κατατοπιστικές πινακίδες κάνουν ακόμα πιο άνετη και απολαυστική τη διαδρομή.
Από τον Μυλλομέρη στη Χαντάρα
Ο ψηλότερος από τους καταρράκτες μας είναι ο Μυλλομερης. Κοντά στις Πλάτρες κι αυτός, με δυο σημεία πρόσβασης. Μπορεί κάποιος να φτάσει εκεί μέσα από τον κύριο δρόμο (ερχόμενοι από τον Σαϊττά και λίγο πριν την είσοδο των Πλατρών), όπου υπάρχει και σχετική πινακίδα. Με αυτοκίνητο ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει μέχρι λίγα μέτρα πριν τον καταρράκτη. Υπάρχει αρκετή κατηφόρα και κάποιες απότομες στροφές ωστόσο η διαδρομή δεν διαρκεί περισσότερο από 5 λεπτά.
Οι κάτοικοι της περιοχής λένε ότι η ονομασία του καταρράκτη προέρχεται από τη λέξη «μιλλός» που σημαίνει υγρός. Και πράγματι, σε όλη η περιοχή γύρω από το σημείο όπου τα νερά πέφτουν από ύψος 20 περίπου μέτρων, υπάρχει υγρασία καθ’ όλη την διάρκεια του χρονου.
Στον Μυλλομέρη μπορεί κάποιος να φτάσει και από μονοπάτι με πολλά σκαλοπάτια, που ξεκινά μέσα από τις Πλάτρες και συγκεκριμένα από κάποιο σημείο μεταξύ του κέντρου του χωριού και της εκκλησίας Παναγίας Φανερωμένης.
Τρία περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των Πλατρών, κοντά στο χωριό Φοινί προς την πλευρά της Τροοδίτισσας (υπάρχουν παντού σχετικές πινακίδες), βρίσκεται ο επίσης εντυπωσιακός καταρράκτης της Χαντάρας. Τα νερά εδώ, πέφτουν από ύψος μόλις 8 μέτρων αλλά πρόκειται για τον πιο πλατύ στη βάση του καταρράκτη, κάτι που ελκύει τους πιο τολμηρούς επισκέπτες που δεν διστάζουν να κάνουν και βουτιές στα παγωμένα νερά του.
Το τοπίο εδώ είναι ιδιαίτερα μαγευτικό αφού ο καταρράκτης περιβάλλεται από σκλήδρους και πλατάνια τυλιγμένα στους κισσούς αλλά και υπέροχα αρωματικά βότανα όπως η σπατζιά, το λάδανο και βέβαια η λεβάντα. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με τα κελαηδήματα των πουλιών (κυρίως των αηδονιών), δίνουν την αίσθηση ενός επίγειου παράδεισου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κοντά στον καταρράκτη της Χαντάρας υπάρχουν και τα κατάλοιπα παλιού νερόμυλου.
Ο καταρράκτης του Μέσα Ποταμού
Μικρότερος αλλά όχι λιγότερο εντυπωσιακός και ελκυστικός είναι ο καταρράκτης του Μέσα Ποταμού, κοντά στο ομώνυμο μοναστήρι και τον πολύ γνωστό εκδρομικό χώρο.
Εδώ μπορεί κάποιος να φτάσει είτε από το Σαϊττά (ο δρόμος που ξεκινά απέναντι από την «Ωκέλλα»), είτε από τον Αμίαντο (υπάρχει σχετική πινακίδα) ή από τις Πλάτρες (πάλι από την περιοχή του «Ψηλού Δεντρού»). Όλες οι διαδρομές είναι το ίδιο μαγευτικές αφού κυριαρχεί η πυκνή βλάστηση.
Τα νερά του καταρράκτη του Μέσα Ποταμού πέφτουν από ύψος 7 περίπου μέτρων και πηγάζουν από την Αρκολαχανιά απ’ όπου προέρχεται και το πόσιμο νερό το οποίο τροφοδοτεί αρκετά χωριά της περιοχής.
Ο επισκέπτης της περιοχής έχει την ευκαιρία παράλληλα να κάνει και άλλες δραστηριότερες, όπως ποδηλασία και πεζοπορία, ή να απολαύσει την ηρεμία του τοπίου στον εκδρομικό χώρο. Αξίζει όμως τον κόπο και μια επίσκεψη στους χώρους του μοναστηριού που ανακαινίστηκαν και λειτούργησαν πριν μερικά χρόνια.
Παλαιότερα, όταν είχε εγκαταλειφθεί το μοναστήρι (η εκκλησία είναι αφιερωμένοι στον Ιωάννη τον Πρόδρομο), τα κελιά είχαν μετατραπεί σε ξενοδοχείο στο οποίο, όπως θυμούνται παλαιότεροι κάτοικοι του Μονιάτη, κατέλυε συχνά και ο βασιλιάς της Αιγύπτου Φαρούκ ο οποίος επισκεπτόταν συχνά στην Κύπρο.
