Γράφει ο Ινκόγκνιτος
Στην Εζεκία Παπαϊωάννου φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι οι συζητήσεις με το ΔΗΚΟ δεν οδηγούν πουθενά. Το ΑΚΕΛ προσήλθε στις συζητήσεις για εξεύρεση κοινού υποψηφίου με ειλικρινείς προθέσεις. Κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια πλην όμως η επιμονή του ΔΗΚΟ για υποψηφιοτητα του προέδρου του, Νικόλα Παπαδόπουλου, δεν άφηνε περιθώρια στο κόμμα της αριστεράς για συνεργασία, τουλάχιστον στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του ’23.
Η επιμονή του ΔΗΚΟ να καθορίσει τον υποψήφιο, και πιο συγκεκριμένα να επιβάλει το Νικόλα Παπαδόπουλο, προκάλεσε αντιδράσεις τόσο στα ψηλά δώματα του ΑΚΕΛ, όσο και στην βάση του κόμματος της αριστεράς. Αντιδράσεις δικαιολογημένες θα έλεγα. Δεν μπορεί το μικρότερο κόμμα να έχει την απαίτηση να είναι ο απόλυτος ρυθμιστής, δεν είναι δυνατόν ο υποψήφιος να πληροί στο απόλυτο τα κριτήρια που θέτει το ΔΗΚΟ και την ίδια στιγμή να μην πληροί τα κριτήρια του ΑΚΕΛ ούτε κατά το ελάχιστο.
Δεν μπορεί το ΑΚΕΛ να είναι διατεθημένο να κάνει ένα βήμα πίσω σε κάποια σημαντικά ζητήματα, και το ΔΗΚΟ την ίδια στιγμή να μένει αμετακίνητο στις θέσεις του. Δεδομενων των πιο πάνω, το ΑΚΕΛ μέχρι και το τέλος Μαρτίου, το αργότερο μέχρι το τέλος της πρώτης βδομάδας του Απρίλη, θα έχει δώσει και τυπικά ένα τέλος στη διαδικασία εξεύρεσης κοινού υποψηφίου με το ΔΗΚΟ. Βέβαιως, θα καταβληθεί προσπάθεια να μείνουν ανοιχτοί οι δίαυλοι επικοινωνίας, εν όψει και της πιθανότητας συνεργασίας στον δεύτερο γύρο των εκλογών.
Οπότε, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, τα δυο κόμματα αναμένεται να πορευθούν με δικούς τους υποψήφιους στις προεδρικές εκλογές.
Μετά και την τυπική κήρυξη αδιεξόδου, στο ΑΚΕΛ θα αρχίσουν συζητήσεις σε επίπεδο κομματικών ομάδων βάσης, ακολούθως σε επαρχιακό επίπεδο. Και τέλος, στις 15 Μαΐου το κόμμα της αριστεράς θα πραγματοποιήσει παγκύπρια συνδιάσκεψη.
Στη συνδιάσκεψη θα τεθεί προς έγκριση το όνομα -ή τα ονόματα των υποψηφίων – πιθανόν να είναι δύο -όνομα ή ονόματα – που θα προκύψουν από τις συζητήσεις που θα προηγηθούν σε επίπεδο ΚΟΒ και σε επαρχιακό. Θα γίνει προσπάθεια το όνομα να είναι ένα και η συνδιάσκεψη να έχει επικυρωτικό χαρακτήρα, χωρίς όμως να μπορεί να προεξοφληθεί κάτι τέτοιο.
Στο ΑΚΕΛ θα πρέπει πραγματικά να κινηθούν με πολύ γρήγορους ρυθμούς για να διαμορφώσουν το προεκλογικό πρόγραμμα και το πλάνο δράσης του. Το δυσκολότερο όμως για το ΑΚΕΛ θα είναι να πείσει ότι έμαθε από τις παραλείψεις, τις αστοχίες και τα λάθη του παρελθόντος, ειδικά όσον αφορά το θέμα οικονομία. Θα πρέπει όμως πάνω απ’ όλα να πείσει ότι αντιλαμβάνεται τη θέση της Κύπρου στη γεωπολιτική σκακιέρα, όπως αυτή διαμορφώνεται μετά και τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Θα πρέπει να πείσει ότι αν πραγματικά θέλει τη διευθέτηση του κυπριακού, αναγνωρίζει τους σημαντικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να διαδραματίσουν ρόλο, μα προπαντώς ότι αντιλαμβάνεται τις προϋποθεσεις που θέτουν. Θα πρέπει να αντιληφθεί ότι οι ευρωφοβικές εξάρσεις δεν βοηθούν στη νέα σχέση που θα πρέπει να οικοδομήσουμε με την ΕΕ.
Γενικά θα πρέπει να πείσει ότι έχει ξεπεράσει «παιδικές ασθένειες» του παρελθόντος, ότι ωρίμασε και είναι έτοιμο να γίνει κόμμα εξουσίας που μπορεί να διαχειριστεί ζητήματα. Διότι υπάρχουν και αυτοί που επιμένουν ότι αυτό που στην ουσία θέλει το κόμμα της αριστεράς είναι η αύξηση των ποσοστών του και η ανακοπή της πτωτικής πορείας που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια. Ο επόμενος πρόεδρος θα έχει να διαχειριστεί πολύ δύσκολα θέματα, θέματα για τα οποία θα πρέπει να παρθούν δύσκολες -και ίσως σκληρες- αποφάσεις.
Τα τσιτάτα είναι καλά για τα κομματικά ακτίβ. Για τη διακυβέρνηση ενός κράτους απαιτούνται πολύ περισσότερα.
