Photography credits Yvonne Zachariou
Σε ένα στενοσόκακο στην παλιά Λεμεσό, στην ανατολική πλευρά της Αγίου Ανδρέου, κάπου ανάμεσα στο Μουσείο Θεάτρου, το Studio 8, τη βιβλιοθήκη της Ζήνας Κάνθερ και το κέντρο Πάνος Σολομωνίδης, λειτούργησε τις προάλλες ο όμορφος νέος πολυχώρος «Γιασεμί».
«Η αλήθεια είναι ότι πάντοτε ήθελα έναν χώρο δικό μου και μη δικό μου» μάς λέει η Ειρήνη Ασημένου, που είχε την ιδέα και κατάφερε να την υλοποιήσει πρόσφατα.
«Όλα είχαν αρχίσει στην πρώτη καραντίνα, τη γερή, του 2020. Περπατούσα – μετακίνηση με αριθμό 6 φυσικά – και πρόσεξα αυτό το παλιό καφενείο στη γειτονιά μου, άδειο και παρατημένο. Σκέφτηκα πόσο ωραία θα ήταν να ζωντάνευε, να γινόταν ξανά καφενείο. Ξέρεις, είναι της δεκαετίας του 50’, σκέψου τι συζητήσεις έχουν γίνει εδώ μέσα. Ήθελα να φέρω ξανά εκείνη την ένταση μέσα στο χώρο. Να έρχονται οι άνθρωποι με το βιβλίο ή το laptop τους και να δουλεύουν. Να διοργανώνονται προβολές και συζητήσεις. Πιστεύω λίγο πολύ, όλοι είχαμε ανάγκη κάτι τέτοιο μετά τα πολλαπλά και επαναλαμβανόμενα lockdowns».
Ο Δήμος δεν επέτρεψε την ανανέωση της άδειας καφενείου, επισημαίνει η Ειρήνη, έτσι προσάρμοσε την ιδέα της αντιστοίχως.
«Ο χώρος έγινε όλα αυτά που οραματίστηκα,
χωρίς τον καφετζή».
Γιατί «γιασεμί»;
«Το γιασεμί μ’ αρέσει πολύ και ως λουλούδι και ως φυτό. Όλα τα είδη του. Μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια στη Λεμεσό. Η γιαγιά μου όταν ήμουν κοριτσάκι έφτιαχνε βραχιολάκια με άνθη του γιασεμιού τα οποία άνθιζαν όσο το φορούσα. Το θεωρούσα μαγικό να ανθίζει το λουλούδι μακριά απ΄ το δέντρο του. Κάπως έτσι το σκέφτηκα, ότι κι αυτός ο χώρος θα είναι παντός καιρού. Είναι για μένα και φορτισμένο ως λέξη με θηλυκή ενέργεια και τη δύναμη της δημιουργίας. Το «γιασεμι» ως ονομασία του χώρου δεν παίρνει τόνο γιατί είναι ουδέτερο εθνικότητας. Υπάρχει σε πολλές γλώσσες ως λέξη και εν τέλει, δεν ήθελα να είναι μόνο τοπικό γιατί θεωρώ οτι ούτε η Λεμεσός είναι».
Μπαίνοντας στον χώρο, συμπληρώνει η Ειρήνη, «νιώθεις λες και μπαίνεις σε παλιά βιβλιοθήκη. Το σκεπτικό είναι άτομα που δουλεύουν από το σπίτι να βρουν μια προσιτή, εναλλακτική διέξοδο, έναν χαλαρό και ζεστό χώρο όπου θα μπορούν είτε να περάσουν ολόκληρο το οχτάωρο τους ή να αλλάξουν για λίγο παραστάσεις».
Παράλληλα όμως με το αναγνωστήριο, το «γιασεμι» μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως χώρος σεμιναρίων, παρουσιάσεων, συνελεύσεων και συζητήσεων.
«Στο εγγύτερο μέλλον θα ήθελα να οργανώσω κάτι σαν κουβέντες για σινεμά που θα συνοδεύονται από αντίστοιχες προβολές. Σίγουρα απώτερος σκοπός είναι ο χώρος να γίνει ένα με το περιβάλλον του αλληλεπιδρώντας θετικά με τη γειτονιά και το συγκεκριμένο κομμάτι του κέντρου της πόλης».
Αγαπώ πολύ τις ιστορίες, καταλήγει στη σύντομη κουβέντα που είχαμε μαζί της η Ειρήνη Ασημένου.
«Αγαπώ να ακούω ιστορίες, να τις βλέπω αλλά και να τις φτιάχνω! Κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι και το γιασεμι, σαν μια φρεσκογραμμένη ιστορία, ίσως ένα στιγμιότυπο κινηματογραφικής αφήγησης που περιμένει να εξελιχθεί».
