Ένα ασυνήθιστο μουσικό πάντρεμα αποτελεί η συνύπαρξη σας επι σκηνής εξισορροπώντας το λαικό με το λυρικό τραγούδι; Τι να περιμένει το μουσικόφιλο κοινό από αυτή την συνεργασία;
Όντως, είναι ένα ασυνήθιστο εκ πρώτης όψεως πάντρεμα, αλλά ας μη ξεχνάμε πως το τραγούδι στη βάση του είναι το σμίξιμο λόγου και μουσικής. Αυτή η συνεργασία είναι μία συνέργεια, μία ιδέα η οποία ζυμώθηκε κατα τη διάρκεια της πανδημίας και του εγκλεισμού. Μαζί με τον αξιόλογο μουσικό Χρήστο Μάνο, ο οποίος επιμελείται το πρόγραμμα και τις ενορχηστρώσεις, καταλήξαμε σε αυτό το “πάντρεμα” του λαικού με του λυρικού τραγουδιού. Βέβαια εδώ πρέπει να αναφέρω πως η βραβευμένη τραγουδοποιός και τραγουδίστρια Νένα Βενετσάνου, δέχθηκε με μεγάλη χαρά την πρόσκληση μας να παρουσιαστεί στη συναυλία αυτή. Η Νένα Βενετσάνου μπορεί άνετα να θεωρηθεί ως μία ιέρεια του ελληνικού έντεχνου τραγουδιού, μία από τις πιο αξιόλογες πρέσβεις του.
Όλοι οι συντελεστές είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι και είμαι σίγουρη πως η συναυλία αυτή θα ανταμείψει το κοινό. Δεν πρόκειται απλά για ένα μουσικό αφιέρωμα στο ελληνικό έντεχνο τραγούδι, πρόκειται για μία συναυλία ύμνο στο ελληνικό έντεχνο τραγούδι και στους σημαντικότερούς του δημιουργούς. Εδώ βέβαια, δεν θα μπορούσα να παραλείψω τη συμβολή του Παττιχείου Δημοτικού Θεάτρου Λεμεσού στην πραγματοποίηση της συναυλίας αυτής και ειδικότερα στη συμβολή και βοήθεια της Καλλιτεχνικής του Διευθύντριας, κυρίας Μελίνας Σχοινή.
Από τους δρόμους στις μπουάτ, το ελληνικό έντεχνο τραγούδι, το συναντάμε πλέον σε μεγάλες σκηνές όπου εναγωνιωδώς προσπαθεί να διατηρήσει αδούλωτο το ελληνικό πνεύμα. Ισχύει;
Ισχύει βέβαια! Ας μη ξεχνάμε εννοιολογικά τι είναι το έντεχνο τραγούδι. Πρόκειται για μελοποιημένη ποίηση. Το ελληνικό έντεχνο τραγούδι, εμφανίστηκε στην μεταπολεμική Ελλάδα, παίρνοντας στοιχεία από το ρεμπέτικο, το λαικό, την κλασική μουσική, ντύνοντας τους στίχους των σπουδαιότερων ποιητών της Ελλάδας. Η ιστορική στιγμή που εμφανίστηκε το έντεχνο τραγούδι στην Ελλάδα ήταν καθοριστικής σημασίας. Ο συγκερασμός της μουσικής, λόγου αλλά και ιστορικών γεγονότων, κάνει το έντεχνο τραγούδι να είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το αδούλωτο και αγωνιστικό ελληνικό πνεύμα.
Σκοτεινοί οι καιροί μα το τραγούδι φώς και οι μεγάλοι έλληνες συνθέτες- οι αθάνατοι φάροι μας; Έτσι το νιώθετε κι εσείς;
Πάντοτε η τέχνη είναι ο φάρος των λαών! Το τραγούδι ως μουσικό είδος έχει την ικανότητα να φθάνει πιο άμεσα στον κόσμο. Ο στίχος, ο ρυθμός, σε συνδοιασμό με το μουσικό μοτίβο, το κάνει να διεισδύει εύκολα στο κοινό. Έτσι έχουμε τραγούδια τα οποία η διαχρονικότητα και αμεσότητα του στίχου τους και της μουσικής τους μας εμπνέουν, μας στηρίζουν ή και ακόμη μας ξεσηκώνουν. Θα έλεγα πως έχουμε κληρονομήσει ένα τεράστιο πλούτο! Η μουσική των Μεγάλων Ελλήνων Συνθετών σε συνδοιασμό με την ποίηση του Ελύτη, του Σεφέρη, του Ρίτσου αποτελούν πλέον μέρος της συλλογικής μας μνήμης και ταυτόχρονα μία πολύ σπουδαία παρακαταθήκη!
