Το διάσημο λογότυπο των Ολυμπιακών δαχτυλιδιών είναι πάνω από 100 ετών, αλλά ο συμβολισμός του είναι αγέραστος.
Όταν σκεφτόμαστε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μερικά πράγματα μας έρχονται αμέσως στο μυαλό: οι αθλητές που παρελαύνουν κατά τη διάρκεια των τελετών έναρξης, κρατώντας περήφανα τις σημαίες των χωρών τους. H συγκινητική απονομή χρυσών, αργυρών και χάλκινων μεταλλίων στους νικητές των διοργανώσεων· Η δάδα και άλλες αξέχαστες ολυμπιακές στιγμές. Και φυσικά σκεφτόμαστε όλοι τους Ολυμπιακούς κύκλους χρωμάτων.
Οι πέντε αλληλένδετοι Ολυμπιακοί δακτύλιοι έχουν γίνει τόσο οικείοι πια, που υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην τους σκεφτείτε πολύ. Δεδομένων των όσων γνωρίζουμε για τα δαχτυλίδια που συμβολίζουν μια συνεχή, αδιάσπαστη δέσμευση—οι βέρες, για παράδειγμα—μπορείτε να υποθέσετε ότι υπάρχει ένα παρόμοιο συναίσθημα πίσω από τους Ολυμπιακούς δακτυλίους, αλλά είναι πολύ περισσότερο από αυτό.
Δείτε τι σημαίνουν οι Ολυμπιακοί δακτύλιοι και η ιστορία πίσω από τη δημιουργία τους.
Η ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων
Τόσο οι Ολυμπιακοί δακτύλιοι όσο και οι ίδιοι οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί μπορούν να αναχθούν σε έναν άνθρωπο: τον Γάλλο ιστορικό, κοινωνιολόγο, αθλητή και μεταρρυθμιστή της εκπαίδευσης Πιερ ντε Κουμπερτέν του 19ου αιώνα. Εκτός από το ότι εργάστηκε για να κάνει τη φυσική αγωγή διαθέσιμη στους μαθητές στη Γαλλία όπως ήταν στους Άγγλους ομολόγους τους, ο Coubertin οργάνωσε το πρώτο Συνέδριο στον κόσμο για τη Φυσική Αγωγή και τους Διαγωνισμούς Μελετών στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού το 1889, σύμφωνα με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (IOC). . Πέντε χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 1894, ο Coubertin ίδρυσε τη ΔΟΕ και πρότεινε αυτό που θα γινόταν οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες — οι πρώτοι από τους οποίους διεξήχθησαν στην Αθήνα το 1896, ακολουθούμενοι από τους Αγώνες του 1900 στο Παρίσι.
Από την αρχή, το όραμα του Coubertin για τους Ολυμπιακούς Αγώνες περιελάμβανε ελίτ αθλητές από διάφορα μέρη του κόσμου να συγκεντρώνονται σε μια τοποθεσία για να ανταγωνιστούν ο ένας τον άλλον. Στη δεύτερη έκδοση του Ολυμπιακού Δελτίου το 1894, εξήγησε πώς οι Αγώνες θα εναλλάσσονταν μεταξύ διαφορετικών χωρών και γιατί αυτή ήταν μια τόσο σημαντική πτυχή του γεγονότος. «Η ιδιοφυΐα κάθε λαού, ο τρόπος που κάνει τα φεστιβάλ και η σωματική άσκηση», έγραψε, «είναι αυτό που θα δώσει στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες τον πραγματικό τους χαρακτήρα και ίσως τους κάνει ανώτερους από τους αρχαίους προκατόχους τους. Είναι προφανές ότι οι Αγώνες που διεξάγονται στη Ρώμη δεν θα μοιάζουν καθόλου με αυτούς που μπορεί να διεξαχθούν στο Λονδίνο ή τη Στοκχόλμη».
Η ιστορία των Ολυμπιακών δαχτυλιδιών
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1912 που διεξήχθησαν στη Στοκχόλμη της Σουηδίας ήταν οι πρώτοι που περιελάμβαναν αθλητές από εκείνες που τότε θεωρούνταν οι πέντε ηπείροι: Αφρική, Ασία, Ευρώπη, Ωκεανία (Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία) και ένας συνδυασμός Βόρειας και Νότιας Αμερικής. Εμπνευσμένος από αυτό που είχε γίνει ένα πραγματικά παγκόσμιο γεγονός, ο Coubertin σχεδίασε αυτό που θα γινόταν το σύμβολο των Αγώνων: οι Ολυμπιακοί δακτύλιοι. (Το αρχικό του σχέδιο από το 1913 φαίνεται παραπάνω.)
Οι Ολυμπιακοί δακτύλιοι χρησιμοποιούνται σε κάθε καλοκαιρινούς και χειμερινούς αγώνες από το 1920 και έχουν παραμείνει σχετικά αμετάβλητοι από τότε. Η εξαίρεση σε αυτό ήταν μια έκδοση που παρουσιάστηκε το 1957, η οποία αύξησε ελαφρώς το διάστημα μεταξύ των δαχτυλιδιών. Ωστόσο, το 2010, η ΔΟΕ αποφάσισε να επιστρέψει στον αρχικό σχεδιασμό και την απόσταση του Coubertin – την επανάληψη των Ολυμπιακών δακτυλίων που χρησιμοποιούνται σήμερα.
