Η νέα μίξη αληθινών γεγονότων και παραποιήσεων που έγινε viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την εβδομάδα που διανύουμε είναι ότι πολλές χώρες του εξωτερικού, τόσο εντός, όσο και εκτός Ευρώπης, εγκαταλείπουν με «βρεγμένη ουρά» τα μέτρα για τον κόβιτ και για κάποιο «σκοτεινό λόγο» η Ελλάδα και η Κύπρος συνεχίζουν να τα εφαρμόζουν.
Συγκεκριμένα, στην οχλοβοή του Facebook, κυκλοφόρησε η ακόλουθη ανάρτηση, που -εννοείται πως- άρεσε πολύ και αναδημοσιεύτηκε εκτεταμένα:
Πρόκειται φυσικά για μια απλουστευμένη και παραπλανητική παράθεση γεγονότων, αφού, παρά την πολυπόθητη άρση των μέτρων που επιτέλους άρχισαν να λαμβάνουν χώρα σ’ ολόκληρο τον πλανήτη, ούτε η σημασία του εμβολιασμού ακυρώνεται απ’ τις χώρες στη λίστα, ούτε τα μέτρα εγκαταλείπονται κακήν κακώς, όπως αφήνεται να νοηθεί στην ανάρτηση, επειδή «αποδείχθηκαν σάπια», «ζήσαμε δικτατορία», «ήταν όλα μία καλοστημένη πλεκτάνη», κλπ, κλπ.
Την αποδόμηση των ανακριβειών και την αποκατάσταση της αλήθειας ανέλαβαν για ακόμη μία φορά οι μοναδικοί πιστοποιημένοι fact checkers στο ελληνόφωνο ίντερνετ, που, κόντρα στον εύπεπτο λαϊκισμό της εποχής που σαφώς πουλάει πολύ ευκολότερα, κάνουν κι αυτοί καθημερινά, ό,τι μπορούν, για να αποδομούν τα viral ψέματα.
Εάν δεν βαριέσαι να διαβάζεις μπορείς να μάθεις με επιχειρήματα και τεκμηρίωση τι ισχύει με τη λίστα των χωρών που καταργούν τα μέτρα στη σελίδα των Hoaxes.
Γιατί, επομένως, ορισμένες χώρες προχωρούν με μεγαλύτερη γενναιότητα σε άρση των μέτρων και άλλες χώρες, όπως οι δικές μας, είναι διστακτότερες και λειτουργούν με μεγαλύτερη επιβράδυνση στην άρση τους;
Για την απάντηση του καίριου και ζωτικού αυτού ερωτήματος, που φυσιολογικά όλους μας καίει, χρειάζεται, μάλλον, να προηγηθούν και ορισμένα υποερωτήματα. Μήπως, για παράδειγμα, είναι οι χώρες με πολύ υψηλά ποσοστά εμβολιασμών τόσο στον γενικό πληθυσμό όσο και ανάμεσα στους ευάλωτους που προχωρούν με μεγαλύτερη γενναιότητα και ταχύτητα στην κατάργηση των περιορισμών; Μήπως είναι οι χώρες που έχουν πολύ καλύτερα συστήματα υγείας, έτοιμα να αντέξουν μια ακόμη κατακόρυφη αύξηση των νοσηλειών; Μήπως είναι χώρες που, πολύ απλά, βάζουν την οικονομία σε προτεραιότητα;
Στην αναζήτηση αυτών των απαντήσεων δεν μπορούν φυσικά από το να προκύψουν και ερωτήματα που αφορούν συγκεκριμένα στη δική μας χώρα.
Το πρώτο και βασανιστικότερο ερώτημα για τη δική μας χώρα, δύο ολόκληρα χρόνια μετά το αρχικό ξέσπασμα της πανδημίας, αφορά στο πλέον προφανές, που δεν διερευνάται όμως ικανοποιητικά στα καθημερινά ρεπορτάζ: Έχουμε κάνει ό,τι ήταν δυνατό να κάνουμε για να εξοπλίσουμε τα νοσοκομεία μας στον βαθμό που έπρεπε; Έχουμε θέσει τη δημόσια υγεία σε πραγματική προτεραιότητα με περαιτέρω χρηματοδότηση και εξοπλισμό των νοσηλευτηρίων και όχι μόνο με τα απαραίτητα πλην δυσάρεστα και πολύ κουραστικά, περιοριστικά μέτρα;
Θα αρχίσουμε ως πολιτεία, έστω και τώρα, να εξετάζουμε την πολυεπίπεδη κρίση που συνεχίζουμε να ζούμε ως τέτοια; Είναι ο κόβιτ το μοναδικό μας πρόβλημα; Οι υπόλοιπες ασθένειες, η οικονομική κατάσταση και η ψυχική υγεία της καθεμίας και του καθενός δεν είναι πολύ σοβαρά ως ζητήματα;
Καλές και υποφερτές οι καραντίνες, αν έχεις το οικονομικό σου λυμένο. Όλα είναι ευκολότερα, αν έχεις το οικονομικό σου λυμένο. Η κριτική και η επίκριση πρώτες και καλύτερες.
Η πολυθεματικότητα και η διαθεματικότητα μπορούν να αποδειχθούν πάντως πολύ χρήσιμα και πολύ ωφέλιμα ως trends των ημερών.
Προς τα πού γέρνει η παλάντζα;
