Του Μιχαλάγγελου Καϊκίτη
Mετά από σκληρή μάχη με τον SARS-CoV-2 η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα κατάφερε σε εύλογο χρονικό διάστημα να παραγάγει διαφόρων ειδών εμβόλια, όπως για παράδειγμα το εμβόλιο της εταιρείας Pfizer, που βασίζεται στην τεχνολογία του mRNA, και αυτό της εταιρείας AstraZeneca, η οποία χρησιμοποιεί εμβόλια ιικού φορέα.
Εντούτοις, μετά από σχεδόν ένα χρόνο που ο COVID-19 πρωτοεμφανίστηκε στην Κίνα και εξαπλώθηκε σε όλες τις χώρες, μετρώντας μέχρι σήμερα περισσότερο από 89εκ. κρούσματα και περίπου 1,92εκ. θανάτους, βλέπουμε ανά την υφήλιο να υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό αρνητών, τόσο του εμβολίου όσο και της ύπαρξη του ίδιου του ιού.
Από πού προέρχεται αυτό και τι δείχνει; Δείχνει ίσως φόβο για το άγνωστο; Έλλειψη κρίσης και ανικανότητα του ανθρώπου να επεξεργαστεί σωστά τις πληροφορίες λόγω ελλιπούς παιδείας; Δυσπιστία προς την επιστημονική κοινότητα και τα επιτεύγματά της; Έλλειψη πληροφόρησης και επηρεασμό από ανεπαρκούς επιστημονικής κατάρτισης ΜΜΕ;
Ίσως έλλειψη ηθικής; Τι είναι όμως η ηθική, είναι κάτι μεταβλητό ή αμετάβλητο;
Αυτό που σίγουρα καταδεικνύεται αλλά και ταυτόχρονα είναι προσβλητικό από μέρους των αρνητών, είναι η έλλειψη σεβασμού προς τους συνανθρώπους τους και στον ίδιο τους τον εαυτό, κάτι το οποίο αναδεικνύει τις αδυναμίες της παιδείας ανά το παγκόσμιο και της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής.
Το εμβόλιο έχει έρθει στην ζωή μας σαν από μηχανής Θεός, με στόχο να σώσει εκατομμύρια ζωές. Παρ’ όλα αυτά ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων σε όλες τις χώρες αμφισβητεί την αξιοπιστία των εμβολίων, με ευήθης επιχειρήματα, αλλά και με σενάρια συνωμοσίας, όπως για παράδειγμα, ότι τα εμβόλια είναι θανατηφόρα διαθέτουν τσιπ για έλεγχο και υποδούλωση του ανθρώπου αφού κατασκευάστηκαν για να μειώσουν τον παγκόσμιο πληθυσμό, ότι όλα αυτά είναι δημιούργημα του Μπιλ Γκέιτς κ.ο.κ..
Αυτός ο τρόπος σκέψης και αντίδρασης υπογραμμίζει τα ανθρώπινα υπαρξιακά προβλήματα και έτσι τίθεται το ερώτημα, αν όντως ως ανθρωπότητα έχουμε φθάσει στον πάτο και αν εν τέλει δικαιώνεται ο Αλβέρτος Αϊνστάιν, που είπε «Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες».
Τεράστια, λοιπόν, ευθύνη για τον «ανορθόδοξο» και καθόλου «υπεύθυνο τρόπο σκέψης», φέρουν οι κυβερνήσεις των κρατών, οι οποίες:
α) Δεν έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν σωστούς μηχανισμούς πληροφόρησης και επικοινωνίας, σε συνεργασία με την επιστημονική κοινότητα, με στόχο ο πολίτης να ενημερώνεται σωστά και υπεύθυνα για τον COVID,
β) Έχουν προχωρήσει σε αποσπασματικά και πολλές φορές ανορθόδοξα μέτρα αναχαίτισης της εξάπλωσης του ιού, τα οποία δεν έχουν οδηγήσει στο τέλος της πανδημίας, αντίθετα την έχει, όχι μόνο, επιδεινώσει, και δημιουργήσαν επιπλέον προβλήματα στους ανθρώπους, όπως οικονομική εξαθλίωση, ψυχολογικά προβλήματα, άρνηση ως προς την ύπαρξη του ιού κ.α.
γ) Έχουν δημιουργήσει κοινωνικό χάος, αφελών και χωρίς κρίση πολιτών, ενισχύοντας τον επιστημονικό και πολίτικο αναλφαβητισμό. Επίσης είναι πασιφανής η αδυναμία να παρέχουν ένα σύστημα παιδείας, που θα καλλιεργεί την κρίση, την λογική αλλά και θα παρέχει ουσιαστική μόρφωση στα παιδιά.
Τα συμπεράσματα λοιπόν είναι τα εξής. Ότι τη δεδομένη στιγμή όλοι οι στρατοί είναι ανίσχυροι και όλοι η μάχη δίνεται από επιστήμονες. Αλλά και μέχρι οι κοινωνίες να λειτουργήσουν ορθολογικά, αυτό θα πάρει δεκαετίες ακόμη και αιώνες.
Συνεπώς όπως αναφέρει ο Γκάτσος:
«Kαληνύχτα Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ…».