Εκεί κοντά , βόρεια της Στοάς της οδού Αγίου Ανδρέου, κάθετα της Ανεξαρτησίας, είναι και η Οδός Θέμιδος. Μια Οδός που παλαιότερα έσφυζε από ζωή, όπως μαρτυρούν κάτοικοι της περιοχής που την ζουν μισό αιώνα… Η Οδός Θέμιδος ως σήμερα φιλοξενεί ιστορικά μαγαζιά και επιχειρήσεις, που κάποτε έσφυζαν από πελατεία.
Κάπου εκεί εντοπίσαμε και ένα από τα πιο παλιά τυπογραφία της πόλης, που βρίσκεται στην Θέμιδος από το 1954! Το τυπογραφείο «Πυρσός», του Λεωνίδα και του Πάμπου αποτελεί μια στάση σε μια άλλη εποχή, που το χαρτί ήταν στα φόρτε του εξάλλου. Σήμερα 68 χρόνια μετά, οι μηχανές αντικαταστάθηκαν με πιο σύγχρονες, η δουλειά μειώθηκε και το χαρτί τείνει να εξαλειφθεί. Το μόνο που θυμίζει μια άλλη εποχή είναι η ταμπέλα «Καλλιτεχνικόν Τυπογραφείο Πυρσός», που σχεδιάστηκε από τον περίφημο Λεμεσιανό ζωγράφο Μαυρογένη που εξέδιδε την «Σατιρική», εφημερίδα της εποχής. Σπουδαίος καλλιτέχνης.
Διηγείται ο Πάμπος
«Η επιχείρηση ξεκίνησε από τον Ευαγόρα Λεωνίδα και τον Ανδρέα Μιχαηλίδη ένα φίλο του. Εμείς σαν παιδιά του Ευαγόρα επιστρέψαμε από τον στρατό και τη δουλειά ο αδελφός μου ο Λεωνίδας από την Αγγλία, και αναλάβαμε. Στη ουσία μόλις ήρθα περίπου το ’80, ανέλαβα αγοράζοντας μια νέα μηχανή και μετά ήρθε και ο Λεωνίδας. Στη μια μηχανή της δεκαετίας του τυπώνει ο Λεωνίδας και στην σύγχρονη εγώ. Την δουλειά την μάθαμε εδώ από παιδιά μόλις τελειώσαμε τον στρατό».
Όνομα εμπνευσμένο από… κονιάκ
«Το «Πυρσός» αποφασίστηκε το πιο πιθανόν από το σήμα του πυρσού σε ένα κονιάκ που λάνσαρε η ΛΟΕΛ τη δεκαετία του ’50 και φαίνεται να εμπνεύστηκαν από εκεί. Η λειτουργία του τυπογραφείου μας ξεκίνησε το 1954 προς το 1955, δηλαδή κατά την προετοιμασία και έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ. Ξεκίνησε και μετά μας έκλεισαν, λόγω του κέρφιου που επέβαλαν οι αποικιοκράτες. Από τότε ως σήμερα άλλαξαν πολλά. Η τεχνολογία και η ψηφιοποίηση σαφέστατα και επηρέασαν τη δουλειά μας. Πλέον έχουμε τη digital μηχανή, και τα πάντα γίνονται με πιο γρήγορους ρυθμούς. Τώρα δουλεύει η digital και λιγότερο η letter press. Ανάλογα με τη δουλειά δουλεύουμε και στην ανάλογη μηχανή. Συνεργαζόμαστε με μια μεγάλη εταιρία χρόνια τώρα και τους τυπώνουμε τις αποδείξεις του και τα εισητήρια για χώρους στάθμευσης. Λιγόστεψαν όλα τα έντυπα. Τυπώνουμε κάποια προσκλητήρια, αλλά οι αφίσες λιγόστεψαν. Μόνο οι φοιτητές που διοργανώνουν κάποια πάρτι τυπώνουν αφίσες και εισητήρια. Οι υπεραγορές και οι μεγάλες αλυσίδες για οικολογικούς σκοπούς .
Τελειώνει το επάγγελμα μας…
Εγώ πιστεύω ότι σε δέκα με δεκαπέντε χρόνια θα τελειώσει η δουλειά μας. Το βλέπουν και οι χαρτέμπορες που μιλάμε μαζί τους. Σήμερα, το 2023 τα πάντα είναι διαφορετικά. Οι πελάτες μας είναι συγκεκριμένοι. Παλιά ερχόμασταν στις 7 το πρωί και φεύγαμε στις 5 ή και 6 το απόγευμα, τώρα πρέπει να υπάρξει κάποια μεγάλη δουλειά για να μείνουμε τόσες ώρες. Έρχονται πλέον οι φίλοι μας, θα τους κάνουμε τον καφέ τους.
Άλλαξε η Λεμεσός
«Ήταν εκατονταπλάσια η κίνηση στους δρόμους του κέντρου. Σήμερα είναι διαφορετικά. Τα πολυκαταστήματα και το γεγονός ότι σε κάθε συνοικία βρίσκεις τα πάντα, είναι κάποιες από τις αιτίες που το κέντρο άδειασε. Παλιά γιορτές, αργίες γινόταν χαμός. Έγινε και η προσωρινή πεζοδρόμηση της Ανεξαρτησίας θα μου πεις… Αλλά και πάλι. Η Λεμεσός του τότε και του σήμερα είναι διαφορετική. Και οι άνθρωποι άλλαξαν και οι ανάγκες τους».
