Γράφει ο Μαρίνος Νομικός
Παραδεχτείτε το, σας αρέσουν οι based on actual events ιστορίες, έτσι δεν είναι; Αν είσαι από εκείνους που γκουγκλάρουν αμέσως μετά για να μάθουν περισσότερα γύρω από τα γεγονότα που μόλις παρακολούθησες (εγώ τουλάχιστον έτσι κάνω) ορίστε τέσσερις πρόσφατες σειρές που θα σε κρατήσουν απασχολημένο και μετά τη θέασή τους
Colin in Black & White
Τον Colin Kaepernick τον ήξερα περισσότερο ως ακτιβιστή παρά απ’ τις πενιχρές μου γνώσεις γύρω απ’ το φούτμπολ (ή οποιοδήποτε σπορ εδώ που τα λέμε) καθώς ήταν ο πρώτος αθλητής που γονάτισε κατά τη διάρκεια του εθνικού ύμνου ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την αστυνομική βία σε βάρος μαύρων πολιτών πίσω στο 2016. Κίνηση που οδήγησε σε ένα κύμα παρόμοιων διαμαρτυριών σε όλες τις ΗΠΑ (που εντάθηκε με τη δολοφονία του George Floyd και το κίνημα BLM) αλλά και στον τερματισμό της καριέρας του Kaepernick που παραμένει εκτός γηπέδων μέχρι σήμερα. Αυτή η γρήγορη (έξι ημίωρα επεισόδια) και ευφάνταστη μίνι σειρά του Netflix που δημιούργησε ο Kaepernick με την Ava DuVernay (η ακτιβίστρια δημιουργός του When They See Us) συνδυάζει αφήγηση (από τον ίδιο) και μυθοπλασία για να μας μεταφέρει στα εφηβικά χρόνια του αθλητή και πως σφυρηλατήθηκε η ακτιβιστική πλευρά μιας πολυσχιδούς προσωπικότητας, όντας ο μοναδικός μαύρος της καλιφορνέζικης μικρής πόλης όπου μεγάλωσε υιοθετημένος από λευκούς γονείς (τους υποδύονται η Mary-Louise Parker και ο Nick Offerman). Ο Colin μεγάλωσε μαύρος σε έναν καθαρά λευκό κόσμο που απαιτούσε να συμπεριφέρεται “σαν λευκός” ενώ ο περίγυρος έκανε πως δεν έβλεπε τον εξόφθαλμο ρατσισμό που έκανε μέχρι και μια απλή βόλτα με τους γονείς του ανυπόφορα άβολη (μετρήστε πόσες φορές αστυνομικοί ή απλοί περαστικοί ρωτούν τους γονείς του αν είναι εντάξει ή χρειάζονται βοήθεια παρουσία του θεόρατου -1,93- μαύρου γιου τους). Αναγκάζεται μάλιστα να εγκαταλείψει μια πολλά υποσχόμενη καριέρα στο μπέιζμπολ γιατί νιώθει ότι θέλουν να παίζει με τον σωστό τρόπο που είναι βασικά ο “λευκός τρόπος”. Ο Kaepernick είναι χαρισματικός αφηγητής (έχει πλάκα που παρακολουθεί τον έφηβο εαυτό του που υποδύεται ο ταλαντούχος Jaden Michael) και τα εμβόλιμα μαθήματα Μαύρης ιστορίας δείχνουν πόσο διαρκής και διαχρονικός παραμένει ο αγώνας για ισότητα και ισονομία, όμως όλη η δύναμη της σειράς αντλείται από το πάθος ενός πιτσιρικά να αγκαλιάσει αυτό που είναι και αυτό που θέλει κόντρα σε σύστημα που δεν νοσεί αλλά είναι φτιαγμένο εξαρχής να τον καταπιέζει. Τώρα αγαπάω τον Kaepernick (και την Bob Ross μαλλούρα του) λίγο περισσότερο από πριν.
