Photography © credits Yvonne Zachariou
Γεννημένος σε μουσική οικογένεια. Επηρέασε αυτό την απόφαση για το τί θα ακολουθούσες στην ενήλικη ζωή σου; Η ήταν καθαρά θέμα κλίσης, ταλέντου και καλλιτεχνικής επιθυμίας;
Πιστεύω ότι το ένα έφερε το άλλο… Πάντως, όπως βλέπω τον εαυτό μου στο πέρας του χρόνου, τίποτα άλλο δε θα μπορούσε να με συγκινήσει ποτέ περισσότερο απο τη Μουσική.
Πρώτη φορά σε στούντιο στα 18 με τον Νίκο Ξυλούρη. Πόσο άγχος κουβαλούσε αυτή η εμπειρία;
Το άγνωστο για μένα εκείνη την εποχή (αφού αυτή ήταν η πρώτη μου εμπειρία στα θρυλικά στούντιο της Κολούμπια) μου προξενούσε ένα δέος. Από την άλλη, η ατμόσφαιρα με τον συνομίληκό μου συνθέτη αυτού του δίσκου Λουκά Θάνο ήταν πολύ φιλική αφού είχαν προηγηθεί πρόβες πριν την εγγραφή κατά τις οποίες είχαμε συνδεθεί και ταιριάξει. Στον ίδιο δίσκο είχε παίξει μάλιστα και ο πατέρας μου Βαγγέλης Παπαγγελίδης (μπάσο). Ετσι όλη η εμπειρία μου φάνηκε πολύ ευχάριστη.
Στα 19 σου συμμετέχεις στην ηχογράφηση ενός απο τους πιό ιστρικούς δίσκους, “Της εξορίας” του Μίκη Θεοδωράκη, με στίχους από Λειβαδίτη, Αναγνωστάκη, Νεγρεπόντη και Λαμψίδη, και με ερμηνευτή τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ακολούθως συνεχίζεις τη συνεργασία με τον Θεοδωράκη. Πώς έιναι τέτοιες συνεργασίες; Τί αφήνουν στην καλλιτεχνική ταυτότητα;
Γοητευμένος με τη διαδικασία των ηχογραφήσεων την εποχή που ακόμη σπούδαζα κιθάρα, σχεδόν παραμέλησα τις σπουδές μου. Με τραβούσε πολύ η μαγεία του στούντιο κάτι που μου συμβαίνει και μέχρι σήμερα άλλωστε. Το θεωρώ πολύ δημιουργικό. Η συνεργασία αυτή με τον Μίκη Θεοδωράκη ήταν η πρώτη, αν και τον γνώριζα από παιδί, αφού ο πατέρας μου ήταν μόνιμος συνεργάτης του επί δεκαετίες. Μετά από αυτή την ηχογράφηση έγινα και εγώ συνεργάτης του και αργότερα μας συνέδεσαν και οικογενειακοί δεσμοί αφού έγινα ο πατέρας των εγγονών του. Καλλιτεχνικά τον θεωρώ μέντορά μου και πνευματικό μου πατέρα.
Αν κοιτάξεις πίσω, τί θα είχες εξελίξει πιό πολύ, για τί θα καμάρωνες και τί θα διέγραφες;
Άλλη ερώτηση ! . . .
Αν είχες να διαγράψεις ή να φωταγωγήσεις κάτι απο το μουσικό παρόν του τόπου, ποιό θα ήταν αυτό;
Δεν έχω το δικαίωμα να διαγράψω ο,τιδήποτε. Θα φωταγωγούσα τις νεότερες γενιές των μουσικών και γενικότερα των δημιουργών που έχουν εφόδια, ταλέντα και όρεξη να προσφέρουν στην Τέχνη. Πραγματικά αυτός ο τόπος σφύζει απο τέτοια άτομα και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα!
Νιώθεις γεμάτος ή υπάρχουν άλλες συνεργασίες ή μουσικά απωθημένα;
Δεν αισθάνομαι ούτε γεμάτος ούτε άδειος. Ούτε έχω κάποια μουσικά απωθημένα. Όμως το μυαλό μου σκέφτεται διαρκώς τρόπους έκφρασης και επικοινωνίας μέσω της Μουσικής και κατ’ επέκταση της κιθάρας.
Εκτός απο κιθαρίστας δουλεύεις και σαν ενορχηστρωτής. Αν δώσεις ένα χαρακτηρισμό στη μουσική σου προσωπικότητα τί την ορίζει; Η κλασική, η λαϊκή ή η σύγχρονη μουσική;
Βασικά είμαι μουσικός. Η ενορχήστρωση είναι ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο με το οποίο δεν εχω ασχοληθεί συστηματικά. Όμως πολλές φορές οι δημιουργικές μου ιδέες μετατρέπονται σε ενορχηστρωτικές. Όσο για τα διάφορα είδη μουσικής που αναφέρετε, σίγουρα η βάση μου είναι η κλασική μουσική γιατί μέσα από αυτή διδάχθηκα την τεχνική της κιθάρας και την ερμηνεία της μουσικής. Από ‘κεί και πέρα ο καθένας μπορεί να παίζει ό,τι τον εκφράζει. Ανάλογα και με το περιβάλλον ή τη διάθεσή του.
