Η περσινή ιστορική έξοδος στην Ευρώπη με τη συμμετοχή του Άρη στα προκριματικά του Conference League ήταν το επιστέγασμα της σπουδαίας δουλειάς που γίνεται αλλά και της επένδυσης.
Τα πεπραγμένα αυτά άνοιξαν την όρεξη στην ομάδα που χτίστηκε με σκοπό να κάνει το βήμα παραπάνω. Ασφαλώς ο στόχος εξακολουθεί να είναι και πάλι η κατάληψη μιας θέσης που δίνει ευρωπαϊκό εισιτήριο, όμως ποιος μπορεί να αδικήσει τον οποιονδήποτε στην «ελαφρά ταξιαρχία» που πιστεύει για τον τίτλο.
Άλλωστε η διαφορά από την κορυφή είναι μόνο πέντε βαθμοί κι ας υπάρχουν τρεις ομάδες από πάνω. Υπάρχουν ακόμα δέκα ολόκληρες αγωνιστικές, συν ακόμα δέκα ματς στα πλέι οφ! Είκοσι αγώνες και συνάμα 60 βαθμοί διαθέσιμοι! Άρα ως προς την κάλυψη της διαφοράς δεν τίθεται θέμα.
Αυτό που χρήζει βελτίωσης όπως φαίνεται στην ομάδα του Αλεξέι Σπιλέφσκι είναι η διόρθωσης της ανασταλτικής λειτουργίας σε κάποια ματς που στοίχισαν το προηγούμενο διάστημα, αλλά και να γίνει ουσιαστικότερη η επίθεση, δεδομένων των ευκαιριών που δημιουργεί. Όλα αυτά τα γνωρίζει πολύ καλά ο Λευκορώσος προπονητής.
Η διακοπή του πρωταθλήματος θα δώσει την ευκαιρία σε κάποιους παίκτες που αντιμετώπιζαν προβλήματα τραυματισμού, πιθανόν να επιστρέψουν όπως ο Σπόλιαριτς που είναι ένα σημαντικό γρανάζι. Και φυσικά να επανέλθουν στα στάνταρ τους παίκτες όπως ο Στεπίνσκι, ο Γκομίς και ο Κακόριν που ταλαιπωρήθηκαν από τραυματισμούς.
Συνεπώς όταν είναι όλοι στο 100% και αν γίνει στοχευμένη ενίσχυση με παίκτες που θα κάνουν τη διαφορά, τότε ο Άρης έχει όλα τα φόντα να χτυπήσει τις τρεις ομάδες που προηγούνται στον βαθμολογικό πίνακα.
Πάντως το ρόστερ του είναι πολύ ποιοτικό, με παίκτες που έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά και μπορούν να κάνουν ανά πάσα στιγμή τη διαφορά, φτάνει να αποκτήσουν το μέταλλο της ομάδας που θέλει να πάει για τίτλο. Αυτό είναι που φαίνεται να λείπει, ο χαρακτήρας και όχι τόσο τα αγωνιστικά στοιχεία.