Ridley Road
Ναζί με σβάστικες και heil Hitler να διαδηλώνουν στο κέντρο του Λονδίνου εναντίον Εβραίων και μαύρων όταν δεν πυρπολούν ανενόχλητοι Συναγωγές και δέρνουν μετανάστες; Δεν μιλάμε για κάποια δυστοπία εναλλακτικής ιστορίας τύπου The Man in the High Castle (επίσης άχαστο) αλλά για τη Βρετανία του 1962 όπου το ναζιστικό Βρετανικό Εθνοσοσιαλιστικό Κίνημα εκμεταλλευόμενο τον νόμο περί ελευθερίας της έκφρασης περιέφερε τα μισητά σύμβολα και τη ρητορική μίσους με την ανοχή των Αρχών και την υποστήριξη σεβαστής μερίδας του πληθυσμού. Και σας κάνει εντύπωση που ψήφιζαν Χρυσή Αυγή στο Δίστομο και τα Καλάβρυτα; Εκεί τουλάχιστον το έκαναν 70 χρόνια μετά τη λήξη του Β’ ΠΠ… όχι μόλις 15
μετά τη συμβολή της Βρετανίας στην ήττα του φασισμού να ανεμίζουν σβάστικες και να ακούγονται περήφανα Sieg Heil στο κέντρο του Λονδίνου! Αυτή η ζοφερή περίοδος της βρετανικής κοινωνίας (που προσομοιάζει με τα όσα ντροπιαστικά ζήσαμε στην Ελλάδα με τη Χρυσή Αυγή) αποτελεί το setting της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας σειράς τεσσάρων επεισοδίων του BBC που τοποθετεί στο ιστορικό πλαίσιο μία ιστορία καθαρής μυθοπλασίας. Η νεαρή Εβραία Vivien Epstein (Agnes O’Casey) αφήνει το Μάντσεστερ για να ξεφύγει από το προξενιό που της κανονίζουν οι γονείς της και αποφασίζει να πάει να βρει τον αγαπημένο της στο Λονδίνο χωρίς να ξέρει ότι αυτός είναι μέλος της (υπαρκτής) εβραϊκής αντι-φασιστικής οργάνωσης 62 Group (όπου συμμετέχει και ο θείος της) και έχει διεισδύσει στα άδυτα του Κινήματος ως πρωτοκλασάτο μέλος. Στην προσπάθειά της να τον βρει γοητεύει άθελά της τον αρχηγό των νεοναζί (ο Rory Kinnear στην καλύτερη ενσάρκωση του Χρήστου Πολίτη από τα πολεμικά έπη του Τζέιμς Πάρις) και βρίσκεται κι αυτή, άπειρη και αθώα Εβραιοπούλα από χωριό, μυστική στο Κίνημα να τεντώνει το χεράκι και να φωνάζει perish Judah έξω από Συναγωγές. Εντάξει η πλοκή είναι ψιλο-προβλέψιμη και κάποιες καταστάσεις τραβηγμένες απ’ τα μαλλιά όμως θα σας κρατήσει στην άκρη του καναπέ. Επιπρόσθετα το ιστορικό πλαίσιο είναι σοκαριστικό, το καστ απολαυστικό (πάντα καλοδεχούμενοι ο Eddie Marsan και η Rita Tushingham) με ανατριχιαστικά πειστικές ερμηνείες, η αναπαράσταση του swingin’ London των 60s άψογη ενισχυμένη κι από πλάνα αρχείου (δείτε και το Last Night in Soho που παίζεται αυτή την εβδομάδα στις κυπριακές αίθουσες για να εντρυφήσετε στη συγκεκριμένη εποχή) και το μήνυμα απλό αλλά εφιαλτικά διαχρονικό: οι φασίστες είναι τέρατα αλλά χειρότερες είναι οι κοινωνίες που τους αποδέχονται σιωπηρά και τους κανονικοποιούν
The Loudest Voice
