Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Εγγραφή στο Newsletter

Limassol Today - Asset 10
ΑΡΧΙΚΗΣΤΗΛΕΣΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΑΟυκρανία: Οι “μπάμπουσκες” του πολέμου, ηλικιωμένες που πήραν τα όπλα

Ουκρανία: Οι “μπάμπουσκες” του πολέμου, ηλικιωμένες που πήραν τα όπλα

Εκπαιδεύτηκαν από το ακροδεξιό κίνημα Azov, όμως, δηλώνουν ότι δεν τις νοιάζει η ιδεολογία, παρά μόνο η υπεράσπιση των παιδιών και της πατρίδας τους

Μαριούπολη, Ουκρανία – Η Valentyna Konstantinovska, 79 ετών, είναι έτοιμη να πάρει τα όπλα και να πολεμήσει Ρώσους στρατιώτες mano a mano για να προστατεύσει την πόλη της.

Έχοντας προσφερθεί εθελοντικά από τότε που ξέσπασε η σύγκρουση στη χώρα το 2014, η Konstantinovska και ένας στρατός από «babushkas», ηλικιωμένες γυναίκες, έσκαψαν χαρακώματα, παρείχαν προμήθειες, έφτιαξαν δίχτυα, πρόσφεραν ιατρική περίθαλψη και έχτισαν ακόμη και έναν πύργο επιφυλακής.

«Αγαπώ την πόλη μου, δεν φεύγω. Ο Πούτιν δεν μπορεί να μας τρομάξει. Ναι, είναι τρομακτικό, αλλά θα υποστηρίξουμε την Ουκρανία μας μέχρι το τέλος», είπε η Konstantinovska κατά τη διάρκεια εκδήλωσης για να διδάξει στους κατοίκους της πόλης πώς να προετοιμάζονται και να αμύνονται.

Ωραία, όλα αυτά, αλλά υπάρχει και μία σοβαρή σκιά στην όλη αυτή κινητοποίηση: οι “Μπάμπουσκες” του πολέμου είναι οργανωμένες από το ακροδεξιό κίνημα Azov: όλη αυτή η εκπαίδευση, τα μαθήματα παροχής πρώτων βοηθειών, επιβίωσης και εκκένωσης και χρήσης των όπλων προέρχονται από εκεί…

Ωστόσο, πολίτες που δηλώνουν ξεκάθαρα όχι ακροδεξιοί υποστηρίζουν ότι αυτή ήταν και η μόνη εκπαίδευση που έχουν λάβει μέσα σε σχεδόν οκτώ χρόνια συγκρούσεων.

«Ονειρευόμουν από το 2014 να μάθω να χρησιμοποιώ όπλο, αλλά μου είπαν «”γιαγιάκα, είσαι πολύ μεγάλη για κάτι τέτοιο. Η πρώτη ανάκρουση του όπλου θα σε ξαπλώσει κάτω”, είπε η Konstantinovska, ξαπλωμένη σε ένα χαλάκι γιόγκα με ένα μεταξένιο λεμονί παλτό και ενώ έκανε την εξάσκηση της με ένα τουφέκι τύπου AK-47.

Το κίνημα του Azov, μια ακροδεξιά, αποκλειστικά εθελοντική στρατιωτική μονάδα πεζικού, είναι υπερεθνικιστές που κατηγορούνται ότι ασπάζεται τη νεοναζιστική θεωρία και την κουλτούρα της λευκής υπεροχής. Μια πολιτική πτέρυγα με έδρα το Κίεβο που δεν κατάφερε να λάβει ούτε την ελάχιστη υποστήριξη – δεν κατάφεραν να κερδίσουν καμία έδρα στο κοινοβούλιο στις πιο πρόσφατες εκλογές του 2019.

Ωστόσο, στη Μαριούπολη, ο στρατιωτικός βραχίονας του Azov θεωρείται συχνά ως o μόνος υπερασπιστής της πόλης, αφού την απέσπασαν και μετά από μια σύντομη κατοχή από αυτονομιστές που υποστηρίζονται από τη Ρωσία το 2014. Με τη βάση τους 40 χιλιόμετρα (18 μίλια) από το στρατηγικό λιμάνι, είναι οι πρώτοι στη γραμμή άμυνας σε περίπτωση επίθεσης.

Δεδομένου ότι το Azov αποκλείστηκε από το Facebook το 2019 λόγω ρητορικής μίσους, η κίνηση κυρίως διαφημίστηκε μέσω Instagram χωρίς να αναφέρεται η ανάμειξη του κινήματος και δεν γνώριζαν όλοι οι περίπου 300 συμμετέχοντες από ποιον οργανώθηκε αυτού του είδους η εκπαίδευση.

Για την Konstantinovska, η οποία δεν συμμερίζεται τις πολιτικές απόψεις του Azov, η μόνη ιδεολογία που την ενδιαφέρει είναι αυτή της «υπεράσπισης της πατρίδας» της, με την οποία συμφωνεί ολόψυχα και κάνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει.

Την ίδια στιγμή, η Liudmyla Smahlenko, 65 ετών, θρηνεί ήδη την απώλεια έναν συγγενή της, ο οποίος σκοτώθηκε ενώ πολεμούσε αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία το 2015. Είπε ότι μετά από χρόνια εθελοντισμού, έχει αναπτύξει έντονα συναισθήματα υποστήριξης για τους νεαρούς άνδρες που πολεμούν στην πρώτη γραμμή

«Είμαστε ήδη ένα τάγμα babushkas. Το 2014, σκάψαμε χαρακώματα, δημιουργήσαμε βάσεις και αφού δωρίζουμε τα μαξιλάρια και τις κουβέρτες μας, τα πιάτα, τις κούπες – τους φέρνουμε ό,τι μπορούμε», είπε ο Smahlenko.

«Προσπαθείς να βοηθήσεις τους στρατιώτες και γίνονται σαν τα παιδιά σου. Τότε ένας από αυτούς πεθαίνει. Και μετά από όλα αυτά είναι σαν να πεθαίνουν τα παιδιά σου κάθε φορά».

Είναι επίσης έτοιμη να κάνει ό,τι χρειαστεί για να προστατεύσει τη Μαριούπολη και να δείξει ευγνωμοσύνη στους νεαρούς άνδρες που εμφανίστηκαν το 2014 και ήταν «οι πρώτοι μεταξύ των τραυματιών από βομβαρδισμούς».

«Είμαι έτοιμη να πολεμήσω αν η Ρωσία εισβάλει. Αυτοί δεν είναι αδέρφια μας», δήλωνε μία εβδομάδα πριν την εισβολή.

Όπως εξηγούσαν τότε οι γιαγιάδες του πολέμου, δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με ναζιστικά κινήματα. Εννοούν όμως να διατηρήσουν τα δίκτυα επικοινωνίας, συνεννόησης και αλληλοβοήθειας που το Azov “έχτισε” προκειμένου να προσφέρουν όσα περισσότερα μπορούν, τώρα που τις χρειάζεται η πατρίδα…

Μην το χάσεις

Journal

Δείτε επίσης