Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

Εγγραφή στο Newsletter

Limassol Today - Asset 10
ΑΡΧΙΚΗΣΤΗΛΕΣΤΑ ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥΟ "μαυρής" στο μηχανάκι

Ο “μαυρής” στο μηχανάκι

Ένα γνέψιμο του αστυνομικού είναι αρκετό για να του κόψει τα ύπατα. Ακόμα κι αν “έχει όλα τα χαρτιά”.

Φορούσε κράνος από εκείνα τα μεγάλα, όχι τα μανιταρέ. Σφιχτοδεμένο με πλαστική ασφάλεια. Επένδυσε στο κράνος. Το μηχανάκι χωρίς ήχους και καπνούς σαν αυτά με τα κλεμμένα εξώστ. Φανερά νόμιμο. Οδηγούσε με πενήντα, άκρη δεξιάς λωρίδας, έβγαζε δείκτη στη στροφή. Στο καλάθι έχει τσαντάκι αντρικό των σουβενίρ.

Είμαι πίσω περίπου εφτά αυτοκίνητα. Πέρασαν μηχανάκια, ψηλότερα, ακριβότερα, πουκαμισάτοι, με κουτί στη σέλα, γυαλιά Balenciaga, κυπριακότατοι. Ο αστυνομικός, έξω από το βουλγάρικο discount market, του γνέφει, γνέφει με άφατη ικανοποίηση. Περιμένω να προχωρήσουν οι μπροστινοί να δω τι στο καλό είδε παράνομο. Έφτασα. Είχα ενάμιση λεπτό. Όσο κρατά το κόκκινο.

Ο νεαρός από το Νεπάλ είχε ύφος κουνουπιού πριν το κτυπήσει παντόφλα.

«Άδεια ρε my friend».

Ανοίγει τσάντα, του πέφτουν όλα από το άγχος. Γέρνει να τα μαζέψει, γέρνει και η μηχανή στο πόδι του αστυνομικού. Τον στραβοκοιτά ψαρωτικά, ύφος ρόμποκοπ.

«I am sorry, I am sorry». Βρίσκει την άδεια, του τη δίνει:
«Εγώ Κύπρο legal, πάει δουλειά, μάγαζί περιμένει όι αργήσω, νομίσει κάτι έπαθα, ποτέ ντεν αργεί εγώ».

Αστυνομικός σκυφτός, ούτε γυρνά πάνω του, λες και ψάχνει το μέγα μυστικό του κράτους. Το μόνο που είχε να δει ωστόσο, ήταν όνομα, νούμερα, safe pass.

Καμιά χρωματική απόκλιση στους δύο. Ο αστυνομικός είχε το χρώμα του καμένου τραχανά στον πάτο κατσαρόλας. Χρώμα Κυπριαζέ – δεν ξέρω γιατί νομίζουμε είμαστε της λευκής φάρας- ωραίος στα Κυπριακά στάνταρ, το ωραίο που σε κάνει η ματσίλα μιας στολής ρόμποκοπ.

«Ρε, πουν’την άδεια παραμονής σου, φγάλ’την».

Ανάβει πράσινο, πρέπει να προχωρήσω, διαολίζομαι, αποφασίζω και στραβοτιμονιάζω, παρκάρω μπροστά τους.

«Καλημέρα, έχουμε κανένα πρόβλημα με το παιδί;»
«Να πάτε στο καλό κυρία»

Ξαναρωτώ αν υποψιάζεται κάτι και επιμένει μέχρι ντε και καλά να βρει. Ο νεαρός αγχώνεται:

«Madam, don’t worry, ego legal».
«Κυρία μου να πάτε στο καλό, να κάμουμε τη δουλειά μας».

Και εγώ τη δουλειά μου κάνω απαντώ, τι δουλειά ρωτά, σηκώνω ψαρωτικό φρύδι, σιωπώ μισογελώ σαν να επιφυλάσσομαι.

«Να δω και την άδεια σας μιας και σταματήσατε».
«Μόλις τελειώσετε με το παιδί».

Ο μελαχρινότατος καλτ Κύπριου ρόμποκοπ, χαμογελά λίγο πλέον όταν μένουμε μόνοι. Ένας ερμηνευτικός σχολιασμός θα μπορούσε να ήταν ότι ήθελε απλά να ξεμπερδέψει μαζί μου.

Με βρήκε στα σόσιαλ το απόγευμα, έψαχνε με κουβέντα να καλύψει το μέσο κενό μας

«Άσε να ξέρω παραπάνω, δεν μπορώ να πω τι ξέρω, αλλά τούτοι όλοι που γεμίσαμε, δεν είναι τόσο αθώοι όσο νομίζεις».

Βέβαια κοινωνικά αμόρφωτο δάσκαλο δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω.

“Ο άνθρωπος είναι καταδικασμένος να επιθυμεί να γίνει θεός και καταδικασμένος να αποτυγχάνει στις προσπάθειες του” λέει ο Σαρτρ. Και αυτό που είπε ο Σαρτρ συνοψίζεται στο τσατ αυτό. Η ελευθερία να λειτουργούμε, το πως αφηνόμαστε ελεύθεροι να λειτουργούμε μπορεί να είναι η αρχή της απόλυτης τάξης ή του απόλυτου χάους. Ο απόλυτα ελεύθερος, αχαλίνωτος, ανεμπόδιστος και προκαταβολικός ρατσισμός είναι κάτι τέτοιο.

Του απαντώ για την κατάχρηση εξουσίας, του λέω για τις συνομωσιολογικές θεωρίες που χρησιμοποιούν οι όμοιοι του και που λειτουργούν αλιμονικά στον ρατσισμό. Του γράφω έπειτα μπας και συγκινηθεί, για το Νεπαλέζικο μωρό που φιλοξενεί με τη μάνα του μια φίλη μου. Του γράφω για να ταυτίσει την εικόνα με ένα κυπριακό μουζουρέ μωρό, του λέω για το νεπαλέζικο, που το κουνούσαμε στο ριλάξ και γελούσε και το ρωτούσαμε: Τι θα σε κάνουμε μωρό μου εσένα όταν μεγαλώσεις; Λογιστή, προγραμματιστή; Θα μιλάμε αγγλικά, ελληνικά, νεπαλέζικα! Θα λένε άραγε ακόμα τότε όταν μεγαλώσεις τα ”γεμίσαμε από τούτους”; Εσύ με τόσες γλώσσες και σπουδές και με εμάς τους Κυπραίους για βιτρίνα σου, θα τους τρως τις δουλειές στα αλήθεια. Τις δουλειές που καταδέχονται. Τις άλλες δεν τις καταδέχονται έτσι κι αλλιώς, δεν ξέρω γιατί μοιρολογούν. Το ντελίβερι, το μάζεμα ελιών, το χειρωνακτικό άρμεγμα κατσέλλων, το κουβάλημα επίπλων για 2 κι 60.

Εσύ δεν θα είσαι εκτεθειμένος σε ένα μηχανάκι χωρίς ασφάλιση, δεν θα πεθάνεις κάτω από τροχούς άκλαφτος.

Powered by kone"

Μην το χάσεις

Journal

Δείτε επίσης