Η έννοια των Ολυμπιακών δαχτυλιδιών
Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν εδώ και πολύ καιρό δαχτυλίδια ή κύκλους ως σύμβολα, αλλά η σημασία των Ολυμπιακών δαχτυλιδιών είναι ιδιαίτερη. Για παράδειγμα, τα πέντε δαχτυλίδια αντιπροσωπεύουν τις πέντε ηπείρους που συμμετείχαν στους Αγώνες του 1912. Και σύμφωνα με τον Κανόνα 8 του Ολυμπιακού Χάρτη, «το Ολυμπιακό σύμβολο εκφράζει τη δραστηριότητα του Ολυμπιακού Κινήματος…και τη συνάντηση αθλητών από όλο τον κόσμο στους Ολυμπιακούς Αγώνες».
Επιπλέον, οι πέντε πλεγμένοι δακτύλιοι πρέπει να έχουν ίσες διαστάσεις, αντιπροσωπεύοντας την ιδέα ότι όλες οι ήπειροι είναι ίσες στους Αγώνες. Τέλος, σύμφωνα με τα λόγια του Coubertin: «Αυτά τα πέντε δαχτυλίδια αντιπροσωπεύουν τα πέντε μέρη του κόσμου που τώρα έχουν κερδίσει την υπόθεση του ολυμπισμού και είναι έτοιμα να δεχτούν τους γόνιμους ανταγωνισμούς του».
Το νόημα πίσω από τα χρώματα των Ολυμπιακών δαχτυλιδιών
Δεδομένων των όσων γνωρίζουμε για τα χρώματα και τις πολλές συμβολικές τους έννοιες, φαίνεται ότι θα ήταν ασφαλές να υποθέσουμε ότι κάθε χρώμα που εμφανίζεται στους Ολυμπιακούς δακτυλίους θα αντιπροσωπεύει κάτι συγκεκριμένο, όπως μια ήπειρο. Αλλά στην πραγματικότητα, αυτό δεν ισχύει καθόλου. Ο Coubertin επέλεξε τα έξι επίσημα χρώματα των Ολυμπιακών Αγώνων—μπλε, κίτρινο, μαύρο, πράσινο, κόκκινο και λευκό γιατί όταν εισήγαγε το σύμβολο το 1913, κάθε σημαία των εθνών που συμμετείχαν στους αγώνες μπορούσε να αναπαραχθεί χρησιμοποιώντας τα χρώματα στο Ολυμπιακό σύμβολο. Ή, με τα δικά του λόγια: «Τα έξι χρώματα που συνδυάζονται έτσι αναπαράγουν αυτά όλων των εθνών χωρίς εξαίρεση».
Οι επίσημες εκδόσεις των Ολυμπιακών κρίκων
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, υπάρχουν επί του παρόντος επτά «επίσημες» εκδόσεις των Ολυμπιακών δαχτυλιδιών, σύμφωνα με τη ΔΟΕ. Δεν αποτελεί έκπληξη, η προτιμώμενη επανάληψη είναι αυτή που περιλαμβάνει τα δαχτυλίδια και στα πέντε χρώματα σε λευκό φόντο. Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου δεν είναι δυνατή η έγχρωμη αναπαραγωγή των Ολυμπιακών δαχτυλιδιών, οι μονόχρωμες εκδόσεις των δαχτυλιδιών σε καθένα από τα έξι επίσημα χρώματα των Ολυμπιακών Αγώνων —μπλε, κίτρινο, μαύρο, πράσινο, κόκκινο και λευκό — είναι αποδεκτές εναλλακτικές λύσεις.
Η εξέλιξη των Ολυμπιακών δαχτυλιδιών
Αν και η ιδέα των Ολυμπιακών δαχτυλιδιών μπορεί να μην είναι νέα, το ίδιο το σύμβολο έχει εξελιχθεί ελαφρώς με τα χρόνια και έχει συμπεριλάβει αυτές τις εκδόσεις, σύμφωνα με τη ΔΟΕ:
1913: Το αρχικό σύμβολο του Coubertin περιείχε πέντε πλεγμένους δακτυλίους —μπλε, κίτρινο, μαύρο, πράσινο και κόκκινο— στη μέση ενός λευκού φόντου. Τα δαχτυλίδια υιοθετήθηκαν το 1914, αλλά θα περνούσαν άλλα έξι χρόνια μέχρι να εμφανιστούν στους Αγώνες.
1920: Οι Ολυμπιακοί Δακτύλιοι κάνουν το επίσημο ντεμπούτο τους στους Αγώνες της VII Ολυμπιάδας στην Αμβέρσα, με τη μορφή της Ολυμπιακής σημαίας.
1957: Μετά από 44 χρόνια χρήσης των δακτυλίων, η ΔΟΕ ενέκρινε την πρώτη τροποποίηση των Ολυμπιακών δαχτυλιδιών, αν και ήταν εξαιρετικά λεπτή. Στην πραγματικότητα, διέφερε ελάχιστα από το πρωτότυπο του Coubertin. Οι δύο κάτω δακτύλιοι μετακινήθηκαν λίγο πιο κάτω, παρέχοντας επιπλέον χώρο μεταξύ των δακτυλίων.
1986: Η ΔΟΕ ενημέρωσε τα Πρότυπα Γραφικών της για να συμπεριλάβει μια περιγραφή της επίσημης έκδοσης των Ολυμπιακών δαχτυλιδιών, μαζί με το πόσο διάστημα θα έπρεπε να υπάρχει μεταξύ κάθε δακτυλίου όταν αναπαράγεται το λογότυπο.
2010: Το Εκτελεστικό Συμβούλιο της ΔΟΕ αποφάσισε ότι οι Ολυμπιακοί δακτύλιοι θα πρέπει να επιστρέψουν στις ρίζες τους -όπως στην αρχική έκδοση του Coubertin- με τους δακτυλίους να συμπλέκονται απρόσκοπτα.
