Κανάλια και πλατφόρμες streaming έχουν βρει τη χαρά τους τελευταία με μίνι σειρές οικιακών και ψυχολογικών θρίλερ από γνωστά best sellers του είδους. Και γιατί όχι; Είναι σχετικά φθηνές, πιασάρικες, εξαιρετικά bingable και το κοινό τις καταβροχθίζει μαζικά σαν ζεστές τυρόπιτες. Ορίστε τέσσερις πρόσφατοι τίτλοι για να bingάρετε το Σαββατοκύριακο.
Pieces of Her (Netflix)
Μια νεαρή κοπέλα έρχεται αντιμέτωπη με το σκοτεινό παρελθόν της μητέρας της στην ενδιαφέρουσα αλλά αχρείαστα παραφoρτωμένη σειρά του Netflix από το ομώνυμο βιβλίο της Karin Slaughter. Η ήσυχη αλλά ανιαρή ζωή της Andy (Bella Heathcote) σε ένα νησάκι της Τζόρτζια ανατρέπεται όταν η λογοθεραπεύτρια και τυπική νοικοκυρά μαμά της (Toni Collette) το γυρνάει σε Liam Neeson μπροστά στα μάτια της κόβοντας με μια αστραπιαία κίνηση τον λαιμό του ένοπλου που μόλις έχει σκορπίσει το θάνατο στο εστιατόριο όπου καθόντουσαν κι ετοιμαζόταν να σκοτώσει και τις ίδιες. Δεν είναι όμως η μόνη που μένει μαλάκας από τα particular set of skills της μαμάς. Το συμβάν παίρνει τεράστια δημοσιότητα με συνέπεια να την ανακαλύψουν κάποιοι πολύ επικίνδυνοι άνθρωποι από το παρελθόν της για το οποίο η Andy δεν έχει φυσικά την παραμικρή ιδέα. Ναι, είναι το A History of Violence με αλλαγή φύλου αλλά χωρίς το βάθος, το δράμα ή το κοινωνικό σχόλιο του θεοσκότεινου θρίλερ του David Cronenberg. Η αρχική σκηνή στο εστιατόριο παγώνει το αίμα (και χύνει αρκετό) και τα δύο πρώτα επεισόδια διαθέτουν αρκετή ίντριγκα ώστε να παλουκωθείς να το δεις, όμως αυτό που θα έκανε ένα συναρπαστικό δίωρο θριλεράκι-τσίχλα για τα μάτια του Netflix παραφουσκώνεται σε 8ωρη σειρά που απαιτεί τεράστια αποθέματα υπομονής για να την τελειώσεις. Θα σας το βγάλει σίγουρα ο αλγόριθμος αν είδατε τις σειρές απ’ τα βιβλία του Harlan Coben αλλά έπρεπε να διδαχθεί απ’ αυτές κάνα δυο πράγματα γύρω από φρενήρεις ρυθμούς και σφιχτοδεμένη πλοκή.
The Girl Before (HBO Max)
Αυτή η μίνι σειρά του HBO Max, από το βιβλίο του JP Delaney, είναι μέρος του σύμπαντος των πανούργων οικιακών θρίλερ που κατακλύζει τα τελευταία χρόνια τα ράφια τόσο των βιβλιοπωλείων όσο και του streaming (με τη λέξη girl ή woman στον τίτλο). Η πλοκή περιστρέφεται γύρω από δύο γυναίκες, την Jane (Gugu Mbatha-Raw) και την Emma (Jessica Plummer) που νοικιάζουν το ίδιο λονδρέζικο υπερ-μινιμαλιστικό hi-tech σπίτι με τρία χρόνια διαφορά. Καθώς η Jane εξοικειώνεται με το επιβλητικό, απογυμνωμένο από περιττή διακόσμηση περιβάλλον, την ανησυχητικά αδιάκριτη τεχνολογία και τους περίεργους κανόνες του αινιγματικού ιδιοκτήτη Edward (David Oyelowo) με τον οποίο συνάπτει ερωτική σχέση, βυθίζεται σταδιακά στο μυστήριο του βίαιου θανάτου της προηγούμενης νοικιάστριας. Θα λειτουργούσε καλύτερα ως ένα 90λεπτο οικιακό θρίλερ του Netflix όμως ακόμα κι αν τα τέσσερα επεισόδια μοιάζουν σε σημεία να καταχρώνται τη φιλοξενία τους, υπάρχουν αρκετά για μια ανώδυνα ιντριγκαδόρικη θέαση. Απλά θα την προτιμούσα το ίδιο μινιμαλιστική με το (εντυπωσιακό) σπίτι που πρωταγωνιστεί.
