Γράφει ο Μαρίνος Νομικός
Μπιτζάρουμε The Peripheral και The Rig και ξεροσταλιάζουμε
κάθε εβδομάδα για καινούργιο επεισόδιο
της γαμάτης μεταφοράς του The Last of Us
The Last of Us
Η σειρά του ΗΒΟ φιλοδοξεί να σπάσει την κατάρα των κακών μεταφορών video games αν και πολλοί gamers εκεί έξω ισχυρίζονται ότι δεν υφίσταται κάτι τέτοιο και ότι υπάρχουν ήδη πολλές καλές διασκευές με πιο πρόσφατες τα δύο Sonic the Hedgehog. Προσωπικά δεν έχω ιδέα αν είναι καλή ή όχι μεταφορά, δεν είμαι gamer, όμως τα δύο πρώτα επεισόδια που είναι διαθέσιμα είναι ό,τι πιο συναρπαστικό, εθιστικό και ψυχοβγαλτικό (με την καλή έννοια) είδα από ένα είδος που έχει δώσει πολλές (μα πάρα πολλές) φλόπες. Και δεν πρόκειται καν για κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί. Από το The Stand μέχρι το The Walking Dead μέχρι τα Resident Evil, Y: The Last Man, World War Z, A Quiet Place και αναρίθμητα άλλα, η όρεξή μας για ένα ζοφερό και επικίνδυνο δυστοπικό μέλλον μετά από κάποια καταστροφή δεν κορέστηκε ούτε μετά από δύο χρόνια πανδημίας (όταν πλησιάσαμε σ’ αυτό περισσότερο από ποτέ).
Εδώ έχουμε ένα είδος παρασιτικού μύκητα που εισβάλλει στο ανθρώπινο σώμα και καταλαμβάνει τον εγκέφαλο μετατρέποντας τον ξενιστή σε ένα αφηνιασμένο, αιμοδιψές τύπου ζόμπι (πρόκειται για τον πολύ υπαρκτό μύκητα Cordyceps που προσβάλλει έντομα, κυρίως μυρμήγκια – προς το παρόν). Η σειρά ξεκινά με μία από τις πιο σοκαριστικές, αγωνιώδεις και σπαρακτικές σκηνές καθημερινότητας-λίγο-πριν-πάνε-όλα-κατά-διαόλου με την οικογένεια του μαραγκού Pedro Pascal να τρέχει πανικόβλητη μέσα στο χάος, τον θάνατο και την καταστροφή. Fast forward 20 χρόνια αργότερα με την ανθρωπότητα αποδεκατισμένη οι επιζήσαντες ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες σε ζώνες καραντίνας υπό τη διοίκηση της φασίζουσας κυβερνητικής υπηρεσίας FREDA που στήνει δημόσιες κρεμάλες για όποιον εισέρχεται ή εξέρχεται παράνομα τις εγκαταστάσεις. Μοναδικός φάρος αντίστασης η επαναστατική ομάδα Fireflies που έχουν πλέον στην κατοχή τους ένα απροσδόκητο “όπλο”: ένα κορίτσι (Bella Ramsey, γνώριμη όπως και ο Pascal από το Game of Thrones) που δείχνει να έχει ανοσία στη μόλυνση και την οποία θέλουν φυσικά όλοι.
Προσεγμένο, επικό, καταιγιστικό, εν μέρει τρομακτικό αλλά ταυτόχρονα βαθιά ανθρώπινο, συναισθηματικό και κοινωνικά αφυπνισμένο, το The Last of Us όπως και ο Cordyceps καταλαμβάνει μια χιλιοειπωμένη ιστορία αλλά σε αντίθεση με τον μύκητα δεν ζομποποιεί τον ξενιστή αλλά μάλλον τον αναζωογονεί και τον εξελίσσει.
The Peripheral
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και σφόδρα υποτιμημένες σειρές επιστημονικής φαντασίας των τελευταίων ετών, το The Peripheral της Amazon (από το βιβλίο του William Gibson) είναι μεν ζόρικη και απαιτητική θέαση (για να μην χαθείς μέσα στη δαιδαλώδη αφήγηση) που όμως σε αποζημιώνει με το κορυφαίο καστ, τη καταιγιστική δράση και ένα από τα πιο εντυπωσιακά world-building στην πρόσφατη μνήμη.
