Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Εγγραφή στο Newsletter

Limassol Today - Asset 10
#ΣΤΗΛΕΣ:

Πρόσφυγες

Γράφει η Μαρίνα Αρμεύτη

Το να έρχεται η άνοιξη τα τελευταία 7 χρόνια έχει άλλο νόημα. Γαληνεύει η θάλασσα. Λιγότεροι πνιγμένοι στη Μεσόγειο. Η ζωή στους καταυλισμούς προσφύγων γίνεται κάπως πιο εύκολη (τουλάχιστον πριν πλακώσουν οι καύσωνες).

Στην Ουκρανία -ευτυχώς- φαίνεται να σταμάτησε να βρέχει και να χιονίζει μέσα στα χαλάσματα. Μέχρι στιγμής 23,000 νεκροί, 10 εκατομμύρια πρόσφυγες εκ των οποίων τα 4,5 εκατομμύρια σε χώρες της Ευρώπης, (κυρίως στην Πολωνία) ενώ βρισκόμαστε στην 38η μέρα του πολέμου.

Σύμφωνα με τις στατιστικές, έχουμε γύρω στα 93 εκατομμύρια πρόσφυγες στον κόσμο! Ασύλληπτος αριθμός αν σκεφτεί κανείς τις συνθήκες μέσα στις οποίες είναι αναγκασμένοι να διαβιώσουν αυτοί οι άνθρωποι. Κι ενώ οι εικόνες είναι γνώριμες για μας μέσα από τα δελτία ειδήσεων, υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα επιμένουν σε διαχωρισμούς.

Γυναίκες με τυλιγμένα πρόσωπα, μαντίλα ή κασκόλ ποια η διαφορά;

Παιδιά με βουρκωμένα μάτια, ξανθά ή μελαχρινά, ποια η διαφορά;

Βαλίτσες με ρόδες ή υφασμάτινοι μπόγοι, ποια η διαφορά;

Πουθενά σε όσα κουβαλούν δεν χωρά το σπίτι τους, το νοικοκυριό τους, οι μνήμες τους, οι φόβοι για το μέλλον τους, η απελπισία τους, ολόκληρη η πατρίδα τους, ολόκληρη η ζωή τους. Ίδιοι άδειοι δρόμοι τους περιμένουν. Ίδιες κλειστές πόρτες και ενίοτε ίδιες ανοικτές καρδιές.

Στο «φρέσκο» προσφυγικό ρεύμα φαίνεται να υπάρχει περισσότερη «ευσπλαχνία» από τις χώρες της Ευρώπης! Ήδη οι εικόνες άρχισαν να συνηθίζονται. Η απελπισία τους άρχισε να μας φαίνεται «λιγότερο απελπισία» από τον καναπέ μας. Θα συνηθίσουμε και σε αυτόν τον πόλεμο. Κι αν κρατήσει κι αυτός χρόνια, θα είναι το ίδιο ευπρόσδεκτοι οι ξανθοί πρόσφυγες;

Ναι, ξέρω. Είναι και άνθρωποι που τα ακούνε όλα βερεσέ και νομίζουν πως ξεμπερδεύουν εύκολα με ένα «να πάνε όλοι από κει που ήρθανε». Δεν θα σχολιάσω πόση σκατοψυχιά κλείνεται σε 7 λέξεις. Ψύχραιμα θα πω κύριοι και κυρίες, πως το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Ζούμε σε έναν κόσμο ταχύτατα μεταβαλλόμενο και η προσφυγιά είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα για εκατομμύρια ανθρώπους ενώ ταυτόχρονα η ειρήνη μοιάζει με εύθραυστη πορσελάνη.

Εξάλλου, «το από κει που ήρθανε» δεν υπάρχει πια.

Στη θέση του υπάρχουν μόνο χαλάσματα.

Powered by kone"

Μην το χάσεις

Journal

Δείτε επίσης