Το φαινόμενο της πεταλούδας
Ερευνητές από το Κέντρο Υπολογιστικής Επιστήμης Riken στην Ιαπωνία υποστηρίζουν πως «η μαθηματική έρευνα ανοίγει το δρόμο για την τεχνολογία ελέγχου του καιρού».
Το «φαινόμενο της πεταλούδας» που διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον μαθηματικό και μετεωρολόγο Έντουαρντ Λόρεντζ τη δεκαετία του ’60, είναι μια κατάσταση όπου η απειροελάχιστη διαταραχή, όπως «το χτύπημα των φτερών μιας πεταλούδας», μπορεί να προκαλέσει τεράστιες συνέπειες, όπως «έναν ανεμοστρόβιλο στο Τέξας».
Το φαινόμενο αποτελεί μέρος της θεωρίας του χάους που υποστηρίζει πως φαινομενικά τυχαία δραστηριότητα και γεγονότα μπορούν αποδοθούν νομοτελειακά σε συγκεκριμένες αιτίες.
Η έρευνα αναλύει τις διαταραχές που απαιτούνται για την τροποποίηση και τον έλεγχο του καιρού.
«Ο έλεγχος του καιρού είναι μια μακροχρόνια επιθυμία τού ανθρώπου και αν γνωρίζουμε πότε και πού να τοποθετήσουμε την “πεταλούδα”, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια καλύτερη ζωή, για παράδειγμα μέσω της μείωσης των κινδύνων από τους ανεμοστρόβιλους» αναφέρει η έρευνα.
«Δεν σκοπεύουμε να προκαλέσουμε μόνιμα μη αναστρέψιμη αλλαγή στη φύση, αλλά θα θέλαμε να ελέγχουμε τις καιρικές συνθήκες στο πλαίσιο της φυσικής τους μεταβλητότητας και να βοηθήσουμε τις ανθρώπινες δραστηριότητες» προστίθεται.
Αντ’αυτού, η ομάδα του Riken χρησιμοποίησε μικρές αποκλίσεις στις καιρικές προσομοιώσεις τους για μια σειρά μεταβλητών, μεταξύ αυτών και τη θερμοσυναγωγή – τον τρόπο με τον οποίο η θερμότητα κινείται μέσω του συστήματος. Ανακάλυψαν πως μικρές αλλαγές θα οδηγούσαν σε μεγάλες αλλαγές σε βάθος χρόνου.
«Φτιάξαμε μια νέα θεωρία και μεθοδολογία για τη μελέτη της ελεγξιμότητας του καιρού» ανέφερε ο δρ. Τακεμάσα Μιγιόσι, επικεφαλής της έρευνας του Κέντρο Riken.
«Βάσει παρατηρήσεων στα συστήματα πειραματικών προσομοιώσεων που χρησιμοποιήθηκαν σε προηγούμενες μελέτες προβλεψιμότητας του καιρού, καταφέραμε να σχεδιάσουμε ένα πείραμα, προκειμένου να διερευνήσουμε την προβλεψιμότητα βάσει της υπόθεσης πως οι αληθινές αξίες (φύση) δεν μπορούν να αλλάξουν, όμως μπορούμε να αλλάξουμε την ιδέα αυτού που είναι εφικτό να μεταβληθεί (το αντικείμενο που θα ελεγχθεί)» ανέφερε ο ίδιος.
«Αν κατανοηθεί, αυτή η έρευνα μπορεί να συνδράμει στην αποτροπή και τον περιορισμό ακραίων θυελλών, όπως κατακλυσμιαίες βροχοπτώσεις και τυφώνες, των οποίων οι κίνδυνοι αυξάνονται με την κλιματική αλλαγή».