Βέβαια, η ιδέα και ο θρύλος του Freddie Mercury θα εξακολουθούν να ταξιδεύουν στον χρόνο. Επ’ άπειρον.
Ήταν Οκτώβριος του 1986 όταν ο βρετανικός τύπος ανέφερε για ότι ο Freddie Mercury μετά από αιματολογικές εξετάσεις που έκανε στην κλινική Harley Street για τον HIV. Ο Mercury έκτοτε, αρνήθηκε αρκετές φορές ότι ήταν φορέας του ιού. Άλλωστε, σύμφωνα με δηλώσεις του τότε συντρόφου του, Jim Hutton, ο Freddie Mercury διαγνώστηκε με AIDS στα τέλη του Απρίλη του 1987. Ωστόσο, μερικά χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα στις 23 Νοεμβρίου 1991, ο Freddie Mercury δια μέσου του ατζέντη του Jim Beach, ετοίμασε μια δημόσια δήλωση μέσω της οποίας γνωστοποιούσε ότι είναι θετικός στον HIV, δίνοντας μια απάντηση στον τεράστιο αριθμό εικασιών που δημοσιεύονταν στον Τύπο τις προηγούμενες βδομάδες, και αποδεχόμενος το ότι δεν μπορούσε να αποκρύψει περισσότερο όλη την αλήθεια για την υγεία του, η οποία σημείωνε τότε μια δραματική επιβάρυνση.
“Following the enormous conjecture in the press over the last two weeks, I wish to confirm that I have been tested HIV positive and have AIDS. I felt it correct to keep this information private to date to protect the privacy of those around me.
November 23, 1991
However, the time has come now for my friends and fans around the world to know the truth and I hope that everyone will join with me, my doctors and all those worldwide in the fight against this terrible disease.
My privacy has always been very special to me and I am famous for my lack of interviews. Please understand this policy will continue.”
Την επόμενη μέρα, σαν σήμερα, στις 24 Νοεμβρίου του 1991, ο Freddie Mercury φεύγει από τη ζωή. Σε ηλικία 45 ετών.
Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας SUN την επόμενη του θανάτου του
Για ακόμα μια φορά, με τον δικό του τρόπο είχε καταφέρει να αποδεσμευτεί πλήρως από τον καθωσπρεπισμό της πουριτανής κοινωνίας που τον αντιμετώπιζε με σοκ, ως ένα ομοφυλόφιλο που πάσχει από AIDS. Η άρνησή του στους τύπους και τον καθωσπρεπισμό ήταν βασικό χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του, και φρόντιζε να το επιβεβαιώνει σε κάθε ευκαιρία που έβρισκε. Δήλωνε ανοιχτά ότι δεν ήταν “φτιαγμένος” για τον παράδεισο, και ότι στην κόλαση θα έβρισκε μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ποτέ δεν είχε σκοπό να ικανοποιήσει κανένα άλλο. Ο ίδιος δήλωνε πως αυτό που κρατούσε τους Queen στη δισκογραφία ήταν τα λεφτά, ότι δεν είχε ως στόχο να αλλάξει την κοινωνία μέσα από τη μουσική του αλλά μόνο τον θυμούνται ως το μέλος ενός συγκροτήματος που έπαιζε απλά καλή μουσική. “Αν ο κόσμος σταματήσει να αγοράζει τα άλμπουμς μας, θα σταματήσω τη μουσική και θα κάνω κάτι άλλο. Ίσως γίνω στρίπερ. Και να κάνω στριπτίζ με τη μουσική που έγραψα“. Δεν αυτοπροσδιοριζόταν άλλωστε ως καλλιτέχνης, αλλά ως μια “μουσική πόρνη”.
Ο θάνατός του, είχε ανάλογη επίδραση και στις ζωές χιλιάδων ομοφυλοφίλων και φορέων του AIDS, συμβάλλοντας στην περαιτέρω ευαισθητοποίηση της κοινωνίας για τα συγκεκριμένα θέματα. Η σκέψη που επικρατούσε σε πολλά μέλη της gay κοινότητας τότε, ήταν: “Αν αυτό συνέβη στον Freddie, τότε μπορεί να συμβεί και σε μένα“.
Το μυθικό αφιέρωμα που έγινε προς τιμήν του στις 20 Απριλίου 1992 στο στάδιο Wembley με τη συμμετοχή των Gun N’ Roses, Elton John, George Michael, Annie Lennox, Def Leppard, David Bowie, Metallica, Liz Taylor, Paul Young και πολλοί άλλοι. Εννοείται παρόντες ήταν και οι 3 εναπομείναντες των Queen, Brian May, Roger Taylor, John Deacon.
Γεννήθηκε ως Farrokh Bulsara στις 5 Σεπτεμβρίου του 1946 στη Ζανζιβάρη της Τανζανίας, από γονείς ινδικής καταγωγής, περνώντας τα περισσότερα χρόνια της παιδικής του ηλικίας στην Ινδία.
