Photo credits George Charalambous
Πολιτικές επιστήμες, Business Development Executive, δημοτικός σύμβουλος, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, περιβαλλοντολόγος, μουσικός, εκπρόσωπος τύπου της Νέας Σαλαμίνας. Τι είσαι; Τι θα σε όριζε πιο πολύ;
Το κάθε ένα από τα πιο πάνω έχει ένα κομμάτι του εαυτού μου. Άλλα συνδυάζονται μεταξύ τους και άλλα φαίνονται εντελώς διαφορετικά αλλά το μόνο σίγουρο ότι όλα γίνονται με όρεξη, ενδιαφέρον και απέραντη αγάπη. Η επαγγελματική μου ενασχόληση στον Όμιλο Fameline γεμίζει τις επαγγελματικές μου αξιώσεις και φιλοδοξίες, όπως με γέμιζαν και τα προηγούμενα μου επαγγελματικά βήματα σε προηγούμενες εργασίες τη δεδομένη εκείνη στιγμή.
Η ενασχόληση μου με τα κοινά ορίζει την ανάγκη μου να είμαι ενεργό μέρος του συνόλου και να προσπαθώ να ανταποκρίνομαι στις προσδοκίες των συνδημοτών / τισσών μου. Η ενασχόληση μου με τη μουσική και τη ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ ορίζει μια τεράστια εσωτερική ανάγκη να δίνω και να παίρνω πράγματα σε 2 δραστηριότητες που ξεχώρισα στη ζωή μου από παιδί. Διότι όταν έχεις εσωτερική ανάγκη να δραστηριοποιηθείς σε ένα τομέα ή ένα σύνολο ταυτόχρονα σημαίνει ότι παράγεις και προσφέρεις αυτό που απαιτείται, αλλά παίρνεις πίσω εκείνο που χρειάζεσαι. Αυτά που παίρνεις είναι πολύ περισσότερα από αυτά που προσφέρεις. Ηθική ικανοποίηση, ηρεμία και εσωτερική ισορροπία είναι ίσως τα πιο σημαντικά.
Σε ποιο ρόλο είσαι ο πιο αυθεντικός εαυτός σου; Ποιο σου βγαίνει πιο φυσικά;
Η απάντηση χωρίς καμία σκέψη και ταλάντευση είναι η ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ και η μουσική. Εδώ μπορώ να είμαι ο εαυτός μου στο 100% χωρίς να πρέπει να σκεφτώ τι θα πω και πως μπορεί αυτό να εκληφθεί. Στο Σωματείο μας αφέντες είμαστε εμείς και οι αποφάσεις μας βγαίνουν από τη βάση των μελών μας, λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο ζωής μας και την ιδεολογία μας από το 1948 και έπειτα που ιδρυθήκαμε.
Η μουσική επίσης είναι το δικό μου εγώ, χωρίς φίλτρα και προσποιήσεις, που δεν έχω ανάγκη αλλά ούτε και θέλω να το αλλάξω. Πιστεύω πως ο κόσμος αυτό που αγαπά και στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια στους συνοδοιπόρους μου στη σκηνή και σε μένα είναι η αυθεντικότητα μας και φυσικά μια καλή παρουσία που θα τους κάνει να περάσουν καλά.
Τοπική Αυτοδιοίκηση. Γιατί να ασχοληθεί κανείς με αυτή;
Η τοπική κοινωνία είναι μια μικρογραφία της ευρύτερης κοινωνίας. Δεν έχω σκοπό να εξωραΐσω καταστάσεις. Μια κοινωνία που δεν υπολείπεται σε τίποτα της κεντρικής πολιτικής σκηνής που, αν δεν προσέξεις, μπορεί να σε παρασύρει σε μονοπάτια διεφθαρμένα και γεμάτα υστεροβουλία. Αν όμως είσαι εκεί γιατί όντως έχει ως στόχο αυτό που συνηθίσαμε να λέμε κοινό καλό, να έχεις αυξημένο το αίσθημα της δικαιοσύνης, της προσφοράς, να έχεις πραγματικές ηθικές αξίες αξίζει τον κόπο να ασχοληθείς.
