Γράφει ο Incognitoς
Κανείς δεν είπε ότι η διαχείριση του προσφυγικού/μεταναστευτικού είναι μια εύκολη υπόθεση.
Κανείς δεν λέει ότι χώρες όπως η Κύπρος, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Μάλτα, η Γαλλία, η Ισπανία θα πρέπει να αφεθούν μόνες να διαχειριστούν εκ μέρους της ΕΕ τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές, έστω και αν ορισμένες πρόνοιες της συνθήκης του Δουβλίνου είναι άδικες για τις πιο πάνω ευρωπαϊκές χώρες. Κανείς σοβαρός και ρεαλιστής άνθρωπος δεν ισχυρίζεται ότι η λύση είναι να ανοίξουν τα σύνορα τους οι χώρες της νότιας Ευρώπης για να περάσουν ελεύθερα δεκάδες εκατομμύρια μετανάστες-και εδώ επιβάλλεται να γίνει ένας διαχωρισμός μεταξύ πρόσφυγα και μετανάστη.
Όσοι φεύγουν από εμπόλεμες ζώνες είναι πρόσφυγες και βάσει της διεθνούς συνθήκης του 1951 δικαιούνται άσυλο – ΤΕΛΟΣ.
Η οικονομική μετανάστευση είναι κάτι διαφορετικό. Είναι ένα θέμα δύσκολο με πολλές πτυχές. Ένα θέμα που δυστυχώς απέτυχε η ΕΕ να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Είμαι της άποψης ότι οι ευρωπαϊκές πολιτικές έπρεπε να κινούνται προς τη κατεύθυνση αντιμετώπισης του στη πηγή του. Δηλαδή, να στηριχθούν οι χώρες από τις όποιες προέρχεται ο μεγαλύτερος όγκος των μεταναστευτικών ροών με τη δημιουργία υποδομών και προϋποθέσεων που θα λειτουργούν ως αντικίνητρο για τη μετανάστευση. Σε χώρες όπως τη Νιγηρία, Σομαλία κλπ. από τις οποίες προέρχεται ο μεγαλύτερος όγκος μεταναστών, θα μπορούσε η ΕΕ να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο προς την επίτευξη πολιτικής σταθερότητας και δημιουργίας συνθηκών ευημερίας και ασφάλειας.
Αντί αυτού, δισεκατομμύρια ευρώ διοχετεύονται προς κράτη μέλη της ΕΕ που αποτελούν εξωτερικά της σύνορα, για δημιουργία φρακτών και στρατοπέδων συγκέντρωσης που ειρήσθω εν παρόδω ονομάζονται χώροι υποδοχής και φιλοξενίας. Τα πλείστα των χρημάτων αυτών καταλήγουν για οποιοδήποτε άλλο σκοπό, και όπως έχουμε δει στη Κύπρο, τα χρήματα αυτά καταλήγουν σε αγορά σκαφών για τη λιμενική αστυνομία, σε καινούργια γραφεία για την υπηρεσία μετανάστευσης και ασύλου μέχρι και για την δημιουργία τηλεοπτικών εκπομπών μαγειρικής.
Όσοι από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες καταφέρουν να φτάσουν στη «γη της επαγγελίας» -στον ευρωπαϊκό βορρά, καταλήγουν να ζουν σε φαβέλες στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις και σε συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού.
Δεδομένης της αποτυχίας της ΕΕ δεν σημαίνει ότι εμείς σαν Κυπριακή δημοκρατία κατοχυρωνόμαστε να εφαρμόζουμε πολιτικές που αντίκεινται στα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν σημαίνει ότι έχουμε το δικαίωμα να αρνούμαστε να συνδράμουμε ανθρώπους. Δεν σημαίνει ότι μπορούμε να αγνοούμε διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις που έχουμε υπογράψει ως ΚΔ και να μην τις εφαρμόζουμε έστω κατά το ελάχιστο
Και όμως. Δεν κάνουμε τίποτα από τα πιο πάνω.