Αν το Bombshell σας άφησε με την αίσθηση ότι δεν χορτάσατε Roger Ailes, εμβαθύνετε ακόμα περισσότερο στον βίο και την πολιτεία του πάλαι ποτέ πανίσχυρου και επιδραστικού αφεντικού του Fox News (τον υποδύεται με αποκρουστική πειθώ ένας αγνώριστος κάτω από στρώσεις προσθετικών Russell Crowe), με αυτή την άκρως ενδιαφέρουσα μίνι σειρά 7 επεισοδίων του Showtime. Βασισμένη στο nonfiction βιβλίο του Gabriel Sherman η σειρά όχι μόνο καλύπτει το θέμα απ’ όλες τις μπάντες αποκαλύπτωντας πτυχές από την προσωπική ζωή, το background και τον χαρακτήρα του Ailes (ο οποίος πέθανε το 2016) αλλά προσφέρει επίσης μια αρκετά διεισδυτική ματιά στο πως λειτουργεί η αμερικανική τηλεόραση, η κατάχρηση εξουσίας για σεξ και επιρροή αλλά και το πολιτικό σύστημα που συντηρεί και συντηρείται. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως πρώτος ο Ailes αντιλήφθηκε τη δύναμη της “άλλης Αμερικής” που πασχίζει να επιβιώσει ανάμεσα στις δύο ελιτίστικες ακτές, ανοίγοντας ουσιαστικά τον δρόμο για την άνοδο του Τραμπ στην εξουσία.
For Life
Ο Nicholas Pinnock (Marcella) είναι ο ιδιοκτήτης νυχτερινού κλαμπ Aaron Wallace που έφαγε ισόβια για εμπόριο ναρκωτικών που δεν ήταν καν δικά του και καταφέρνει πίσω από τα σίδερα να σπουδάσει νομική αλλά και να αποκτήσει άδεια άσκησης επαγγέλματος. Αντιπροσωπεύοντας τους συγκρατούμενούς του όποτε παραστεί ανάγκη αλλά και βοηθώντας την προοδευτική διευθύντρια των φυλακών (η Indira Varma του Game of Thrones) να προωθήσει τις ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις της, ο Aaron παραμένει ταυτόχρονα προσηλωμένος στον στόχο που τον οδήγησε στο να γίνει δικηγόρος εξαρχής: να πετύχει την επανεκδίκαση της υπόθεσής του και να αποδείξει πως έπεσε θύμα ενός διεφθαρμένου εισαγγελέα ο οποίος μάλιστα ετοιμάζεται να επανεκλεγεί. Βασισμένη στην απίστευτη πραγματική υπόθεση του Isaac Wright Jr. που φυλακίστηκε άδικα το 1991, αυτή η αρκετά ενδιαφέρουσα δικαστική σειρά του ABC είναι αρκετά τολμηρή για παραγωγή της ελεύθερης τηλεόρασης των ΗΠΑ: διαδραματίζεται κυρίως εντός μιας φυλακής με πλειοψηφικό μαύρο καστ και λεσβία κεντρικό χαρακτήρα (η διευθύντρια είναι παντρεμένη με την αντίπαλο του διεφθαρμένου εισαγγελέα στις εκλογές) – κάτι που δεν μεταφράζεται ακριβώς και σε χρυσάφι για την αμερικανική prime time (η αλήθεια είναι πως κόπηκε μετά από δύο σεζόν). Είναι όμως από τις σειρές που σε αιχμαλωτίζουν από την πρώτη κιόλας σκηνή με το απίστευτο concept, την φοβερή πίεση, τον ψυχολογικό πόλεμο αλλά και τα διλήμματα που αντιμετωπίζει ο Aaron (σε κάποια φάση είναι αναγκασμένος να υπερασπιστεί έναν νεοναζί) και φυσικά όλα αυτά με κινητήριο δύναμη την ερμηνεία του Pinnock, η παρουσία του οποίου δείχνει επιβλητική ακόμα κι όταν τσακίζεται (που το παθαίνει συχνά). Θα βρείτε και τους δύο κύκλους στο Netflix.
