Νομίζω πως δεν είναι πολύ λογικό, εσείς τι νομίζετε;
Γράφει ο Πάρις Δημητριάδης
Καλησπέρα και καλό απόγευμα, βρισκόμαστε στο έτος 2021 εποχή κατά την οποία η «ανεπτυγμένη» ανθρωπότητα έχει επιδοθεί σε μια ιλιγγιώδη πράσινη κούρσα για βιώσιμη αστική κινητικότητα και μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, είναι λογικό πιστεύετε που η οδός Ανεξαρτησίας δεν είναι ακόμα πεζόδρομος;
Θα μου πείτε τι μπουρδολογίες μας λες, η Ανεξαρτησίας θα σώσει τον πλανήτη ή έστω την εντός της πόλης της Λεμεσού ρύπανση, φυσικά και όχι είναι η απάντηση, είναι όμως ορισμένα στοιχειώδη και συμβολικά, εντελώς τυπικά θα ’λεγε κανείς, ερωτήματα, που θα ’πρεπε μάλλον να ’ταν περιττό να τα συζητήσουμε, ας τα σχολιάσουμε όμως για ακόμη μία φορά και «θωρούμε».
Θαυμάσια κυπριακή λέξη στο μεταξύ το «θωρούμε», τόσο εννοιολογικά και ηχητικά όσο και ετυμολογικά, εντελώς σχετική με το σημερινό μας θέμα όπως και μ’ ένα σωρό άλλα, τοπικού ενδιαφέροντος, ζητήματα.
Όχι λοιπόν, δεν είναι λογικό στην «υπερσύγχρονη» και κοσμοπολίτικη, σημερινή Λεμεσό η οδός Ανεξαρτησίας να μην έχει γίνει ακόμα πεζόδρομος, αντιθέτως είναι εντελώς παράλογο, ετεροχρονισμένο και εκτός τόπου και νομίζω πως το να επιτρέπουμε ακόμα τόσα πολλά αυτοκίνητα να διασχίζουν καθημερινά το ιστορικό κέντρο της πόλης και τον βασικότερο δρόμο του είναι σχεδόν αντίστοιχο με το ν’ αποφασίζαμε να μετατρέψουμε αύριο τον Δημόσιο Κήπο της πόληςσε τριώροφο πάρκινγκ, κόβοντας «σύριζα» όλα τα αιωνόβια δέντρα του και αντικαθιστώντας τα με μπετόν. (υποθετικά μιλώ και ως παράδειγμα προς ΑΠΟΦΥΓΗ το φέρνω, μην μπαίνουν ιδέες).
Με την αναγκαιότητα της μετατροπής της οδού Ανεξαρτησίας σε πεζόδρομο δείχνει πάντως να συμφωνεί και η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων και πολιτών της Λεμεσού, αφού όπως φανερώθηκε τουλάχιστον μέσω ενός δημόσιου poll στο Limassol Today πρόσφατα, σχεδόν το 70% επέλεξε η Ανεξαρτησίας να γίνει πεζόδρομος, ένα 17% ψήφισε υπέρ του ενδεχομένου διάθεσης της οδού μόνο για μέσα μαζικών μεταφορών ή/και ποδήλατα, ένα ισχνό 7% ψήφισε υπέρ της μονοδρόμησης ενώ ευτυχώς μόνο ένα 8% ψήφισε όπως η οδός μείνει ως έχει.
Βλέπουμε όμως για δεκαετίες πως η ιστορική και κεντρική αυτή οδός πλημμυρίζει με πεζούς και ζωή κάθε φορά που γίνεται πεζόδρομος και βλέπουμε επιπλέον πόσο θερμά, γρήγορα και με συνοπτικές διαδικασίες αγκαλιάστηκε απ’ τους δημότες το αντίστοιχο, φανταστικό και πεζοδρομοποιημένο πρότζεκτ του Μόλου, όπου κάθε απόγευμα πολίτες όλων των ηλικιών, των κοινωνικών τάξεων και των φυλών αποδεικνύουν πράγματα… αυτονόητα.
