Γράφει ο Μαρίνος Νομικός
Αυτό το Σαββατοκύριακο μπιντζάρουμε A Spy Among Friends, Treason και The Recruit με καλούς Αγγλο-αμερικανούς και κακούς Ρώσους σαν να έχουμε 1960
A Spy Among Friends
Αυτή η βρετανική παραγωγή του ITV είναι αυτό που λέμε “κατασκοπικό δράμα για ενήλικες” ή το “κατασκοπικό δράμα του μπαμπά σας” αν θέλετε να ρίξετε αλάτι στην πληγή. Δεν υπάρχουν εξοντωτικοί ρυθμοί, δράση που κόβει την ανάσα, πανάκριβα γκάτζετς, εξωπραγματικές ανατροπές ή ήρωες που βγάζουν κάθε τρεις και λίγο λαγούς απ’ το καπέλο. Αντίθετα, είναι βραδυφλεγές, αφήνει στους χαρακτήρες χώρο και χρόνο να αναπτυχθούν και ποντάρει στους διαλόγους, τη δαιδαλώδη πλοκή με τα χρονικά πηγαινέλα και τις εξαιρετικές ερμηνείες του εκλεπτυσμένου καστ (όλοι ένας κι ένας).
Και το καλύτερο: Βασίζεται στην αληθινή ιστορία του “μεγαλύτερου κατασκόπου του 20ού αιώνα” του Βρετανού πράκτορα της SIS (ή ΜΙ6 όπως είναι περισσότερο γνωστή σήμερα) Kim Philby που αποδείχθηκε πως δούλευε για δεκαετίες για λογαριασμό των Σοβιετικών μέχρι την αποκάλυψή του το 1963 οπότε και αυτομόλησε στη Μόσχα.
Η σειρά έξι επεισοδίων από το ομότιτλο non-fiction βιβλίο του Ben Macintyre ξεκινά με την αποκάλυψη της δράσης του Philby (Guy Pearce) που σοκάρει την υπηρεσία μα περισσότερο απ’ όλους τον στενό φίλο και συνεργάτη του Nicholas Elliott (ο Damian Lewis του Homeland) ο οποίος και προσφέρεται να συναντήσει τον προδότη στη Βηρυτό με την ελπίδα να μάθει το μέγεθος της ζημιάς και αν γίνεται να τον μετατρέψει σε διπλό πράκτορα. Ο Philby φυγαδεύεται στη Μόσχα και ο Elliott μπαίνει στο μικροσκόπιο της Υπηρεσίας για τον ρόλο του στο φιάσκο και ανακρίνεται από τη συνάδελφό του Lily Thomas που υποδύεται η εξαιρετική Anna Maxwell Martin. Βασικά αυτές οι ανακρίσεις είναι το επίκεντρο της πλοκής και έχουν κάτι από την ένταση, το power play και το ανελέητο πινγκ πονγκ εκείνων του Line of Duty όπου επίσης έπαιξε η Martin.
Παράλληλα ξετυλίγονται σε flashbacks στιγμιότυπα από τη ζωή και την καριέρα του Philby που εναλλάσσονται με το χάος που δημιούργησε το ξεσκέπασμά του στον περίγυρό του (και ειδικότερα στον Elliott) αλλά και σκηνές από τη (μίζερη) ζωή του προδότη στη Μόσχα (πήρε τουλάχιστον μια δεκαετία στην KGB να τον εμπιστευτεί με χαμηλής ασφάλειας καθήκοντα). Οι σχετικά αργοί ρυθμοί ίσως αποθαρρύνουν τους λάτρεις των πιο ξέφρενων εκπροσώπων του είδους, όμως είναι τόσο πανούργο, καλογραμμένο και καλοπαιγμένο που δεν μπορείς να ξεκολλήσεις το βλέμμα σου από πάνω του – και ειδικά από το πρωταγωνιστικό τρίο. Old school όπως και οτιδήποτε Ψυχροπολεμικό αλλά σαγηνευτικό και άχαστο.
