Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Εγγραφή στο Newsletter

Limassol Today - Asset 10
ΑΡΧΙΚΗΣΤΗΛΕΣΤΑ ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥΤα ρατσιστικά σας κατάλοιπα

Τα ρατσιστικά σας κατάλοιπα

Γράφει η Ανθή Ερμογένους*

Του το έχω ταμένο. Καθηγητής στη πτυχιακή μου με τίτλο «Εθνικισμός στο ποδόσφαιρο», μου βγάζει την πίστη. Προσπαθώ να είμαι μια σωστή επιστήμονας και αφαιρώ από την έρευνα προσωπικούς συναισθηματισμούς. Δεν διστάζω όμως και στη πτυχιακή κατακεραυνώνω με στοιχεία ακόμα και την ποδοσφαιρική ομάδα που υποστήριζα η οποία δηλώνει το white hools ως αρχή υποστήριξης της λευκής φυλής….. Ο πατέρας μου υπήρξε ποδοσφαιριστής στην ομάδα αυτή, υποστηρίζουμε από παιδιά λόγω του την ομάδα αυτή, χρησιμοποιώ και αγοράζω από παιδί όσα αξεσουάρ βγάζει η μπουτίκ της ομάδας αυτής. Για χρόνια πίνω καφέ στο φλιτζάνι «white hools» της ομάδας. Νομίζω σαν ηλίθια για χρόνια, ότι εννοεί το λευκό της στολής. Βλέπω ακολούθως το πανό του ΑΠΟΕΛ, μιας άλλης κυπριακής ομάδας, που αναγράφει «εκ φύσεως ανώτεροι»,  νόμιζα εννοούν ποδοσφαιρικά ανώτεροι, ότι το «εκ φύσεως» ήταν απλά οπαδική έπαρση. Λίγο περισσότερο πολιτικοποιημένη να ήμουν από πιο μικρή, θα τα καταλάβαινα νωρίτερα.

Είμαι κορίτσι στην κερκίδα, δεν βρίζω σαν αγόρι, αλλά ξέρω τι είναι αράουτ και κατενάτσιο. Τα αγόρια με βλέπουν με λιγότερη υποτίμηση επειδή ξέρω. Με δέχονταν στο σύνδεσμο επειδή ξέρω από ποδόσφαιρο, μου σύστησαν τον γάτο που είχαν σαν κατοικίδιο/μασκότ του συνδέσμου, τον λένε Βianco (λευκό δηλαδή).

Είμαι στην κερκίδα σε ένα ματς, και βρίζουν για ένα ακυρωμένο γκολ. Οφσάιτ ήταν, λέω, σωστά το ακύρωσε, ήρθε το πρώτο, τράβα πλύνε κανένα πιάτο, έχετε και οι γυναίκες άποψη στη μπάλα. Ίδια μέρα ακριβώς πάω στο σπίτι, το σκέφτομαι και σχεδόν με διασκεδάζει, βλέπω αμέσως μια αγγελία από μια αθλητική ιστοσελίδα που έψαχναν για συντάκτη, θέλουν κείμενο και βιογραφικό. Στέλνω καταπληκτικό κείμενο, υπογράφω με το όνομα μου, απαντάνε εν ριπή οφθαλμού: ευχαριστούμε η θέση δόθηκε. Δεν πιστεύω ούτε κατά διάνοια ότι σε τόσο λίγη ώρα από την αγγελία βρέθηκε άτομο για τη θέση, ξαναστέλνω δεύτερο κείμενο, το υπογράφω Πανίκος Ι. Σε πολύ λίγη ώρα έρχεται νέα απάντηση: Η θέση είναι δική σας. Πάω τους συναντώ σε τόπο που μου είχαν ορίσει, με τακούνι, κολάν, και χαριτωμένη χειραψία: Πανίκος, τους λέω. Δεν μπορούσαν να το πάρουν πίσω. Οκτώ χρόνια ακολούθησαν, με Ευρωπαϊκές διοργανώσεις στα γήπεδα. Η πρώτη μου “whiteness” αναλαμπή ήρθε σε ένα παιχνίδι με τη Λάτσιο. Αντιλαμβάνομαι πως εύκολα και μεθοδευμένα, η φυλετική συνείδηση σπείρεται και θερίζεται στο ποδόσφαιρο και δια μέσω των συνδέσμων. Βρωμά πολύ τότε στα μάτια μου το ποδόσφαιρο και αποσύρομαι από τον χωρο. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι και να ξεκαθαρίζω, πως η αμορφωσία, υποκαθίσταται με επίπλαστες ανωτερότητες.

