Γράφει ο Μαρίνος Νομικός*
Ενα γερμανικό ψυχολογικό θρίλερ έξι επεισοδίων στο Netflix και το κοντινότερο που έφτασε ποτέ η Αγκάθα Κρίστι σε ιστορία τρόμου, οι προτάσεις για αυτή την εβδομάδα.
Dear Child
Αυτό το γερμανικό ψυχολογικό θρίλερ έξι επεισοδίων του Netflix (από το μπεστ σέλερ Liebes Kind της Romy Hausman) της αιχμαλωτίζει το ενδιαφέρον από τις πρώτες κιόλας σκηνές. Μια γυναίκα εγκαταλείπει έντρομη τις εγκαταστάσεις όπου, όπως καταλαβαίνουμε, κρατούνταν φυλακισμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα μαζί με δύο παιδιά από τον παρανοϊκό “πατέρα” τους. Καταλήγει στο νοσοκομείο μαζί με το κορίτσι, ενώ το αγόρι μένει πίσω δίπλα από έναν αναίσθητο άντρα, ειδοποιούνται οι Αρχές κι αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι μιας σοκαριστικής και βαθιά νοσηρής ιστορίας που δείχνει να συνδέεται με την εξαφάνιση μιας νέας γυναίκας πριν από 13 χρόνια (όση και η ηλικία του κοριτσιού).
Όπως συμβαίνει σε πολλές σειρές και ταινίες του δημοφιλούς αυτού είδους που σέβονται τον εαυτό τους, η αφήγηση σπάει σε δύο χρονικά επίπεδα, στο τώρα όπου διεξάγονται οι έρευνες και με flashbacks όπου παρακολουθούμε τη ζωή της γυναίκας και των δύο παιδιών στην αιχμαλωσία.
Το “τώρα” επίσης κατακερματίζεται ακολουθώντας τους βασικούς χαρακτήρες σε παράλληλες διαδρομές (που ενίοτε διασταυρώνονται): η αστυνομικίνα που προσπαθεί να ενώσει τα κομμάτια του παζλ, τα θύματα που προσπαθούν να προσαρμοστούν στη νεοανακαλυφθείσα ελευθερία (ειδικά τα παιδιά που δεν έχουν ξαναδεί τον εξωτερικό κόσμο), ένας αστυνομικός που συνδέεται με την αρχική εξαφάνιση και οι γονείς της εξαφανισμένης που ξαναζούν τον εφιάλτη.
Η επίτηδες διασπασμένη αφήγηση προκαλεί μια σειρά από ερωτήματα (ποια είναι η γυναίκα; ο απαγωγέας έδρασε μόνος; ποια η σχέση του με την εξαφανισμένη; αν ο δράστης είναι νεκρός γιατί όλοι τον φοβούνται ακόμα; γιατί το κοριτσάκι συμπεριφέρεται σαν τη γερμανική εκδοχή της M3GAN;) που βάζουν τον θεατή στο ίδιο τριπάκι με τα ήρωες που προσπαθούν να καταλάβουν τι διάολο συμβαίνει. Με απανωτά twists, σοκαριστικές αποκαλύψεις και μια έντονα νοσηρή ατμόσφαιρα, το Dear Child προσφέρεται για ένα από τα πιο ιντριγκαδόρικα και ψυχοβγαλτικά μπιντζαρίσματα των τελευταίων μηνών.
A Haunting in Venice
Σαφής βελτίωση από το αναιμικό Death on the Nile, η τρίτη περιπέτεια του διάσημου Βέλγου ντετέκτιβ Ηρακλή Πουρό που αναβίωσε ο Kenneth Branagh με το Murder on the Orient Express (2017) είναι ένα αρκετά μακάβριο και ατμοσφαιρικό αστυνομικό θρίλερ που θα σας βάλει σε μια ανώδυνα creepy διάθεση ό,τι πρέπει για το Halloween.
Για την ακρίβεια βασίζεται στο μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι με τίτλο Halloween Party με το setting να έχει μεταφερθεί στη Βενετία από το Ηνωμένο Βασίλειο του βιβλίου – και ξέρουμε ήδη από το Don’t Look Now πόσο τρομακτική μπορεί να γίνει η πόλη των Δόγηδων! Εκεί λοιπόν βρίσκεται ο Ηρακλής Πουαρό (Branagh), έχοντας πλέον αποσυρθεί, καλεσμένος μιας φίλης του συγγραφέως (Tina Fey) με σκοπό να παρακολουθήσει τη σεάνς ενός διαβόητου μέντιουμ (Michelle Yeoh) σε ένα υποτίθεται στοιχειωμένο παλάτσο όπου είχε βρει τραγικό θάνατο η κόρη της ιδιοκτήτριας (η Kelly Reilly του Yellowstone).
Φυσικά όπου πάει ο Πουαρό ακολουθεί ο θάνατος (όπως του τονίζεται ουκ ολίγες φορές καθ’ όλη τη διάρκεια) η σεάνς καταλήγει σε φόνο και ο διάσημος ντετέκτιβ επιστρέφει αναγκαστικά (και λίγο τραβάτε-με-κι-ας-κλαίω) στην ενεργό δράση – μόνο που αυτή τη φορά υπάρχει μια μεταφυσική αύρα στην υπόθεση.
Το βιβλίο της Κρίστι είναι ό,τι κοντινότερο σε ιστορία τρόμου που έγραψε ποτέ η βασίλισσα του εγκλήματος και η πιστή αυτή μεταφορά λειτουργεί ακριβώς έτσι ισορροπόντας επιδέξια (και πανούργα είναι η αλήθεια) ανάμεσα στο σφιχτοδεμένο whodunit και την υπερφυσική ταινία τρόμου με μακάβρια οράματα, παιδιά-οπτασίες, αόρατες φωνές, απανωτά “μπου” και φρικαλέα μυστικά του παρελθόντος. Και εννοείται πως μια σφοδρή καταιγίδα έχει παγιδεύσει στο επιβλητικό και ultra-creepy παλάτσο την ομήγυρη πιθανότατα (και) με ίσως κάτι πιο τρομακτικό από έναν (ανθρώπινο) δολοφόνο.
Κι αυτό το παιχνίδι με τις σκιές, την υποβολή και τα υπερφυσικά υπονοούμενα που αποπροσανατολίζουν τον απόλυτα προσγειωμένο Πουαρό (και κατ΄επέκταση τον θεατή) είναι που κάνουν το A Haunting in Venice μία από τις καλύτερες και πιο (μακάβρια) ψυχαγωγικές μεταφορές έργου της Κρίστι (η οποία συμπτωματικά γεννήθηκε σαν σήμερα 15 Σεπτεμβρίου 1890). Δείτε το στη μεγάλη οθόνη. Δείτε ακόμα: Murder She Wrote: Οι καλύτερες ταινίες από βιβλία της Αγκάθα Κρίστι
