Όσο καλά κι αν αποδίδει μία ομάδα δεν μπορεί να αγωνίζεται συνεχώς στα «κόκκινα» και σε υψηλό επίπεδο. Κάποτε έρχεται η στιγμή που θα δεχθεί μία ήττα εντός προγράμματος ή ένα απρόσμενο αποτέλεσμα (πλην ελάχιστων εξαιρέσεων).
Τα πεπραγμένα του Άρη στο φετινό πρωτάθλημα δεν προμήνυαν πως αυτή η στιγμή της ήττας και της κακής εμφάνισης θα ερχόταν μόλις στην 4η αγωνιστική. Είχαν προηγηθεί τρεις νίκες με πειστικές εμφανίσεις που έστελναν το μήνυμα πως η ομάδα θα συνεχίσει στο ίδιο μήκος κύματος. Εν τέλει αυτό διαψεύστηκε πλήρως στο παιχνίδι με την Καρμιώτισσα, στο οποίο η ομάδα του Αλεξέι Σπιλέφσκι εμφανίστηκε κατώτερη των περιστάσεων και δέχθηκε μια ανέλπιστη ήττα που την προσγείωσε ανώμαλα στην πραγματικότητα.
Φυσικά κανείς δε θέλει να χάνει στην ομάδα, όμως το τάιμινγκ του χαμένου παιχνιδιού ήταν ίσως το καλύτερο. Ο λόγος έχει να κάνει με τη διακοπή του πρωταθλήματος. Είναι μία περίοδος που μπορεί και πρέπει να εκμεταλλευτεί ο Λευκορώσος τεχνικός. Θα έχει την ευκαιρία να δει τις ατέλειες της ομάδας, να ενσωματώσει καλύτερα τους νέους παίκτες και να δουλέψει τις αδυναμίες της. Παράλληλα έχει τη δυνατότητα να εξηγήσει στους ποδοσφαιριστές του αυτό για το οποίο τους είχε προειδοποιήσει.
Πως κάθε αγώνας είναι διαφορετικός, έχει ξεχωριστή επικινδυνότητα και πως πρέπει κάθε φορά να βρίσκουν κίνητρο. Μία νίκη με έναν μεγάλο αντίπαλο δε δίνει κάτι παραπάνω από τρεις βαθμούς, όσους δίνει και ένας αγώνας με «μικρότερη» ομάδα, αν και σαφώς βοηθάει στην τόνωση της ψυχολογίας.
Όμως όπως φάνηκε δεν πρέπει να παρασύρονται από μία μεγάλη νίκη, αλλά να έχουν συνεχώς τα «κεφάλια» κάτω και τα «πόδια στο έδαφος». Η ήττα από την Καρμιώτισσα μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά, εάν αναλυθεί σωστά. Ο Άρης έχει τη δυνατότητα να βγει πιο δυνατός και «υποψιασμένος» ενόψει της επανέναρξης του πρωταθλήματος.