Σοβαρά τώρα, γίνεται μια τόσο fabulous πόλη όπως η σημερινή Λεμεσός, με «εντυπωσιακό» παραθαλάσσιο skyline, που φιλοδοξεί να γίνει το νέο Silicon Valley της Ανατολικής Μεσογείου, χιλιάδες expats να τη ζουν και να τη χαίρονται και που είναι γνωστή για το κέφι, το ταπεραμέντο και το γλέντι της να μην έχει έστω έναν κεντρικό δρόμο πεζόδρομο; Ντροπή δεν είναι;
Άσε που, αν προσθέσουμε και λίγο αλατοπίπερο στην πουληστερή «κοντρίτσα» με την πρωτεύουσα, θα αναγκαστούμε να επισημάνουμε πως οι αντίστοιχοι οδοί Λήδρας και Ονασαγόρου στη Λευκωσία πεζοδρομοποιήθηκαν κάπου στις αρχές της δεκαετίας του… ενενήντα! Εμείς στη Λεμεσό που… είμαστε «τόσο μπροστά», έχουμε 2021 και ακόμα τη συζητάμε την Ανεξαρτησίας. Nτροπή, ντροπή.
Κεντρικές οδικές αρτηρίες – πεζόδρομους έχουν εξάλλου όλες οι «επαρχιακές» πόλεις στην Ελλάδα, όλες οι μικρές πόλεις στην Ευρώπη, για να μην πούμε όλα σχεδόν τα αστικά κέντρα του πλανήτη, με πληθυσμό κιόλας κατά πολύ μικρότερο από τη Λεμεσό.
Και μην μου πείτε ότι η μίζερη, σουβεροποιημένη, σαβουροποιημένη και μουμιοποιημένη Αγίου Ανδρέου λογιέται για… success story αστικού πεζόδρομου, κάτι σαν την αντίστοιχη λαϊκή γειτονιά στη Λευκωσία είναι, όπου κάτι, κάπως και κάποτε πήγε πολύ λάθος και επίσης θα ’πρεπε να επανεξεταστεί..
Σε ό,τι αφορά στο… λόμπι ορισμένων καταστηματαρχών που σύμφωνα με αστικούς μύθους, εναντιώνονται στην πεζοδρομοποίηση της Ανεξαρτησίας αφού κάτι τέτοιο «θα πήγαινε ενάντια στα οικονομικά τους συμφέροντα» ας επισημανθεί πως, σύμφωνα με την πολύ κοινή, εκτιμώ, λογική, ως μαγαζάτορες της οδού θα είναι οι πρώτοι που θα επωφελούνταν ουσιαστικά από μια τέτοια κίνηση ενώ αναφορικά με τη… «λογικοφανή» ανησυχία αρκετών άλλων, καθημερινών πολιτών πως «δεν υπάρχει άλλη οδική αρτηρία που να οδηγεί στη θάλασσα», ας πούμε μόνο πως ακριβώς σ’ αυτό το πεπαλαιωμένο επιχείρημα εντοπίζεται το προβληματικό της νοοτροπίας μας και πως τα οφέλη από την πεζοδρομοποίηση της κεντρικής οδού θα είναι σαφώς πολλαπλάσια από τις «δυσκολίες» που θα αντιμετωπίσουμε επειδή θα στερήσουμε… επτακόσια περίπου μέτρα ασφάλτου απ’ τα αυτοκίνητα.
Μιλάμε νομίζω για προφανή οφέλη από την πεζοδρομοποίηση της Ανεξαρτησίας που σχετίζονται τόσο με την ντόπια αγορά της πόλης όσο και με την ποιότητα ζωής των επισκεπτών και κατοίκων της.
Ένα μεγάλο δίκτυο πεζοδρόμων και ποδηλατοδρόμων πρέπει βασικά να γίνει ολόκληρο το ιστορικό κέντρο της Λεμεσού,της Πλατείας Ηρώων συμπεριλαμβανομένης, που να ενώνεται με τον Μόλο, το παλιό λιμάνι, τη Μαρίνα και το γραμμικό πάρκο δίνοντας έτσι τη συνολική αίσθηση ενός πολύ κανονικού και πολύ προχωρημένου κιόλας αστικού τοπίου.
Ας αρχίσουμε όμως με την πεζοδρομοποίηση της Ανεξαρτησίας «τζαι… θωρούμε».
Γιάλι – γιάλι.
Or not γιάλι – γιάλι, τι νομίζετε;