Είμαι πεπεισμένος πως οι μεγάλες και ριζικές αλλαγές θα προέλθουν αν καταφέρουμε να αλλάξουμε πρώτα τα μικρά, τα καθημερινά, τα τοπικά. Να έχεις το σθένος να λες όχι εκεί και όπου πρέπει, να μπορείς να εισηγηθείς λύσεις σε συγκεκριμένα ζητήματα, για παράδειγμα μπορεί να εξαλειφθεί η καθημερινή και χρονοβόρα γραφειοκρατία που συναντά ο/η δημότης/τισσα, να απαντάς στο τηλέφωνο καθημερινά και όχι κάθε 5 χρόνια όταν έχει εκλογές. Να είσαι πάνω από όλα άνθρωπος και να ξέρεις ότι είναι αδύνατο να αρέσεις σε όλους, από τη στιγμή που κάνεις σωστά τη δουλειά σου!
«Δεν είμαι της άποψης ότι σώνει και καλά κάποιοι πρέπει να σε αντιπαθούν, αλλά σίγουρα κάποιοι θα διαφωνούν».
Ακυρώθηκαν οι Δημοτικές Εκλογές, μια βαθιά δημοκρατική διαδικασία και αρκετός κόσμος αντέδρασε. Πώς τοποθετείσαι;
Το να ακυρώνεται μια προγραμματισμένη εκλογική διαδικασία για τον οποιοδήποτε λόγο δε μπορεί να θεωρηθεί και γιορτή της δημοκρατίας. Θα ήθελα να είμαι όμως δίκαιος όσον αφορά τη δεδομένη στιγμή. Υπήρχε ο κίνδυνος να διεξαχθούν εκλογές με επίκεντρο τη μεταρρύθμιση τοπικής αυτοδιοίκησης και να επικρατήσει ο συνήθης λαϊκισμός που επικρατεί σε εκλογικές αναμετρήσεις στην Κύπρο με αρνητικά αποτελέσματα. Πιο συγκεκριμένα, υπήρχε ο κίνδυνος να εμφανιστούν υποψήφιοι που θα είχαν προεκλογική μπαντιέρα την κατάργηση των προσπαθειών για μεταρρύθμιση και αυτό σίγουρα θα μας οδηγούσε σε επικίνδυνες ατραπούς.
Δεν ισχυρίζομαι ότι η μεταρρύθμιση θα έχει μόνο θετικά αλλά θα περιμένω να εκφράσω πλήρη άποψη όταν επιτέλους μας καταθέσουν τα τελικά νομοσχέδια. Από την άλλη όμως για ακόμα μια φορά φαίνεται ή έλλειψη πλάνου, διορατικότητας και σωστού σχεδιασμού σε αυτόν το τόπο, καθώς αν υπήρχαν όλα τα πιο πάνω προφανώς και θα μπορούσε να μπει ένας χρονικός ορίζοντας και να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα χωρίς αναβολές και χωρίς να χρειαστεί να μετακινηθεί η οποιαδήποτε εκλογική αναμέτρηση.
«Το να ακυρώνεται μια προγραμματισμένη εκλογική διαδικασία για τον οποιοδήποτε λόγο δε μπορεί να θεωρηθεί και γιορτή της δημοκρατίας…».
Ως γενικό σχόλιο θεωρώ λανθασμένη την οποιαδήποτε αλλαγή γίνεται την τελευταία στιγμή και αφορά την αμέσως επόμενη εκλογική διαδικασία. Έχει ξαναγίνει και σε βουλευτικές αναμετρήσεις όσον αφορά το όριο εισδοχής και κρίνω ότι ήταν λάθος. Κάθε προτεινόμενη αλλαγή θα πρέπει να αφορά τη μεθεπόμενη εκλογική αναμέτρηση για να έχουν οι πολίτες όλα τα δεδομένα ενώπιον τους.