Υπάρχουν ταμπέλες στη μουσική; Υπάρχει αυτό που λέμε έντεχνο, εμπορικό, ποιοτικό; Και άν ναί, τί το ορίζει;
Υπάρχουν είδη μουσικής. Το κάθε είδος έχει τους αντιπροσώπους του και από αυτούς εξαρτάται η ποιότητα και το μουσικό αποτέλεσμα. Αναλόγως της παιδείας και της αισθητικής καλλιέργειας των συντελεστών. Είναι πολυδιάστατο το θέμα του τί ορίζει την ποιότητα. Για παράδειγμα στην ελληνική μουσική υπάρχει μελοποιημένη ποίηση απο μεγάλους συνθέτες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μάνος Χατζιδάκις κ.ά.
Υπάρχει ο βιωματικός στίχος μέσω του οποίου άνθρωποι αγνοί σαν τον Μάρκο Βαμβακάρη ή τον Βασίλη Τσιτσάνη μιλάνε κατευθείαν στην ψυχή του ακροατή και με τη μουσική και με τον στίχο τους.
Να μην ξεχνάμε και το Δημοτικό μας Τραγούδι.
Μέσα σε όλα αυτά τα είδη που προανέφερα κτίστηκαν καριέρες τραγουδιστών και μουσικών.
Αφήνω τελευταία τη λόγια μουσική η οποία έχει να δείξει πολλά, τόσο στο συνθετικό έργο όσο και στο εκτελεστικό-ερμηνευτικό μέρος.
Βέβαια όπως σε όλα τα πράγματα, έτσι και στον τομέα της Τέχνης μας υπάρχουν και παγίδες. Αν κάποιος καλλιτεχνης ή κάποιος ακροατής πέσει σε μία από αυτές τις παγίδες δεν καταλαβαίνει ποτέ τι είναι η Μουσική.
Τί σε συνδέει με την Κύπρο;
Με την Κύπρο με συνδέει η Μουσική, η Ιστορία της, οι μυρωδιές της, ο έρωτας, η θάλασσα, τα αηδόνια στις Πλάτρες, οι φιλίες που έχω δημιουργήσει εδώ, η οικογένειά της γυναίκας μου που είναι και δική μου… Ακόμα και η σούβλα, το χαλλούμι και η ζιβανία που είναι το ανώτερο ποτό. Το νέκταρ των θεών!
Η αλήθεια είναι ότι μπορώ να μιλάω για ώρες για το τί με συνδέει με την Κύπρο… Μου ταιριάζουν πολύ οι ρυθμοί του νησιού και όσο μεγαλώνω γέρνω προς τα ‘δώ!
Τί θα δούμε στο Ριάλτο; Και πώς προκύπτει η συνεργασία με τους Νικόλα Μελή (πιάνο), Ειρηναίο Κουλλουρά (κοντραμπάσο) και Γιώργο Κούλα (κρουστά); Και γιατί και αυτό είναι πολύ σημαντικό, ποιοί άλλοι συμμετέχουν σε αυτή τη συναυλία εκτός απο την κιθάρα σας που πρωταγωνιστεί;
Στο Ριάλτο θα παίξω μερικά κομμάτια σόλο (δηλαδή μόνος μου) αλλά θα συμπράξω και με φίλους μουσικούς από την Κύπρο με τους οποίους συνεργάζομαι. Δεν μου αρέσει η μοναξιά!
Στο Α’μέρος θα έχω μαζί μου επί σκηνής τον ταλαντούχο καλό μου φίλο Γιώργο Σπύρου με το μαντολίνο του, την φίλη μου και εξαίρετη κιθαρίστρια Ζωή Παϊσάνου Μάρκου, την φίλη και λαμπερή υψίφωνο Μαρίζα Αναστασιάδη και την αγαπημένη μου Μαριλίζα Παπαδούρη στο βιολοντσέλο.
Στο Β’μέρος θα παίξω με τρείς φανταστικούς μουσικούς (τον Νικόλα Μελή, τον Ειρηναίο Κουλλουρά και τον Γιώργο Κούλα) ένα πολύ ωραίο έργο που απ’ ό,τι ξέρω δεν έχει ξαναπαιχθεί στην Κύπρο (και ίσως και στην Ελλάδα). Είναι το Κονσέρτο για κλασική κιθάρα, τζάζ πιάνο, κοντραμπάσο και κρουστά του γάλλου πιανίστα και συνθέτη Κλώντ Μπολλίγκ.
Πρόκειται για ένα έργο πολυδιάστατο και πολύ ενδιαφέρον επειδή σαν ύφος συνδιάζει το κλασικό με την τζαζ.
Τί ακολουθεί από τον Δημήτρη Παπαγγελίδη;
Δεν μπορώ να ξέρω τί θα ακολουθήσει δεδομένου ότι δεν κάνω ποτέ σχέδια. Απλά όταν νιώθω την επιθυμία να εκφραστώ και νιώθω ότι έχω κάτι να πώ μουσικά, το κάνω.