Μεγάλο το βάρος για τους συντελεστές μιας τέτοιας παράστασης να πρέπει υπηρετήσουν την τέχνη τους , συγκρατώντας οι ίδιοι τον εαυτό τους από το να συγκινηθούν, ερμηνεύοντας τραγούδια του Θεοδωράκη σε μια περίοδο που η μνήμη και η αίσθηση της απώλειας είναι ακόμη νωπή;
Θα έλεγα πως ο Μίκης Θεοδωράκης, για μας τους καλλιτέχνες που ανήκουμε στη μερίδα εκείνη που τον θαυμάζουν, δεν έφυγε ποτέ! Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι μορφή όχι μόνο μουσική, είναι πρωτίστως μορφή ιστορική. Προσωπικά πάντα ένιωθα τον Μίκη Θεοδωράκη κοντά στην ιδιοσυγκρασία μου, τον συναισθηματισμό και την αγωνιστηκότητα μου. Είναι για μένα μία αστείρευτη πηγή καλλιτεχνικής έμπνευσης. Για αυτό ακριβώς το λόγο, αυτό το πάντρεμα του λαΪκού με το λυρικό, δεν μου είναι ξένο… ήταν πάντα μέρος μου.
Βιέννη – Κύπρος, μια ανάσα διαδρομή; Δύσκολα αποχωρίζεστε την κουλτούρα που τόσο ταίριαξε στην ιδεοσυγκρασία σας, αλλα ούτε εγκαταλέιπετε τα μουσικά δρώμενα του νησιού μας;
Δεν θα έλεγα πως είναι μια ανάσα διαδρομής… Η απόσταση και το να ζείς στο εξωτερικό έχει τα ζητήματα του. Ενας σύγχρονος καλλιτέχνης όμως, καλείται να μπορεί να αντεπεξέλθει σε πολλά επίπεδα. Τα ταξίδια και οι μετακινήσεις αποτελούσαν ανέκαθεν μέρος της πραγματικότητας μου. Ναι μπορεί να έχω επιλέξει την Βιέννη σαν την επαγγελματική μου έδρα, όμως η συνείδηση, το ταμπεραμέντο και ο συναισθηματισμός μου παραμένουν αναπόσπαστο κομμάτι του τόπου μας.
Aνήκετε σε ένα είδος μουσικής που ο καλλιτέχνης συνήθως πρέπει πρώτα να καταξιώθει στο εξωτερικό και ύστερα αναγνωρίζεται στη χώρα του; Συμφωνείτε με αυτή την δήλωση;
Όχι βέβαια, δεν συμφωνώ με αυτή τη δήλωση, όμως δυστυχώς ισχύει! Ασυνείδητα αυτή η στάση έχει περάσει στον κόσμο και είναι λάθος. Το έχω νιώσει αρκετά συχνά και η ίδια μου και για αυτό δεν συμφωνώ. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες στον τόπο μας και οι οποίοι δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα καλλιτέχνες του εξωτερικού. Η νοοτροπία μας πρέπει σιγά σιγά να αλλάξει.
Τα τελευταία χρόνια αρκετά παιδιά στην Κύπρο επιλέγουν να ασχοληθούν με την όπερα. Ποια είναι η συμβουλή σας τόσο ως δασκάλα αλλα κυρίως ως σολίστ;
Η Όπερα είναι αναμφίβολα ο χώρος μου και το είδος για το οποίο ζω και αναπνέω! Αυτό που λέω στους μαθητές μου και υποψήφιους σολίστ, είναι να μη βιάζονται. Να προσέχουν πολύ τι είδους ρεπερτόριο θα ερμηνεύσουν και πότε. Στην Κύπρο δεν υπάρχει η παράδοση για αυτό το είδος μουσικής, έτσι τους παροτρύνω να βγούν εκτός Κύπρου για να έχουν μία αντικειμενική ματιά όσον αφορά τα ακούσματα και την εξέλιξη τους.
Τελικά μπορεί η μουσική να σώσει τον κόσμο ή ο κόσμος θα σωθεί μέσα από την αφύπνιση αποκοιμισμένων συναισθήματων που μόνο ελληνική μουσική των σπουδαίων μας ποιητών και συνθετών μπορεί να καταφέρει;
Η μουσική από μόνη της, οι τέχνες γενικότερα, δεν μπορούν να σώσουν τον κόσμο. Οι τέχνες στην ολότητα τους προσφέρουν βαθιά καλλιέργεια του αισθητικού μας γούστου, ανάπτυξη της πνευματικότητας μας, ενώ συχνά προυποθέτουν οργάνωση, πειθαρχία και ομαδικότητα. Όλα αυτά καλλιεργούν στον άνθρωπο την ικανότητα της ενσυναίσθησης, της αποδοχής, του σεβασμού προς τον συνάνθρωπο, την ευγένεια και λεπτότητα. Η τέχνη για να μπορεί να βρίσκει αποδοχή στον απλό καθημερινό άνθρωπο, χρειάζεται στήριξη και κατάλληλη υποδομή από την πολιτεία.
Τα έργα των σπουδαίων Ελλήνων συνθετών και ποιητών μας αποτελούν ένα σπουδαίο προθάλαμο στην αφύπνιση των αποκοιμισμένων συναισθημάτων μας, ένα αξιοσημείωτο και λυρικό φτερούγισμα στην ψυχή μας. Χρειάζεται όμως εμβάθυνση και ουσιαστική κοινωνική προσέγγιση για να είναι σε θέση η μουσική και η όποια τέχνη να ταράξει τα νήματα και να φέρει αλλαγές.