Έχουμε φτάσει στο σημείο να εργαλειοποιούμε παιδιά-παραβλέπω τις αριθμητικές αλχημείες του κυρίου Νουρή οι οποίες διαψεύδονται από τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου παιδείας, παρουσιάζοντας τα περίπου ως εν δυνάμει καθοριστικούς παράγοντες αλλοίωσης του δημογραφικού χαρακτήρα της Κύπρου. Λες και οι χιλιάδες των «επενδυτών» που έχει πολιτογραφήσει το υπουργείο του κυρίου Νουρή ασπάζονται τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη.
Πολλοί θα περίμεναν να αναφερθώ στο τέως «νέο επιστήμονα» και νυν κυβερνητικό εκπρόσωπο Μάριο Πελεκάνο, διαχρονικό όμως θαυμαστή του Μπογδάνου.
Δεν θα το κάνω. Αυτός είναι απλά ο κομιστής.
Αυτός που έχει την πραγματική ευθύνη είναι ο κύριος Νουρής και ο πρόεδρος Αναστασιάδης.
Στήνουν θεάματα πάνω στο προσφυγικό/μεταναστευτικό, δηλητηριάζουν τη κοινωνία με ιαχές περί αλλοίωσης του δημογραφικού χαρακτήρα και διάβρωσης του κοινωνικού ιστού με φόντο τις προεδρικές εκλογές του 2023. Από δίπλα να σιγοντάρει ο Αβέρωφ Νεοφύτου λέγοντας «δεν είμαι ρατσιστής αλλά…».
Ο κύριος Νουρής να προτάσσει τον όγκο αιτήσεων για άσυλο ως δικαιολογία για την ανικανότητα του υπουργείου να διαχειριστεί την διεκπεραίωση τους, προφανώς όμως το υπουργείο ήταν αρκούντως ικανό διαχειριστεί τον όγκο των αιτήσεων των «επενδυτών».
Κλείνουν το μάτι στο ΕΛΑΜ και αυτό με τη σειρά του, τους στέλνει φιλάκια εν είδει συγχαρητηρίων για τη μεταναστευτική πολιτική που ακολουθούν.
Αλήθεια πρόεδρε, η μεταναστευτική πολιτική που ακολουθούμε ήταν προαπαιτούμενο της υπόγειας συνεργασίας με ΕΛΑΜ; Στήνουν θεάματα με αφορμή το προσφυγικό/μεταναστευτικό, μετατρέποντας την Πράσινη Γραμμή σε σκληρό ευρωπαϊκό σύνορο. Φαντάζομαι και αυτό ήταν προαπαιτούμενο, έτσι πρόεδρε;
Εργαλειοποιούν το προσφυγικό/μεταναστευτικό για να διασφαλίσουν τη ομαλή διαδοχή του Νίκου Αναστασιάδη είτε από τον ΥΠΕΞ είτε από τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Προτάσσουν το προσφυγικό/μεταναστευτικό για να αποπροσανατολίσουν τη κοινωνία από τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και θα βρει μπροστά της στη συνέχεια:
Από την κανονικοποίηση της διχοτόμησης.
Από την αύξηση του κόστους διαβίωσης.
Από το πρόβλημα στέγασης που αντιμετωπίζουν κυρίως οι νέοι.
Από την μετανάστευση νέων προς αναζήτησή δουλειάς.
Από μια οικονομία που βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Μόνο που τα αδιέξοδα δεν είναι μόνο οικονομικά.
Τα αδιέξοδα που μας οδηγεί ο πρόεδρος και αυτοί που φιλοδοξούν από την παράταξη του να τον αντικαταστήσουν, είναι πολύ πιο μεγάλα και μη αναστρέψιμα.
Και σίγουρα για αυτά δεν φταίνε οι πρόσφυγες και οι μετανάστες.
Έτσι σκηνοθετούν το σήμερα άκριτοι κοσμοκράτορες
Active Member
βαρέθηκα τα έγκυρα είναι όλοι προβοκάτορες
που πιάνονται απ’ το φόβο σου και φτιάχνουν ιστορίες
κι ενάντια στους άπιστους στήνουν σταυροφορίες
από χορτασμένους με το ίδιο ήθος και παράστημα
που θα εξοντώνουν, όσα τους μοιάζουν άσχημα
Κεντρική φωτογραφία: Children pose for a picture as Syrian refugees go about their daily business in the Za’atari refugee camp on February 1, 2013 in Za’atari, Jordan, Jeff J Mitchell
