Γράφει η Μαρίνα Αρμεύτη
Μας ειδοποίησαν πριν από μερικές μέρες για τα σχετικά. Ο τάδε υπουργός θα παραστεί στην τάδε πόλη για να τιμήσει τα μνημόσυνα των πεσόντων αντιστασιακών κατά την επίσημη ετήσια τελετή. Αλλά ο τάδε υπουργός που θα παραστεί στην κάθε πόλη δεν θα μιλήσει. Θα έλθει, θα δει, θα απέλθει. Θα σκορπίσει αμήχανα χαμόγελα στους συγγενείς. Θα καταθέσει και στεφάνι. Θα μπει στο αυτοκίνητό του και θα φύγει έχοντας ήσυχη την συνείδησή του ότι έκανε το καθήκον του. Ότι, δηλαδή, τίμησε έτσι τους νεκρούς του πραξικοπήματος.
Ξέρεις δηλαδή ποιους; Αυτά τα παιδιά, που όταν οι χουντικοί και οι ΕΟΚΑΒητατζήδες γυρνούσαν με τα τζιπ και πυροβολούσαν σκοτώνοντας και εκφοβίζοντας τους πάντες, βγήκαν στους δρόμους και υπερασπίστηκαν σπίτια, οικογένειες, αστυνομικούς σταθμούς, δηλαδή υπερασπίστηκαν το κράτος, την νομιμότητα.
Κύριοι Υπουργοί, εσείς που έχετε παραστεί σήμερα και δεν το γύρισε η γλώσσα σας να πείτε ποιους τάχα τιμήσατε δια της παρουσίας σας, έχω να πω πως είστε πολύ μικροί για να σταθείτε μπροστά στα παλικάρια που μνημονεύσαμε σήμερα. Έχω να πω, πως δεν διαφέρετε και πολύ από εκείνους τους άλλους που βρίσκονταν σε «διατεταγμένη υπηρεσία» και χτύπησαν αδέλφια (για τους φαντάρους πραξικοπηματίες μιλώ). Η ομιλία σας δεν θα προσέφερε μεγαλύτερη αξία στην θυσία των νεκρών μας. Ούτε και βάλσαμο θα αποτελούσαν τα λόγια σας για τις αιμορραγούσες ακόμα πληγές των συγγενών. Και, ναι, είναι αιμορραγούσες ακόμα, γιατί δεν αποδόθηκε ποτέ δικαιοσύνη.
Το ελάχιστο που μπορεί να κάνει η πολιτεία είναι να διαφυλάξει την ιστορική αλήθεια. Αντί αυτού, εδώ και δέκα χρόνια περίπου βλέπουμε μια μεθοδευμένη παραχάραξη της ιστορίας.
Τα πρώτα χρόνια μιλούσατε με αοριστίες λες το έγκλημα του πραξικοπήματος το έκαναν εξωγήινοι. Στη συνέχεια χάθηκαν από το λεξιλόγιο σας οι λέξεις «πραξικόπημα», «χούντα» «Εοκα Β’». Πέρσι λυπηθήκαμε τον Υπουργό γιατί νομίσαμε αρχικά πως μπέρδεψε τις ομιλίες και ήρθε σε μας να μνημονεύσει πως έπεσαν οι νεκροί από σφαίρες του Τούρκου κατακτητή. Ύστερα ακολουθήσαμε τον υπουργό και νομίσαμε πως έχασε τον δρόμο στο νεκροταφείο αφού πήγε να τιμήσει και τους πραξικοπηματίες.
Και να σας πω κύριοι Υπουργοί, εξακολουθώ να σας λυπάμαι. Γιατί πάλι χάσατε τον δρόμο. Σαφώς και υποταχθήκατε στην κυβερνητική πολιτική. Με άλλα λόγια, έτσι σας είπαν να κάνετε. Και εσείς υποβιβαστήκατε απλά σε εργάτες παραχάραξης της ιστορίας του τόπου. Η ιστορία όμως δεν ελίσσεται κατα πως συμφέρει στον καθε κυβερνώντα γιατί ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω και η ιστορία χαράχτηκε, στις πέτρες, στις ταφόπετρες, στις μνήμες, στον αέρα που αναπνέουμε.
Όσο εσείς θα προσπαθείτε να αποσιωπάτε τόσο εμείς θα προσπαθούμε να διαφωτίζουμε ιδιαίτερα τους νέους. Γιατί λαοί που ξεχνούν το παρελθόν τους είναι καταδικασμένοι να το επαναλάβουν.