Treason
Αν σας άρεσε το Bodyguard (η μίνι σειρά με τον Richard Madden όχι εκείνο όπου η Whitney Houston υποδύεται το ρομπότ) το σίγουρο είναι πως θα καταβροχθίσετε μονοκοπανιά αυτό το σύντομο -μόλις πέντε επεισόδια- σφιχτοδεμένο βρετανικό κατασκοπικό θρίλερ του Netflix που παίζει σαν κάτι ανάμεσα στο “24” και σειρά από βιβλίο του Harlan Coben. Ο Daredevil της καρδιάς μας Charlie Cox υποδύεται τον υποδιοικητή της MI6 (παρά το γεγονός ότι με το baby face μοιάζει να βρέθηκε στην Υπηρεσία στο πλαίσιο της Εβδομάδας Εργασίας) που αναλαμβάνει το πόστο του Διοικητή όταν ο τελευταίος (Ciarán Hinds) του δηλητηριάζεται από μια Ρωσίδα κατάσκοπο (η Olga Kurylenko παλιά καραβάνα στον χώρο λόγω Quantum of Solace) η οποία -σωστά μαντέψατε- προέρχεται από το παρελθόν του Cox.
Βλέπετε το νέο αφεντικό είχε μια αλματώδη ανέλιξη στις τάξεις της MI6 που δεν πέρασε απαρατήρητη τόσο εντός της Υπηρεσίας όσο και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, έτσι για να ρίξουμε και τη CIA στο μείγμα. Είναι διπλός πράκτορας ή έχει πέσει θύμα μιας ακόμα διατλαντικής συνωμοσίας; Υπάρχουν αρκετές εκπλήξεις και ανατροπές από τα πρώτα κιόλας λεπτά αν και τίποτα το ουάου που να μην το μυριστούν οι πιο ψυλλιασμένοι, όμως το Treason είναι καθαρόαιμη ψυχαγωγία με φρενήρεις ρυθμούς, καλοστημένη ίντριγκα και αρκετό προσωπικό δράμα για να μην κατέβει η δράση ξεροσφύρι.
The Recruit
Στον αντίποδα του A Spy Among Friends, το The Recruit είναι η κατασκοπική σειρά του σήμερα και για ένα πιο νεανικό κοινό. Διαθέτει ασταμάτητη δράση, γραφική βία, εξυπνακίστικες ατάκες, προδοσίες, διπλοπροδοσίες και έναν χαρισματικό νεαρό κεντρικό ήρωα που δεν ξέρει μεν τι του γίνεται αλλά ξέρει να επιβιώνει. Ο Noah Centineo έγινε γνωστός από τη σειρά νεανικών rom coms To All the Boys του Netflix και ως δημιούργημα του streaming γίγαντα επιστρατεύει κι εδώ την ωραία εμφάνιση και την αγορίστικη αφέλεια ως ο νεαρός δικηγόρος Owen Hendricks, φρέσκος στο νομικό τμήμα της CIA χωρίς ουσιαστικό αντικείμενο πέρα απ’ το να φορτώνεται τη γαϊδουροδουλειά των παλιών.
Καθώς ξεσκαρτάρει τα μηνύματα διαφόρων παρανοϊκών και συνωμοσιολόγων που εκβιάζουν ή απειλούν με μηνύσεις τη CIA πέφτει πάνω σε κάτι που μοιάζει legit: μια φυλακισμένη για φόνο γυναίκα (Laura Haddock) που ισχυρίζεται πως είναι συνεργάτης-φάντασμα της Υπηρεσίας, φαίνεται να γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις που δεν θα έπρεπε και απειλεί με αποκαλύψεις εάν δεν αποφυλακιστεί άμεσα. Ο Owen στέλνεται από την Υπηρεσία να ερευνήσει τα λεγόμενα της γυναίκας και μπλέκεται άθελά του σε μια υπόθεση ενδοϋπηρεσιακού ανταγωνισμού, παράνομων επιχειρήσεων και διαφθοράς πολύ πέρα απ’ τις δυνάμεις, τις γνώσεις ή τις ικανότητές του.
Χωρίς το παραμικρό ίχνος πρωτοτυπίας ή έστω κάποιου στοιχείου που θα βοηθήσει να μείνει στη μνήμη μετά και το τελευταίο επεισόδιο, το The Recruit είναι η απόλυτη τσίχλα για τα μάτια: Γρήγορο, βίαιο, τραβηγμένο απ’ τα μαλλιά και με τρύπες στην πλοκή που περνάει από μέσα οχηματαγωγό. Έχει ένα θέμα με τον τόνο του, κάπου παίρνει υπερβολικά σοβαρά τον εαυτό του με μερικές σκοτεινές στροφές και αχρείαστα μισανθρωπική βία και αλλού μοιάζει με (κακή) παρωδία του είδους, όμως η ώρα θα περάσει ευχάριστα και ανώδυνα αν είναι φυσικά αυτό το ζητούμενο.