Άξιζε τον κόπο; Θα ολοκληρωθεί η μεταρρύθμιση στα χρονοδιαγράμματα για να μην έχει γίνει άδικα η αναβολή;
Αν αξίζει ή όχι τον κόπο θα το δούμε με βάση το τελικό περιεχόμενο της μεταρρύθμισης γιατί ας μην ξεχνάμε ότι ακόμα είναι υπό διαβούλευση. Για να είμαι ειλικρινής όμως, καμία εμπιστοσύνη δεν έχω στην παρούσα κυβέρνηση, κυρίως σε ότι αφορά το θέμα δεσμεύσεων. Επίσης, θεωρώ ότι και η αντιπολίτευση άργησε – και κατά τη γνώμη μου και δεν ήταν όσο αποφασιστική θα έπρεπε από νωρίς και άφησε να περάσει αρκετός χρόνος ανεκμετάλλευτος. Θα μπορούσε και θα έπρεπε να υπάρχει πιο εποικοδομητικός διάλογος από την αρχή αλλά δυστυχώς και το Υπουργείο Εσωτερικών και η κυβέρνηση, σχεδόν εκβιαστικά οδηγούσαν την κατάσταση στα άκρα.
Τι εννοώ; Δεν προκάλεσε εκείνο τον αποτελεσματικό διάλογο από την αρχή και φτάσαμε στο τέλος να απειλούν, είτε ψηφίστε τη μεταρρύθμιση ως έχει, είτε θα χαθούν τα χρήματα του ταμείου ανάκαμψης. Αυτά δημιουργούν στους πολίτες αποστροφή, αλλά και φόβο.
Κατά την κρίση μου δε μπορείς να πολιτεύεσαι σοβαρά όταν θέτεις εκβιασμούς και κινδυνολογίες. Σκεφτείτε ότι ακόμα συζητούν το νομοσχέδιο της μεταρρύθμισης άρα εκείνες οι κινδυνολογίες και εκβιασμοί ήταν ακόμα ένα ψέμα. Οι όποιες ευθύνες της αντιπολίτευσης δεν εξισώνονται φυσικά με αυτές της εκτελεστικής εξουσίας.
Νέα Σαλαμίνα. Αγάπη για το ποδόσφαιρο ή ένας τρόπος σύνδεσης με την Αμμόχωστο;
Η σημερινή μας συνομιλία θα μπορούσε να είναι μονάχα αυτή η ερώτηση. Επειδή δε μου αρέσει να με πλασάρω ως κάτι που δεν είμαι θα απαντήσω ευθέως. Δεν είναι η αγάπη για το ποδόσφαιρο και δεν είμαι φίλαθλος. Είμαι οπαδός και έχω μόνο μια ομάδα στο παγκόσμιο στερέωμα. Δεν παρακολουθώ ποδόσφαιρο, είτε εντός Κύπρου είτε εκτός, αλλά ακολουθώ μόνο τη ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ. Είναι η αγάπη για το Σωματείο μου, είναι η αγάπη για την ιστορία του, είναι η αγάπη για το 1948, είναι η αγάπη για την πόλη μου Αμμόχωστο, είναι η αγάπη για την οικογένεια μου που με μεγάλωσε με αυτά τα ιδανικά, είναι τρόπος ζωής και κουλτούρας. Μπορεί για κάποιους/ες να ακούγεται χαζό, υπερβολικό και το κατανοώ αλλά για μένα είναι όλα τα πιο πάνω. Η ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ για μας που τη ζούμε και αγαπούμε είναι ιδανικά, είναι ιδέα, είναι η Αμμόχωστος, είναι θρησκεία.
«Οι οπαδοί της ΝΕΑΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ δεν είναι οπαδοί και ακόλουθοι της ούτε για τους τίτλους, ούτε για τις απέραντες χαρές, ούτε για τα ευρωπαϊκά ταξίδια. Αν δεν το ζήσεις δε μπορείς να το κατανοήσεις».
Ο άλλος εαυτός σου τώρα. Ο καλλιτεχνικός. Ποια η σχέση σου με τη μουσική και πόσο κόντρα ρόλος με τον άλλο τον εαυτό σου των σοβαρών σε εικόνα ρόλων;
Ο πραγματικός μου εαυτός είναι ο «καλλιτέχνης». Στο πλαίσιο της μουσικής και της καλλιτεχνικής σου δημιουργίας εσύ είσαι ο πρωταγωνιστής και δεν υπάρχει λόγος να είσαι κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είσαι. Ο κόσμος έρχεται για να δει τι έχεις να πεις, τι έχεις δημιουργήσει και τι έχεις να του προσφέρεις. Σου δίνει δηλαδή την ευκαιρία να πλασάρεις τη δική σου εναλλακτική. Μπορώ εγώ να είμαι κάτι άλλο από τον πραγματικό μου εαυτό έχοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα; Από την άλλη όμως δε μπορεί αυτό που δείχνεις το βράδυ σε μια μουσική σκηνή να είναι εντελώς διαφορετικό με αυτό που είσαι το πρωί, γιατί τότε αγγίζεις τα όρια της υποκρισίας. Η αλήθεια είναι όμως ότι υπάρχει διαφορά.