One of Us Is Lying (Peacock / Netflix)
Τέσσερις μαθητές καταλήγουν ύποπτοι για τον φόνο ενός συμμαθητή του που πέθανε από αλλεργικό σοκ καθώς βρισκόταν τιμωρία μαζί τους λίγο πριν βγάλει τα ένοχα μυστικά τους στη φόρα μέσω του αποκαλυπτικού blog που διατηρούσε, στη νεανική σειρά μυστηρίου του Peacock (που σε μας στριμάρει στο Netflix) -από το βιβλίο της Karen McManus– που παίζει σαν κάτι ανάμεσα στο Breakfast Club, το Gossip Girl και το Pretty Little Liars (κάποιος παρακολουθεί και εκβιάζει την τετράδα). Χωρίς να ανακαλύπτει την ταχινόπιτα αλλά ούτε και να ξεπερνάει έστω ελάχιστα τους τίτλους από τους οποίους εμπνέεται, τα οκτώ επεισόδια βλέπονται απνευστί – αν και επιμένω πως τα βιβλία, αν ΔΕΝ είναι το “Πόλεμος και Ειρήνη”, πρέπει να βγάζουν τέσσερα το πολύ έξι επεισόδια. Από τον showrunner του ισπανικού Elite και φαίνεται: Είναι στιλιζαρισμένο, γρήγορο, με φωτογενές καστ και αρκετές ανατροπές για να κρατάει το ενδιαφέρον αλλά όχι σε βάρος της λογικής, της πλοκής ή των χαρακτήρων.
Behind Her Eyes (Netflix)
Το βιβλίο της Sarah Pinborough στο οποίο βασίστηκε αυτή τη μίνι σειρά του Netflix είχε προκαλέσει μια ψιλοαίσθηση χάρη στο αναπάντεχο -και πέρα για πέρα εξωφρενικό και τι-στον-πούτσο-διάβασα-μόλις-τώρα; – φινάλε που ουσιαστικά λάνσαρε το hashtag #WTFThatEnding που έκτοτε χρησιμοποιείται κατά κόρον από το τμήμα μάρκετινγκ των εκδοτικών οίκων. Και με τη σειρά θα πείτε ακριβώς το ίδιο -απλά αντικαταστήστε το “διάβασα” με το “είδα”- καθώς το φινάλε (που δεν το βλέπεις να έρχεται με καμία Παναγία) είναι ταυτόχρονα το πιο πανούργο ή εξοργιστικά ηλίθιο (η γραμμή είναι εξαιρετικά λεπτή) στην πρόσφατη μνήμη. Μέχρι να φτάσουμε όμως εκεί, πρέπει να υποστούμε τη μάλλον τετριμμένη ιστορία της βαριεστημένης γραμματέως (Simona Brown) που συνάπτει ερωτική σχέση με το γοητευτικό αφεντικό της (Tom Bateman),που τυγχάνει παντρεμένος με την όμορφη αλλά εμφανώς προβληματική Adele (Eve Hewson) που φαίνεται να γνωρίζει πράγματα και καταστάσεις που πρακτικά δεν θα μπορούσε να γνωρίζει. Οι τρεις τους μπλέκονται σε ένα νοσηρό τρίγωνο που περιλαμβάνει σεξ, πάθος, απιστίες, απειλές, λυκοφιλίες, ψυχιατρεία, παράξενα όνειρα και εχμ… το WTF φινάλε που λέγαμε. Πολύ πιθανό να κατεβάζετε καντήλια μόλις πέσουν οι τίτλοι τέλους του τελευταίου επεισοδίου, όμως σίγουρα θα θυμάστε αυτή την ένοχη απόλαυση για καιρό. Και μάλλον για τους λάθος λόγους.