Ακολουθεί λίγα χρόνια μετά το μεταπτυχιακό μου. Γράφω για τους ανά την Ευρώπη εθνοσωτήρες που ειδωλοποιούνται στα πανό, γράφω για τον τρόπο που ο φυλετισμός, ή, η ιδέα της εθνικής ταυτότητας εισχωρεί στα μυαλά οπαδών και έπειτα στην κοινωνία. Επισυνάπτω στην πτυχιακή μου τα ευρήματα. Προκηρύξεις, ανακοινώσεις όπως «εις τα δικά μας γήπεδα θα μπαίνουν μόνο εκείνοι που σκέπτονται σαν Έλληνες», αδελφοποιήσεις με άλλες φιλοναζιστικές ομάδες, κρεμασμένα κασκόλ σε φούρνους στρατοπέδων συγκέντρωσης, φωτογραφίσεις με Χρυσαυγίτες, τα «refugees go home», αναφέρω την ανυπαρξία ανακοινώσεων που να τα καταδικάζουν. Επέμενε ο καθηγητής που τώρα του το ‘χω ταμένο αυτό το κείμενο, πως δεν είναι ρατσιστικά ευρήματα και όντως υπάρχουν τεστ νοημοσύνης, που δείχνουν ότι οι λευκοί χαρακτηρίζονται από καλύτερα βιολογικά, κοινωνικά, πνευματικά χαρακτηριστικά. Επιμένω με έρευνες πως τα τεστ σχεδιάστηκαν με λευκή οπτική. Ο καθηγητής αυτός δεν δεχόταν τη διατριβή αν δεν αφαιρούσα τα στοιχεία. Δεν έπρεπε να κάθομαι να υπερασπίζομαι την ίση πνευματικότητα των ανθρώπων. Σε ένα καθαρό λόγο, θα έπρεπε να του πω πως απλά ομαλοποιεί το φόνο, τον βασανισμό, την κάθε υπεροψία που γεννά εξουσιαστικό ύφος, με την επίφαση της φυλετικής ή άλλης ανωτερότητας. Επενέβη άλλος καθηγητής τότε της επιτροπής, υπερασπίστηκε τη διατριβή μου και τα αντικειμενικά ευρήματα μου. Του πρώτου, του είχα ταμένο πως θα τον αποκαλύψω στο μέλλον – και να μας.

Το curb stomp για όσους δεν ξέρετε, είναι περίπου αυτό που έκανε ο Αμερικάνος μπάτσος πριν δύο χρόνια όταν σκότωσε εν ψυχρώ τον Τζόρτζ Φλόυντ. Είναι η σκηνή που αηδιάσατε στην ταινία American History X. Να σπρώχνεις με το πόδι το κεφάλι ενός μαύρου στο πεζοδρόμιο μέχρι να σας χωρίσει ο θάνατος (του). Αντίστοιχος ήταν και ο δαρβινιστικός θάνατος πεζοδρομίου του Ζακ. Αντίστοιχος γιατί και αυτός πέθανε ως ο «Άλλος».

I Can't Breathe' Video Shows Minneapolis Cop With Knee On Neck of George  Floyd, Who Died | 107.5 WBLS

Το (αντι)κοινωνικότερο πρόβλημα της ιστορίας που περιγράφω, ήταν ότι έκατσα «κλούβα» και περίμενα να εμφανιστεί κάποιος άλλος ως σωτήρας (ο άλλος καθηγητής) αντί να μην δεκτώ καν σαν συζήτηση την προσέγγιση για φυλετικές ανωτερότητες. Έκατσα κλούβα να παρακολουθώ επιβολές. Όπως ακριβώς οι γύρω του Ζακ, οι γύρω του Φλόυντ. Πιστοί στο θέαμα, την ανάγκη της κατάπληξης. Κοινωνία που mutαρε μικρόφωνα κι άνοιξε διαφράγματα φακών. Να αναγνωρίζει της ηγεμονίες μόνο σαν θέαμα, όχι σαν κάτι που χρήζει καταστολής.

Βέβαια με θυμίζω, πως μια κίνηση να έκανε ένας να τον σώσει, τον Φλόυντ, τον Ζακ, η αστυνομία στο dreamland καθαρότητας νομιμοποιείται να σου ρίξει στο ψαχνό. Και να τη βγάλει καθαρή στο όνομα της πατρώας εξουσίας, των καθαρόαιμων υιών και του λευκού πνεύματος, αμήν.

*αρχισυντάκτρια

Powered by kone"

Μην το χάσεις

Journal

Δείτε επίσης