Ο πραγματικός μου εαυτός είναι ο «καλλιτέχνης».
Έξω από τη σκηνή ίσως να πρέπει να ζυγίζω τα πράγματα λίγο περισσότερο αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είμαι άλλος άνθρωπος. Στην επαγγελματική μου ενασχόληση προφανώς εκπροσωπώ ένα Όμιλο που θέτει τις δικές του προτεραιότητες και έχει τους δικούς του κανόνες και για αυτό οφείλεις να σέβεσαι και να προσαρμόζεσαι. Εάν δε μπορείς να το κάνεις, εάν δεν θέλεις ή αν διαφωνείς δεν έχεις θέση στον οποιοδήποτε οργανισμό.
Στη μουσική όμως οι κανόνες και τα όρια είναι δικά σου. Το μόνο σίγουρο είναι όποια ιδιότητα και να έχεις σε ότι και να κάνεις πρέπει να νιώθεις καλά. Και εγώ νιώθω καλά με όλες μου τις ιδιότητες.
Γιατί σε αγαπά τόσο πολύ ο κόσμος όταν τραγουδάς; Από πού άντλησες αυτό το επικοινωνιακό χάρισμα;
Εύχομαι να μας αγαπά το κοινό και η αλήθεια είναι ότι νιώθουμε πολύ καλά όταν είμαστε στη σκηνή. Νομίζω ότι είναι συνδυασμός πολλών συνιστωσών. Καταρχήν συνεργάζομαι με εξαιρετικούς μουσικούς που είναι φίλοι και αδερφοί και έχουμε πολύ καλή χημεία. Για τις εβδομαδιαίες εμφανίσεις ό,τι και να πω για το Σπύρο Χαραλάμπους θα είναι λίγο. Έχουμε δέσει σε ανθρώπινο και μουσικό επίπεδο και η θετική μας αύρα αντικατοπτρίζεται στη σκηνή. Πρώτα από όλα περνάμε μεταξύ μας εξαιρετικά και φαίνεται. Είμαι σίγουρος ότι αυτό μεταφέρεται και στον κόσμο και υποβοηθά στο να περνά καλά. Είναι ένα δίδυμο που κρατά από το 2014 και συνεχίζει αδιάκοπα μέχρι σήμερα. Είμαι ευγνώμων στο Σπύρο που μου προσφέρει τη συνεργασία του και τη φιλία του και είμαι ευγνώμων και στο κοινό που μας ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια. Είναι ένα εξαιρετικός ταλαντούχος μουσικός και φοβερά μουσικά χαρίσματα.
Με το Μιχάλη Γρηγορίου που συνεργαζόμαστε σε παραστάσεις σε μουσικές σκηνές, θέατρα ή και σε μεγαλύτερες παραγωγές η φιλία μας ξεκινά από τα σχολικά χρόνια και το ότι βρισκόμαστε συνοδοιπόροι τόσα χρόνια μετά νομίζω τα λέει όλα. Είμαι ευγνώμων και στο Μιχάλη γιατί ήταν δική του έμπνευση να δημιουργήσουμε μια ομάδα που να σχεδιάζει και να υλοποιεί εμπνευσμένες παραστάσεις που τις θυμάται ο κόσμος και κρίνω ότι είναι ένας εξαίρετος μουσικός και μαέστρος. Η προτελευταία παράσταση είχε τίτλο «Το Γέρικο Δεντρόν», όπου τη μουσική στο ομότιτλο τραγούδι συνέθεσε ο Μιχάλης και ήταν αφιερωμένη στην Αμμόχωστο. Σε αυτή την παράσταση είχαμε και τα εμπνευσμένα κείμενα και τη συγκινητική αφήγηση από ένα άλλο συνεργάτη μας, τον Πέτρο Μαντράλη.
Θεωρώ πως οι εξαιρετικοί συνεργάτες μου, η αυθεντικότητα μας και το καλό αποτέλεσμα είναι αυτά που κερδίζουν τον κόσμο και για αυτό το λόγο έχουμε ξεχωριστή σύνδεση με το κοινό. Δεν πιστεύω ότι έχω αυτό το χάρισμα, απλά είμαι ο εαυτός μου.
