Γράφει ο Κυριάκος Κωνσταντά
Η συζήτηση που αναπτύσσεται επαναλαμβάνει πάνω-κάτω τα όσα διαβάζαμε και ακούγαμε όταν ο Νίκος Χριστοδουλίδης ανακοίνωσε πως θα δέχεται εισφορές μέσω PayPal για οικονομική ενίσχυση της προεκλογικής του εκστρατείας. Τότε είχα γράψει ότι ως πρακτική, εφαρμόζεται σχεδόν παντού, στα πλαίσια διαφόρων προεκλογικών εκστρατειών. Επίσης, είχα αναφέρει, ότι η συγκεκριμένη πρακτική δεν αποσκοπεί αποκλειστικά στην οικονομική ενίσχυση μιας εκστρατείας, αλλά ότι εξυπηρετεί και σε άλλα επίπεδα, κυρίως, που έχουν να κάνουν με τη σχέση μεταξύ του υποψηφίου και των εν δυνάμει ψηφοφόρων του.
Επιστροφή στην ιστορία με το Gala Dinner του Ανδρέα Μαυρογιάννη, με τιμή εισόδου τα €300, το οποίο αντιλαμβάνομαι ως εξής:
[1] Αποτελεί μια πολύ διαφανή διαδικασία οικονομικής ενίσχυσης μιας πολιτικής εκστρατείας. Είναι πρακτική που αντιτίθεται σε άλλες “υπόγειες” και αδιαφανείς χρηματοδοτήσεις πολιτικών εκστρατιών (κομμάτων ή προσώπων), που αποτελούν παράγοντα διεύρυνσης των πολιτικών ανισοτήτων (πχ. Τα ανώτερα κοινωνικο-οικονομικά στρώματα μπορούν να έχουν πιο εύκολα και πιο ισχυρή εμπλοκή στην πολιτική μέσω των “υπόγειων” τους χρηματοδοτήσεων, προς εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων).
[2] Με το αντίτιμο των €300, προφανώς, στοχεύει στην προσέγγιση και συγκέντρωση συγκεκριμένου ακροατηρίου. Στο κάτω-κάτω, δεν αποτελεί “ανοιχτή” εκδήλωση, αλλά στάληκαν στοχευμένα προσκλήσεις σε άτομα που ανήκουν στους συγκεκριμένους κύκλους (αυτό ξεκαθαρίστηκε εκ μέρους και του επιτελείου Ανδρέα Μαυρογιάννη). Κανένας δεν υποχρεώθηκε να παραστεί. Όσο για τον “απλό κόσμο” που πολλοί εργαλειοποιούν σήμερα για να κάνουν μικροπολιτική, ο Ανδρέας Μαυρογιάννης έχει πραγματοποιήσει (και προγραμματίζει) σειρά εκδηλώσεων και συγκεντρώσεων χωρίς οποιοδήποτε αντίτιμο.
[3] Τα Gala Dinners στα πλαίσια προεκλογικών εκστρατειών είναι μια πολύ συνηθισμένη πρακτική στο εξωτερικό. Και όπως ισχύει στην περίπτωση εισφορών που δέχεται ο Νίκος Χριστοδουλίδης, δεν αποσκοπεί αποκλειστικά στην οικονομική ενίσχυση μιας εκστρατείας, αλλά και στη διεύρυνση της επαφής του υποψηφίου με συγκεκριμένες ομάδες πολιτών (άρα και εν δυνάμει ψηφοφόρους του). Φαίνεται ότι στην Κύπρο, ορισμένοι, εξακολουθούν να δείχνουν προτίμηση σε παρωχημένες πρακτικές χρηματοδότησης εκστρατειών όπως λαχνούς με δώρα, χοροεσπερίδες κλπ.
[4] Η συγκεκριμένη εκδήλωση προωθείται από το επιτελείο του Ανδρέα Μαυρογιάννη και όχι το ΑΚΕΛ. Μερικά επιχειρήματα που βασίζονται κυρίως στο ότι η συγκεκριμένη ιδέα αντιτίθεται στο προφίλ του Ανδρέα Μαυρογιάννη, αλλά και σε ό,τι αυτή η υποψηφιότητα πρεσβεύει και εκπροσωπεί, δεν έχουν καμία υπόσταση. Είναι αδιανόητο εν έτει 2022 να δαιμονοποιείται (ακόμα) η κάθε προσπάθεια οποιουδήποτε που τοποθετείται στην “προοδευτική” πτέρυγα ή στον χώρο της Αριστεράς (που ο Μαυρογιάννης ουδέποτε αυτοπροσδιορίστηκε ως Αριστερός), να κάνει “άνοιγμα” και στην υπόλοιπη κοινωνία. Ζούμε σε έναν καπιταλιστικό κόσμο στον οποίο, θέλοντας και μη, η επιμονή σε ιδεολογικές αγκυλώσεις, οδηγεί αναπόφευκτα σε πλήρη απομόνωση από την υπόλοιπη κοινωνία.
