Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους ακραίους επιθετικούς στην δεκαετία του 80′. Ο λόγος για τον Πανίκος Χ’’ Λοΐζου, που ξεχώριζε για την ταχύτητα, την ωραία ντρίπλα του, τα γκολ που σημείωνε αλλά και τον ηγετικό του χαρακτήρα. Βρέθηκε στον Άρη, πριν κλείσει τα 16 του χρόνια και τερμάτισε το ποδόσφαιρο στα 37 του, καταγράφοντας μια 22χρονη παρουσία στα γήπεδα μας.
Πέρασε από όλες τις Εθνικές ομάδες και είναι καθολική η αναγνώριση του ταλέντου του και της προσφοράς του στο ποδόσφαιρο. Είναι ρέκορτμαν συμμετοχών τις «Ελαφρά Ταξιαρχία» και πολύ ψηλά στον πίνακα των «πράσινων» σκόρερ όλων των εποχών.
Από το 1974 μέχρι το 1979 αγωνίστηκε στον Άρη. Το 1979/80 φεύγει για την ΑΕΚ Αθηνών αφού δεν μπόρεσε να πάρει μετεγγραφή για τον ΑΠΟΕΛ (όπου έκανε και προπονήσεις). Επιστρέφει στον Άρη και παίζει από το 1980 μέχρι το 1993. Για πρώτη φορά ο Άρης θα φτάσει σε τελικό κυπέλλου το 1988/89 αφού απέκλεισε ΑΠΟΕΛ και Ομόνοια όμως έχασε το τρόπαιο από την ΑΕΛ στην παράταση. Καταλυτική η προσφορά του Πανίκου σε εκείνη την αλησμόνητη «τρελή» διαδρομή προς τον τελικό
Το καλοκαίρι του 1993 θα βρεθεί στον Απόλλωνα και τελειώνει το ποδόσφαιρο στον αγαπημένο του Άρη την περίοδο 1995-96.
Ο Χ” Λοΐζου πανηγύρισε ένα τίτλο με τον Απόλλωνα (1993/94) όπου με την εμπειρία του βοήθησε τους «κυανολεύκους» να πετύχουν τον μεγάλο τους στόχο. Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος το 1982/83 με 17 τέρματα.
Ήταν 7 φορές διεθνής με την Εθνική Αντρών. Ήθελε και μπορούσε να παίξει για περισσότερα χρόνια σε μεγάλη ομάδα, όχι μόνο της Κύπρου αλλά δεν ήταν τυχερός παρά το αυθεντικό του ταλέντο που όλοι παραδέχονται.