Η πλοκή κινείται σε δύο timelines. Στο ένα, στη Νότια Καρολίνα του 2032 η Chloe Grace Moretz δουλεύει σε ένα κατάστημα τρισδιάστατης εκτύπωσης ενώ παράλληλα με τον πρώην στρατιωτικό αδελφό της (Jack Reynor) δοκιμάζουν επί αμοιβή διάφορα VR games πριν κυκλοφορήσουν. Όταν παίρνει τη θέση του αδελφού της σε μία δοκιμή μεταφέρεται σ’ αυτό που νομίζει πως είναι προσομοίωση ενός φουτουριστικού Λονδίνου (στο skyline του οποίου δεσπόζουν γιγάντια διάσημα αρχαιοελληνικά αγάλματα όπως η Αφροδίτη της Μήλου και ο Δισκοβόλος!) μόνο που είναι όντως το Λονδίνο του 2100 και η ίδια δεν είναι μια απλή παίκτρια που κινείται εκεί μέσω avatar αλλά ένα φουλ λειτουργικό ανδροειδές με τη μορφή και τη “συνείδησή” της. Βλέπετε στο μέλλον έχει αναπτυχθεί τεχνολογία που επιτρέπει το ταξίδι στο χρόνο μέσω του χακαρίσματος της τεχνολογίας και το κατέβασμα της ανθρώπινης συνείδησης στα προαναφερθέντα ανδροειδή που ονομάζονται peripherals.
Αυτό είναι βέβαια μόλις η κορυφή του παγόβουνου καθώς ο φουτουριστικός κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος και τα δύο αδέλφια θα μπλεχτούν σε μια θανάσιμη συνωμοσία που θέτει τις ζωές τους (και των γύρω τους) σε κίνδυνο και στα δύο timelines. Βραδυφλεγές, πολυεπίπεδο και απλωμένο σε οκτώ γεμάτα επεισόδια το The Peripheral απευθύνεται κυρίως στους fans του Westworld, του Altered Carbon και γενικά όσους θέλουν το sci fi τους πιο εγκεφαλικό χωρίς να υστερεί σε δράση και έντονες συγκινήσεις. Α ναι, και με γαμάτο world-building…
The Rig
Αν προτιμάτε την επιστημονική φαντασία με περισσότερη επιστήμη και λιγότερη φαντασία αυτή η παραγωγή της Amazon ίσως κάνει τη δουλειά. Το προσωπικό μιας εξέδρας άντλησης πετρελαίου στα ανοιχτά της Σκωτίας παγιδεύεται στις εγκαταστάσεις αρχικά από μια μυστηριώδη ομίχλη που κόβει την επικοινωνία με τη στεριά και μετά από… κάτι άλλο, κάτι υπερφυσικό που τους τρομοκρατεί, τους διχάζει, και απειλεί τόσο τις ζωές όσο και τα λογικά τους.
Κάτι ανάμεσα στο The Thing, το 1899 και το The Mist, αυτή η βρετανική σειρά έξι επεισοδίων είναι το κλασικό format της άγνωστης εξωτερικής απειλής που σπέρνει τον φόβο, τη διχόνοια και την καχυποψία ανάμεσα στα μέλη μιας περιορισμένης κοινότητας.
Κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον καθώς όσο προχωράς τόσο το μυστήριο πυκνώνει, η ένταση κλιμακώνεται και η πλοκή ανατρέπεται, όμως δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι οι εξηγήσεις που δίνονται θα σας ικανοποιήσουν όλους. Πάντως είναι από εκείνες τις σειρές που όσο σε συγχύζουν τόσο σε πορώνουν. Άσε που χαζεύεις τα (ανεπίσημα) reunions των Game of Thrones και Line of Duty που εκπροσωπούνται από τέσσερα(!) μέλη του καστ έκαστη.