Αν έπρεπε να αφαιρέσεις αναγκαστικά μια από τις ιδιότητες σου αύριο και να κρατήσεις μια άλλη, θα θυσίαζες τη μουσική, τη σταθερή δουλειά, την πολιτική σου προσωπικότητα, την ποδοσφαιρική;
Θα θυσίαζα την πολιτική μου θέση αλλά σε καμία περίπτωση την πολιτική μου προσωπικότητα. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι για να προσφέρεις στην κοινωνία πρέπει να κατέχεις αξίωμα, μπορείς να το κάνεις και ως ενεργός πολίτης χωρίς να το διαφημίζεις. Η δουλειά μου στον όμιλο Fameline είναι μια τεράστια επαγγελματική πρόκληση και δεν θα την εγκατέλειπα, καθώς το να σου εμπιστεύεται μια θέση ευθύνης ένας Όμιλος που αναπτύσσεται με γεωμετρική πρόοδο είναι τιμητικό αλλά σε γεμίζει και με πολλές ευθύνες. Το εργατικό δυναμικό στο παζάρι της αγοράς εργασίας είναι τεράστιο και το να είσαι εσύ ο επίλεκτος θα πρέπει να σε κάνει ακόμα πιο συνειδητοποιημένο. Είναι ένα μεγάλο στοίχημα για μένα η επιτυχής συμμετοχή μου στον όμιλο και η θέση που κατέχω είναι κάτι που με τιμά.
Στόχος καθημερινός είναι να δίνω εγώ αξία στην καρέκλα και όχι η καρέκλα ή ο τίτλος που έχεις να δίνει αξία σε σένα. Εκτός των άλλων είναι και το βιοποριστικό μου επάγγελμα.
Το να θυσιάσω τη μουσική είναι εκτός εξίσωσης, καθώς είναι ένας τρόπος διαφυγής από τα μικρά ή και μεγάλα καθημερινά θέματα και ένας τρόπος έκφρασης αλλά και ξεσπάσματος. Μέσα από τη μουσική καταθέτεις ψυχή και παίρνεις δύναμη. Όσον αφορά τη ΝΕΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑ νομίζω ότι αυτό είναι αυτονόητο πως δεν υπάρχει θέμα συζήτησης. Από τον καιρό που θυμάμαι είμαι στο γήπεδο και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει σε όποια κατηγορία ή σε όποια αγωνιστική κατάσταση και αν είναι η ομάδα. Εύχομαι να καταφέρω να μεταφέρω και εγώ αυτό συναίσθημα στα παιδιά μου, όταν έρθει η μέρα που θα κάνω παιδιά, όπως μου το μετέφερε εμένα ο πατέρας μου.
«Αν έπρεπε αναγκαστικά να αφαιρέσω μια από τις ιδιότητες μου, θα θυσίαζα την πολιτική μου θέση αλλά σε καμία περίπτωση την πολιτική μου προσωπικότητα»
Τι άλλο θα ήθελες να γίνεις ή να κάνεις;
Με αυτά που δραστηριοποιούμαι σήμερα νιώθω γεμάτος και με το παραπάνω. Μακάρι να είχε περισσότερες μέρες η βδομάδα και περισσότερες ώρες η μέρα. Θα ήθελα να συνεχίσω να έχω την ίδια ενέργεια για να ανταποκρίνομαι στις υποχρεώσεις μου – και να ανταποκρίνομαι σωστά, και όχι απλά διεκπεραιωτικά.
Κάνε μια ευχή προσωπική σου και μια συλλογική.
Όποια ευχή και αν κάνεις στο σάπιο σύστημα που ζούμε είναι ουτοπική και σχεδόν πάντα θα εξαρτάται από τρίτους, για αυτό προτιμώ να μην την κάνω. Το μόνο που θέλω να αναφέρω για κλείσιμο είναι η φράση που έκλεινα τις ραδιοφωνικές μου εκπομπές όταν λέγαμε την καληνύχτα μας «Και μην ξεχνάς να ονειρεύεσαι, γιατί τα όνειρα δε μπορεί να μας τα κλέψει κανείς»!