Από νεαρή ηλικία αρχίζει μαθήματα πιάνου, μετά από την προτροπή του διευθυντή του οικοτροφείου αρρένων στο οποίο φοιτούσε, στον ίδιο και τους γονείς του, να αφιερωθεί στη μουσική, καθώς το ταλέντο του ήταν ευδιάκριτο. Σε ηλικία 18 ετών επιστρέφει οικογειακώς στη Ζανζιβάρη, ωστόσο η εκεί βίαιη επανάσταση που ξέσπασε, ανάγκασε την οικογένεια να μετακομίσει στην Αγγλία. Εκεί ήταν που ο Freddie (πλέον), εντατικοποίησε την ενασχόληση του με τη μουσική. Μετά τη συμμετοχή του σε διάφορα συγκροτήματα, το 1970 εντάσσεται στους Smile, όπου θα συναντήσει τον Brian May (κιθαρίστας) και τον Roger Taylor (ντράμερ). Η ιστορία είναι γνωστή, ο Freddie Mercury μετονομάζει τους Smile σε Queen, σχεδιάζοντας μάλιστα το ιστορικό έμβλημά τους – εκμεταλλευόμενος τις δεξιότητες που αποκόμισε από τις σπουδές του στις γραφικές τέχνες, αποκτώντας το σχετικό δίπλωμα από το Ealing Art College το 1969 – και αρχίζοντας μια πορεία που έμελλε να αλλάξει την ιστορία της ροκ (και όχι μόνο) μουσικής. Για την ιστορία, ο John Deacon (μπασίστας) εντάχθηκε στους Queen το 1971.
Η μεγάλη έκρηξη στην πορεία τους προκλήθηκε από την κυκλοφορία του δίσκου “A Night at the Opera”, ο οποίος έφερε το θρυλικό τραγούδι “Bohemian Rhapsody”. Τραγούδι που ανακηρύχθηκε ως το τραγούδι της χιλιετίας από το Guiness Book of Records.
Ο Freddie συνήθιζε να λέει ότι θα γίνει rock star, αλλά κανένας τότε δεν τον έπαιρνε στα σοβαρά. Μια νύχτα ενώ καθόταν στην αγαπημένη του παμπ, φαινόταν λίγο απογοητευμένος. Τον ρώτησα τι είχε. Ο Mercury σηκώθηκε αργά και κουνώντας το κεφάλι είπε: «Δεν θα γίνω rock star…Θα γίνω θρύλος»
Chris Smith, φίλος του Freddie Mercury και πρώην μέλος του συγκροτήματος Smile
Μέχρι και σήμερα ο χώρος ανάπαυσης του καλλιτέχνη παραμένει άγνωστος, παρά το τεράστιο ενδιαφέρον που επιδεικνύουν οι εκατομμύρια θαυμαστές του ανά το παγκόσμιο. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το μοναδικό πρόσωπο που γνωρίζει όλες τις πληροφορίες είναι η Mary Austin, για πολλά χρόνια σύντροφος του Freddie Mercury, και όπως ο ίδιος την αποκάλεσε μέσα από το τραγούδι του “Love of My Life”, η αγάπη της ζωής του. Πρόκειται για ένα από τα λίγα άτομα που έμειναν δίπλα στον Mercury μέχρι το τέλος. Κατά καιρούς κυκλοφορούν διάφορα δημοσιεύματα στο διαδίκτυο για το θέμα, χωρίς ωστόσο ιδιαίτερη υπόσταση και χωρίς να τυγχάνουν οποιασδήποτε επιβεβαίωσης.
Συμπληρώσαμε σήμερα 30 χρόνια χωρίς τον μεγάλο, ανατρεπτικό και ξεχωριστό καλλιτέχνη Freddie Mercury. Τον άνθρωπο που μας άφησε με τον ιδανικότερο αποχαιρετισμό μέσα από τι άλλο, ένα τραγούδι του. Το “The Show Must Go On”. Τραγούδι για το οποίο ο κιθαρίστας των Queen Brian May φοβόταν ότι δεν θα μπορούσε να ηχογραφηθεί, μιας και η εξασθένηση του Mercury από το AIDS ήταν εμφανής, με τον Freddie να απαντά με το ιστορικό “I’ll fucking do it”, για να έχουμε εμείς σήμερα τη θρυλική αυτή ηχογράφηση η οποία ολοκληρώθηκε αφού ο Mercury κατανάλωσε μεγάλη ποσότητα βότκας. Το show εξακολουθεί να συνεχίζεται, και όπως όλα δείχνουν θα συνεχίζεται για πολύ ακόμα. Τα υπόλοιπα μέλη των Queen φρόντισαν να τιμήσουν και να διατηρήσουν τη μνήμη του με την ίδρυση του “The Mercury Phoenix Trust” το 1992, ενός φιλανθρωπικού οργανισμού που δραστηριοποιείται για την καταπολέμηση και την αντιμετώπιση του HIV/AIDS. Μέχρι σήμερα, έχει διαθέσει σε αυτό τον σκοπό, πέραν των 17 εκατομμυρίων λιρών μέσω περισσότερων από 1,500 προγραμμάτων σε 57 διαφορετικές χώρες.
Άγαλμα του Freddie Mercury με τη γνωστή χαρακτηριστική του κίνηση στο Montreux της Ελβετίας, πόλη όπου οι Queen πέρασαν αρκετό χρόνο ηχογραφώντας τα τραγούδια τους, που ακούγονται μέχρι και σήμερα, από γενιά σε γενιά
Κυριάκος Κωνσταντά
